چند دلیل ساده برای #دروغگویی بچه های بالای 5-6 سال وجود دارد. ۱. #جلب_توجه و #محبت (وقتی #دروغ گفت و متوجه شدید برای جلب #محبت شما این کار را کرده، خنثی عمل کنید، زمانی او را مورد محبت قرار دهید که با دروغ گویی اش فاصله داشته باشد و نتواند ربطی منطقی بین آن ها بیابد.) ۲.آرزوهای برآورده نشده (همیشه دلش میخواسته یک مشت بزند توی صورت #دوست قلدرش! حالا برای شما ماجرای دعوایشان را که چه طور این کار را عملی کرده تعریف میکند! او را به دروغگویی متهم نکنید و یا تحقیرش نکنید! از او بپرسید "واقعا این کارو کردی؟ " و اگر همچنان ادامه داد سکوت کنید.) ۳. #ترس از گفتن #حرف_راست (می داند اگر بگوید #گلدان را او شکسته یک دعوای حسابی در راه است. پس می گوید خبر ندارد، بهتر است بگویید برایتان مهم نیست که الان گلدان شکسته و فقط دلتان میخواهد حقیقت ماجرا را بدانید.) ۴. #خیرخواهی برای دیگران (او دیده که دوستش موشک را وسط کلاس پرت کرده اما نمی خواهد رفیقش را به معلم لو بدهد پس می گوید ندیده چه کسی این کار را کرده! به او یاد دهید در این مواقع میتواند بگوید "بله من میدونم ولی اگر اجازه بدین نگم و اونم دیگه این کار و نمیکنه" ) خلاصه: اگر بدانید چرا فرزندتان دروغ می گوید، به جای این جمله های تکراری "خیلی دروغگو شدی دیگه دوست ندارم، این بار که دروغ بگی #دیو میاد سراغت و..." که فقط انواع حس های منفی را به فرزندتان منقل میکند و هیچ کارایی دیگری ندارد، می توانید طوری برخورد کنید که او احساس امنیت کند و این کار را ادامه ندهد.

ورق بزنید 😊 جملات ناخوشایند برای کودکان: ۱) مناسب سن خودت رفتار کن! بهتر است به جاي “مناسب سن خودت عمل کن” بگویید: “به نظر می رسد خیلی #عصبانی هستی”، “می دانم وقتی چنین اتفاقی برایت افتاده بسیار ناراحت شده ای” این جملات به کودک #آرامش می دهد و شرایط را قابل تحمل خواهد کرد. ۲) شوخی کردم: دست انداختن #کودک اگر چه ظاهراً شرایط را #شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است. شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید او را حمایت کنید نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوید. اگر چنین منظوری ندارید هنگامی که کودک ناراحت است شاد نباشید. ۳) چـرا مثل … نیستی؟ زمانی که کودک خود را پایین تر از دیگری احساس کند، روحیه خود را می بازد و دست از فعالیت خواهد کشید. شما باید #ضعف و #قوت کودکان را بپذیرید و آنها را بر اصلاح #رفتار خودشان تشویق کنید. ۴) ندو و گرنه می افتی! به کار بردن این نوع جملات باعث می شود کودک بیفتد، زیرا به او القا می کنید منتظرید که او به زمین بخورد و این برای کودکی که تلاش می کند #مستقل باشد بسیار مضر است. بهتر است در این موارد بگویید: “قبل از دویدن از محکم بودن بند #کفش هایت مطمئن باش.” در این صورت شما در مورد اشکال کفش صحبت کرده اید نه ناتوانی کودک. ۵) چی بهت گفتم؟ چرا سوالی را می‌پرسید که خودتان جواب را می دانید؟ انتظار دارید کودک چه پاسخی بدهد؟ وقتی می پرسید: لباست را کجا پرتاب کردی؟ لبخندی موذیانه می زند و می گذرد. اگر از رفتار او رنجیده اید بگویید: “من متاسفم که مجبورم برای بار سوم تکرار کنم که لباست را روی چوب لباسی آویزان کن.” ۶) به تو قول می دهم که … به کودکان باید نه #وعده داد و نه وعده از آن ها گرفت. روابط ما با فرزندانمان باید بر اساس اعتماد و #اطمینان باشد. وقتی #پدر و یا #مادر برای تأیید گفته خود مجبور است وعده بدهد، یعنی دارد اقرار می کند که “وعده داده نشده اش” اعتبار ندارد و قابل #اعتماد نیست. ۷) آخر چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟ پدر یا مادری که در استفاده از سخنان #نیشدار و #طعنه_آمیز #استعداد ذاتی دارد، خطر و تهدیدی جدی برای #سلامت_روانی کودک به حساب می آید. این پدر و یا مادر آگاه نیست که با این اظهار نظرهای #توهین_آمیز، کودک را #تحریک کرده و ذهن او را از نقشه های خیالی انتقام، پر می سازد و در نتیجه باعث مسدود شدن راه ارتباطی بین خود او و کودکش می شود. منبع: مجله پزشكي #دكتر_سلام

آيا فکر مي کنيد اينکه #فرزند شما چندمین فرزند خانواده باشد، مي تواند بر شکل گيري شخصيت او تاثير گذار باشد؟ در ادامه با ما همراه باشید تا با ویژگی های تک فرزندان آشنا شوید. " تک فرزندان " نقاط مثبت: #تک_فرزند ها همان ها هستند که دنيا را متحول مي کنند. افرادي تکليف‌گرا، مرتب و منظم، با وجدان و وظيفه شناس، و بسيار قابل اطمينان مي باشند. آنها عاشق واقعيت، افکار و انديشه ها، و جزئيات هستند. و از قبول مسئوليت هاي مختلف واهمه اي ندارند. نقاط منفي: يکي از خصيصه هاي منفي اين افراد سرسختي و خشونت شديد آنهاست. کمي کينه اي و پرتوقع هستند و از قبول اشتباهاتشان سر باز ميزنند. به هيچ وجه انتقادپذير نيستند. در برابر ديگران افرادي بسيار حساس و نفوذ پذيرند که احساساتشان خيلي زود جريحه دار مي شود.

زمانی که #ادبیات شما با #کودک اتهام و سرزنش باشد، جدال ها ادامه خواهد داشت: "دوباره که جای انگشتای کثیفت روی دره!؟ آخه چرا این کارو میکنی؟ نمی تونی یه کار و درست انجام بدی؟ چندبار باید بگم از دستگیره استفاده کنی؟ عیب تو اینه که اصلا حرف گوش نمیدی! ..." احساسی که بچه ها نسبت به این رفتار دارند به گفته خودشان، از این قبیل است : "- خب خوبه! در خیلی مهمتر از منه! - بهش #دروغ میگم! میگم که کار من نیست! - تو دلم حسابی بهش میخندم! - دلم میخواد تو دلم بهش فحش بدم! - میگی گوش نمیدم دیگه؟ باشه پس منم گوش نمیدم! "

کودکی که #راه_رفتن را آغاز کرده حالا مایل است خودش کارها را انجام دهد و به دیگران نشان دهد که وجود دارد! به همین دلیل به مخالفت با شما بر می خیزد و نه گفتن را آغاز می کند! در این وهله این #صبر و #تحمل شماست که می تواند #اراده را در او پایه گزاری کند.در مقابل بی مهارتی هایش صبوری کنید و اجازه دهید خودش یک سری از کارها را انجام دهد. اگر مدام مورد #سرزنش قرار بگیرد در مورد توانایی های خود دچار شک و تردید می شود. کودکتان اصرار دارد خودش غذایش را به تنهایی بخورد. و احتمالا شما اصلا مایل نیستید که او این کار را بکند: -حتما دوباره خودت بخوری که تمام زندگی منو کثیف کنی! -اوه باز دوباره شروع کردی و میخوای تا شب منو منتظر خودت نگه داری! - یادت باشه اگه رو زمین بریزی من میدونم با تو! اصلا لازم نکرده! به جای این همه #تشر زدن به او، خود و او را کلافه کردن، فقط کمی صبوری به خرج دهید! بگذارید جلوی شما خراب‌کاری‌هایش را کرده باشد و کم‌کم یاد بگیرد. - فکر خوبیه! فک میکنم خودت دیگه ازین کار بربیای! حتما این دفعه بهتر از دفعه پیش انجامش میدی! - اوه آره فکر خوبیه! تمرین و اینجا بکنیم که فردا خونه #خاله که خواستی خودت غذا بخوری خیلی بهتر انجامش بدی! مطمئن باشید او تلاشش را میکند فقط قبول کنید که او بچه است و نباید انتظار داشت مثل یک آدم بزرگ کارها را بکند. حتما هنگام غذا خوردن زیر او سفره‌ای پهن کنید تا مدام نگران کثیف شدن دور و برتان نباشید و بتوانید اجازه دهید هرطور می تواند خودش از پس غذا خوردن بربیاید. به این شکل اعتماد به نفس او را تقویت کرده‌اید تا بتواند به توانایی‌هایش اتکا کند.

هیچ فکر کردید چرا این همه جدل و بگو مگو بین شما و فرزندتان رخ می دهد؟ یکی از دلایلش را میگویم! او راست میگوید! شما #احساسات او را درک نمی کنید! به جای اینکه به او بقبولانید دارد اشتباه میکند و شلوغ بازی در می آورد، کمک کنید احساساتش را بشناسد و با او #همدلی کنید. قرار است برای تزریق #آمپول به #دکتر بروید. پس از تزریق کودکتان شروع به نق زدن می کند. و شما جملاتی از این قبیل تحویلش می دهید: - بیا بابا خودتو لوس نکن! یه آمپول هیچ کس و نکشته تا حالا! - ببین به خاطر هیچی چه داد و قالی راه انداختیا! - برادرت هم از این آمپولا زده و هیچ وقت مثل تو کولی بازی درنیاورده! و او جری تر می شود و احساس می کند شما هیچ نمی فهمید او چه می گوید، یا اتفاق دیگر این است که هر بار در پی هر اتفاق متکی به شماست تا بفهمد چه حسی باید داشته باشد. به جای این جملات، می توانید با جملات بهتری صرفا #همدلی خود را نشان دهید و بفهمانید درکش میکنید. یادتان باشد قرار نیست در احساساتش #اغراق کنید یا او را بچه ای #لوس بار بیاورید! - اینطور که به نظر میاد واقعا اذیت شدی. - حتما خیلی #دردناک بوده برات! می تونم بفهمم چه حالی داری. - اوه منم تجربش کردم! چنان دردیه که خدا نصیب دشمن نکنه. شرط می بندم وقتی این آمپولا تموم شن حسابی خوشحال میشی.