. هرگز تحت تاثير #كنايه ها #گلايه ها #طعنه ها يا #دخالت ديگران قرار نگيريد و بر پایه آن عمل نكنيد. به عنوان مثال فرزندتان #خسته، #گرسنه و يا #كلافه است و بسيار طبيعی است كه كلافگى خود را با اعمالش نشان دهد. كم كم زمزمه اطرافيان بلند ميشود كه شما نتوانستيد فرزندتان را خوب تربيت كنيد، و در آخر شما براى ساكت كردن بقيه سر فرزندتان فرياد ميزنيد يا پشت دستش ميزنيد و به طور عجيبی بقيه ساكت ميشوند. فراموش نكنيم مهم نيست بقيه چه ميگويند، زمانى كه اقدام به كارى كرديم تنها ما مسئوليم #فرزندپروری#فرزند_پروری #کودک#تربیت#حمایت_از_کودکان #ما_مسئولیم #کودک_موفق #عالیه_هیبتی_روانشناسی_کودک #بیرجند

. #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #فرزندپروری_مثبت #فرزند_پروری #فرزندپروری #تربیت_فرزند #کتک_زدن #کودک_نوجوان #کودک_آزاری

. بذاریم خودش از بین گزینه های محدود انتخاب کنه "امروز دلت می‌خواد شلوار خاکستریتو بپوشی یا شلوار قرمزتو؟" برای تلاش کودک احترام قائل بشیم "در شیشه‌ی مربا ممکنه سخت باز بشه. گاهی اگه درشو با قاشق بکوبی راحت‌تر باز میشه." بیش از اندازه سوال نکنیم "خوشحالم که می‌بینمت، خوش اومدی." در پاسخگویی به سوالات عجله نکنیم "سوال جالبیه، خودت چی فکر می‌کنی؟" کودکان را تشویق کنیم تا از منابع بیرون خونه استفاده کنه "شاید فروشنده‌ی مغازه‌ چیزی در این‌ مورد بدونه." ناامیدش نکنیم "پس می‌خوای بری تو نمایش بازی کنی! تجربه‌ی خوبی برات میشه. " #اعتماد_به_نفس #عزت_نفس #کودکان #نوجوانان#کودک _و_نوجوان#احترام#مشورت#تربیت#فرزندپروری#فرزند_پروری #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #بیرجند

عطار در #تذكرة‌_الأولياء و گفت: محبت درست نشود، مگر در میانِ دو تن؛که یکی، دیگری را گوید: "ای من" #عشق #آرامش #ایمان #امنیت #درک_کردن #اعتماد #مهر_ورزی #زوجین_خوشبخت #خانواده #عالیه_هیبتی #بیرجند

. ناخن جویدن... ناخن جویدن یک مسئله نسبتا شایع در کودکان هست، علل مختلفی داره و اصلی ترین علتش هم میشه اضطراب رو نام برد. خونه هایی که جو تنش زدایی داره، والدین بکن نکن زیادی دارند، دائما در حال کنترل کردن کودکان هستند، رابطه والدین پر تنش هست، تولد کودک جدید، اتفاقاتی مثل از شیر گرفتن، از پوشک گرفتن و ... میتونه باعث ایجاد ناخن جویدن بشه. به طور کلی هر چیزی که باعث ایجاد اضطراب در کودک بشه میتونه دلیل اصلی ناخن جویدن بشه. هم چنین به وجود آمدن یک موقعیت جدید توی زندگی کودک که مثال هاشو در خط بالا آوردم مثل به دنیا اومدن فرزند جدید و... حالا چرا؟ چون کودک از ناخن جویدن به عنوان منبعی برای کسب آرامش استفاده میکنه. حالا راهکار چیه؟ اول از همه اینکه منبع اضطراب رو شناسایی کنید و اونو از بین ببرید. حالا چه جوری منبع اضطراب رو شناسایی کنید؟ برای یک مدت مثلا ده روز یا دو هفته تمام رفتار های کودکتون رو زیر نظر بگیرید، ببینید چه مواقعی ناخن میجوه؟ اینجوری میتونید منبع اضطراب رو پیدا کنید. به کودکتون بکن نکن زیاد نکنین، شرایط سنیشو در نظر بگیرید و اندازه شرایط سنیش ازش توقع داشته باشین‌. وقتی اونو در حال ناخن جویدن میبینید حس دستگیر کردن مجرم نداشته باشین، به هیچ وجه به روش نیارین، تحقیرش نکنید، سرزنشش نکنید، دعواش نکنید، باهاش قهر نکنید، اینجور رفتار ها فقط اضطراب کودک رو افزایش و به تبع اون عمل ناخن جویدن رو تشدید میکنه. هر چه به ناخن جویدن کودک بیشتر عکس العمل نشان بدید، باعث تقویت منفی میشه و کودک برای جلب توجه شما هم ک شده اون عمل رو بیشتر تکرار میکنه. به جای اشاره ی مستقیم به عمل ناخن جویدن وقتی اونو در حال این کار می بینید با یک لحن مهربون بهش بگین بیا با هم یه بازی باحال بکنیم. سعی کنید از بازی هایی استفاده کنید که توش دست کودک رو درگیر میکنه. کیفیت رابطتون با کودکتون رو بالا ببرین بهترین راه برای بالا بردن رابطه با کودک بازی کردنه. تا اونجا که میتونین با کودکتون بازی کنید و اوقات خوشی رو براش خلق کنید. هر چه کیفیت رابطتون با کودک بالا تر بره سطح اضطراب کودک پایین میاد و به تبع اون عمل ناخن جویدن هم از بین میره چون منبع آرامش کودک دیگه شمایین نه ناخنش ! یادتون نره همه ی این راه حل ها زمانی جواب میده که منبع اضطراب رو پیدا کنید و سعی در از بین بردن اون بکنید.

. خیلی دیده شده که پدربزرگ و مادربزرگ های عزیز در تربیت نوه شون که براشون بسیار بسیار عزیزه میخوان که فعال باشن و نظر بدن، که اینم کاملا از سر علاقه هست و چون تجربه ی بزرگ کردن بچه رو هم دارن میخوان که تو این مسیر به ما کمک کنن. و گاها کارهایی که برای ما که فرزندشون بودیم نتونستن انجام بدن، با انجام دادن برای نوشون، جوری جبران کرده باشن. ولی گاها دیده میشه این سبک رفتار پدربزرگ و مادربزرگ های عزیز با سبک تربیتی ما مغایرت داره. مثلا ما برای فرزندمون محدودیت هایی رو در زمینه خوردن، لباس پوشیدن، بیرون رفتن، خرید کردن و... قائل میشیم، ولی بزرگ ترهای عزیز اصلااااا این محدودیت ها رو ندارن و این قضیه فرزند مارو باعث دوگانگی تربیتی میکنه و باعث میشه اگر از طرف ما دچار محدودیتی بشه براش موثر نباشه چون میدونه که وقتی پیش پدربزرگ و مادربزرگش باشه این محدودیت دیگه وجود نداره و در واقع هر چی بخواد فراهمه و هر کاری دوست داره میتونه بکنه. خب حالا چاره چیه؟ در برابر این مسئله چطور باید رفتار بکنیم؟ این موضوع مسئله بسیار مهمیه که اگه رفع نشه تبدیل به یک معضل میشه. برای رفع این موضوع من چند تا پیشنهاد بهتون میدم: اول از همه در نظر داشته باشین که اشخاصی که باهاشون مواجه هستین پدر و مادرتون هستن، کسانی که بسیار بسیار عزیز و قابل احترام هستن و در عین حال دلسوز و جز خیر برای شما و فرزندتون نمیخوان و به همین دلیل هست که میخوام فرزندتون هیچ کم و کاستی رو تجربه نکنه. باید در زمینه ی تربیتی با همسرتون کاملا هماهنگ و هم گام باشید، تو این مسیر خیلی نیاز به حمایت همسرتون دارید. درباره سبک تربیتی فرزندتون حتما باهمدیگه حرف بزنید و به یک اتفاق نظر برسید. که اگه تصمیم گرفتین پیش پدر و مادرتون از سبک تربیتیتون دفاع کنید، همسرتون هم باهاتون همراه و هم نظر باشه. و اینکه قطعا صد درصد هماهنگی ایجاد نمیشه اما حتی ده درصد هماهنگی سبک تربیتی والدین با مراقبین دیگه و پدر بزرگ و مادر بزرگ بهتر از هیچیه... #سبکهای_تربیتی #پدربزرگ#مادربزرگ#سبک_رفتاری #نوه #والدین #فرزندان#فرزندپروری #هماهنگی#دوگانگی #روانشناسی_کودک#عالیه_هیبتی