#کودکان دوست ندارند اسامی و صفات منفی ای که خود را با آن می نامند، از طرف والدین مورد استفاده قرار بگیرد: وای من وقتی می خندم وحشتناک می شم! تنها چیزی که دیده میشه این بند و بساط توی دهنمه. واقعا زشتم و این خیلی ناامید کننده س. به جای اینکه پدر و مادر بگویند: اوه آره این #پلاک واقعا تو رو #زشت کرده! احتمالا جواب مناسبی که می توانند به او بدهند چیزی شبیه این خواهد بود: خب البته با این بند و بساط اونطوری که می خوای به نظر نمیای و احتمالا دونستن اینکه تو به هر حال قشنگترین قیافه رو برای من داری، کمکی بهت نمی کنه!

شما هم قطعا دوست ندارید فرزندتان #دروغگویی را یاد بگیرد! پس حواستان به نکات زیر باشد: 👇🏻 1. به #وعده هایی که می دهید عمل کنید! وعده های غیرعملی به او ندهید! (اینو بخوری فردا قدت بلند میشه!) 2. از #شوخی های #دروغ گانه بپرهیزید! (تمام شکلاتای دنیا مال پسر منه! ) 3. در مقابل دروغ هایش برخورد قاطع و کدورت آمیز داشته باشید. (وقتی حرفی میزنی که واقعا #حقیقت نداره جدا منو دلخور میکنی) 4. کاستن از رمز و رازهای #بزرگسالانه (جلوی #خاله و #عمه نگو این هفته داریم میریم #مسافرت بگو به خاطر بابام ماهم جایی نمیریم) (کارگاه تربیت پیش از دبستان دکتر #محمدعلی_فیاض_بخش)

کودکی که #راه_رفتن را آغاز کرده حالا مایل است خودش کارها را انجام دهد و به دیگران نشان دهد که وجود دارد! به همین دلیل به مخالفت با شما بر می خیزد و نه گفتن را آغاز می کند! در این وهله این #صبر و #تحمل شماست که می تواند #اراده را در او پایه گزاری کند.در مقابل بی مهارتی هایش صبوری کنید و اجازه دهید خودش یک سری از کارها را انجام دهد. اگر مدام مورد #سرزنش قرار بگیرد در مورد توانایی های خود دچار شک و تردید می شود. کودکتان اصرار دارد خودش غذایش را به تنهایی بخورد. و احتمالا شما اصلا مایل نیستید که او این کار را بکند: -حتما دوباره خودت بخوری که تمام زندگی منو کثیف کنی! -اوه باز دوباره شروع کردی و میخوای تا شب منو منتظر خودت نگه داری! - یادت باشه اگه رو زمین بریزی من میدونم با تو! اصلا لازم نکرده! به جای این همه #تشر زدن به او، خود و او را کلافه کردن، فقط کمی صبوری به خرج دهید! بگذارید جلوی شما خراب‌کاری‌هایش را کرده باشد و کم‌کم یاد بگیرد. - فکر خوبیه! فک میکنم خودت دیگه ازین کار بربیای! حتما این دفعه بهتر از دفعه پیش انجامش میدی! - اوه آره فکر خوبیه! تمرین و اینجا بکنیم که فردا خونه #خاله که خواستی خودت غذا بخوری خیلی بهتر انجامش بدی! مطمئن باشید او تلاشش را میکند فقط قبول کنید که او بچه است و نباید انتظار داشت مثل یک آدم بزرگ کارها را بکند. حتما هنگام غذا خوردن زیر او سفره‌ای پهن کنید تا مدام نگران کثیف شدن دور و برتان نباشید و بتوانید اجازه دهید هرطور می تواند خودش از پس غذا خوردن بربیاید. به این شکل اعتماد به نفس او را تقویت کرده‌اید تا بتواند به توانایی‌هایش اتکا کند.

چند دلیل ساده برای #دروغگویی بچه های بالای 5-6 سال وجود دارد. ۱. #جلب_توجه و #محبت (وقتی #دروغ گفت و متوجه شدید برای جلب #محبت شما این کار را کرده، خنثی عمل کنید، زمانی او را مورد محبت قرار دهید که با دروغ گویی اش فاصله داشته باشد و نتواند ربطی منطقی بین آن ها بیابد.) ۲.آرزوهای برآورده نشده (همیشه دلش میخواسته یک مشت بزند توی صورت #دوست قلدرش! حالا برای شما ماجرای دعوایشان را که چه طور این کار را عملی کرده تعریف میکند! او را به دروغگویی متهم نکنید و یا تحقیرش نکنید! از او بپرسید "واقعا این کارو کردی؟ " و اگر همچنان ادامه داد سکوت کنید.) ۳. #ترس از گفتن #حرف_راست (می داند اگر بگوید #گلدان را او شکسته یک دعوای حسابی در راه است. پس می گوید خبر ندارد، بهتر است بگویید برایتان مهم نیست که الان گلدان شکسته و فقط دلتان میخواهد حقیقت ماجرا را بدانید.) ۴. #خیرخواهی برای دیگران (او دیده که دوستش موشک را وسط کلاس پرت کرده اما نمی خواهد رفیقش را به معلم لو بدهد پس می گوید ندیده چه کسی این کار را کرده! به او یاد دهید در این مواقع میتواند بگوید "بله من میدونم ولی اگر اجازه بدین نگم و اونم دیگه این کار و نمیکنه" ) خلاصه: اگر بدانید چرا فرزندتان دروغ می گوید، به جای این جمله های تکراری "خیلی دروغگو شدی دیگه دوست ندارم، این بار که دروغ بگی #دیو میاد سراغت و..." که فقط انواع حس های منفی را به فرزندتان منقل میکند و هیچ کارایی دیگری ندارد، می توانید طوری برخورد کنید که او احساس امنیت کند و این کار را ادامه ندهد.

. ورق بزنید 😊 ۱) خودت تصمیم بگیر: این جمله، شما را از داشتن نقش منفی نجات می دهد، زیرا آن ها می دانند این #تصمیم آن ها بوده که منجر به این نتیجه شده است. به این ترتیب #کودک مسئول عمل خودش است. ۲) من تو را #دوست_دارم ولی این کار تو را نمی پسندم: اگر می خواهید لفظی را به کودک بیاموزید، کار خوب و بد را برایش مشخص کنید. به او بیاموزید ما کار خوب و کار بد داریم، نه بچه خوب و بچه بد. ۳) از تو می خواهم مشکل مرا حل کنی: اگر کودک کاری را انجام می دهد که باعث رنجش شماست، به او بگویید که دچار مشکل شده اید و از او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند. ۴) احساس تو را درک می کنم: وقتی کودک #عصبانی است جملاتی را به کار می برد تا دیگران را متوجه #احساس خود کند. مثلا ً می گوید: “از تو متنفرم” یا “خیلی بدی” این تنها جملاتی است که همه ذهن او را پرکرده. شما می توانید به او کمک کنید تا جمله مناسب را به کار ببرد. منبع: مجله پزشكي #دكتر_سلام.

به جای سوال کردن و پند دادن، #احساس کودکان را با کلمه ای #تصدیق کنید: 1. کودک: مامان یه نفر #مداد منو دزدیده! مادر: خب وقتی همیشه وسایلتو پخش و پلا میکنی دیگه چه انتظاری داری؟ - نه اینجوری نیس! وقتی می رفتم روی میز بود! - اوه بس کن این بار اولت نیست! صد دفعه تا حالا شده که وسایلتو گم کردی و صد دفعه هم بهت گفتم انقد وسایلتو اینور اونور نذار! تقصیر خودته که حرف گوش نمی دی! - اه ولم کن ! *نتیجه: در بهترین حالت احساس #پشیمانی می کند و در عین حال به شما احساس بدی دارد که اصلا حالش را نفهمیدید! و در بدترین حالت ممکن است دفعه بعد، حتی یک مداد از جایی کش برود تا مورد #توبیخ قرار نگیرد! برای کودکان دشوار است در حالی که کسی آن ها را سوال پیچ می کند یا پند می‌دهد، مثبت و واضح فکر کنند. 2. کودک: مامان یه نفر مداد منو دزدیده! مادر: اه جدی؟ - وقتی می رفتم اون روی میز بود! - هومممم... - این سومین باریه که مدادم گم می شه! - آهاا - از این به بعد وقتی از اتاق برم بیرون اونو توی کشو قایم می کنم! - آفرین! *نتیجه: در بیان ساده "هومم ... آها ... آفرین" کمک بسیاری نهفته است. کلماتی شبیه این ها توام با تصدیق احساسشان، تشویقی است برای کودک تا افکار و احساسات خود را کشف کند و احتمالا راه حل را هم بیابد.