. تفاوت مادر مضطرب و خلاق: مادر داره سبزی خورد میکنه یا سالاد درست میکنه. در همچین موقعیتی اگر بچه ۱۸ ماه تا ۳ سال داشته باشه، احتمال اینکه بخواد اونم این کار رو انجام بده خیلی زیاده. ⛔️مادر مضطرب نکن بچه، برو کنار، نیا نزدیک، مگه نمیگم دست نزن، خطرناکه، برو با عروسکات بازی کن، اعصابمو خورد کردی، وای از دست تو، اصلا میذارم کنار تا بعد. ✅مادر خلاق یه پارچه میاره یه کم سبزی یا گوجه و... میذاره و یه کارد پلاستیکی یه بار مصرف به بچه ش میده، میگه بیا مسابقه بدیم، آفرین، کمک مامان میکنی، دختر( پسر) گل مامان. ✅مادر خلاق باعث تقویت مهارتهای ادراکی و حرکتی، حس مسئولیت پذیری ، ابتکار و استقلال و رشد مهارتهای اجتماعی، و بهبود کیفیت ارتباط والد و کودک خواهد شد. ⛔️مادر مضطرب باعث لجبازی ، پرخاشگری، تخریب اعتماد به نفس و خلاقیت وتضعیف مهارتهای اجتماعی و عدم تعامل مثبت با کودک خواهد شد. #مادر_خلاق#مادر_مضطرب#ارتباط_والدین_کودک #ارتبا_موثر #والدین_آگاه_فرزندان_موفق #خلاقیت#مسئولیت#تخریب_اعتماد_به_نفس #فرزندپروری#فرزند_پروری #عالیه_هیبتی#عالیه_هیبتی_روانشناسی_کودک #بیرجند#بیرجند_شهر_من#birjand

. کاش یک گیگ اینترنت بودم نه یک کودک. کاش من هم یک گیگ اینترنت پرسرعت بودم تاهرازگاهی دستان پر مهر پدر ومادرم را لمس میکردم و من را با حرص و ولع وصف نشدنی در آغوش میکشیدند و در بغلشان میخوابیدم اما افسوس!!! یتیم اینترنتی کودکانی هستند که والدینشان به حدی به باتلاق عمیق فضای مجازی غرق شده اند که فرصت جزئی ترین تعامل را با آن ها ندارند و به شدت احساس تنهایی وطرد شدن میکنند. #کودک_آزاری #اینترنت#توجه_توجه #یتیمان_اینترنتی#باتلاق #آغوش#والدین#خانواده#تربیت_فرزند #عالیه_هیبتی

#نبخشيدن #نبخشیدن_اشتباهات #خانه_امن #خانهٔ_امن #حبس_در_منزل #والدین #والدین_سمی_نباشیم #والدین_سمی #عدم_امنیت #دردودل_با_کودک_ممنوع #ویژگی_ظاهری #سیاه_سوخته #چاق #لاغر #بابالنگدراز #والدین_آگاه #والدین_آگاه_فرزندان_موفق #بیرجند #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده

. شما به من بگویید چه کنم ؟ به نظر شما ازاین آدم جداشوم ؟ نظر شما درمورد انتخاب این رشته چیست؟ فکر می کنیدمن باید دست به مهاجرت بزنم یا نه ؟ هرچه فکر می کنم نمی دانم بالاخره بین این دو خواستگار کدام را انتخاب کنم.شما به من بگویید کدام بهتراست. اینها درخواستهایی هستند که ما روانشناسان بارها درکار روزانه خود از مراجعین می شنویم وازما می خواهند به آنها " راهکار" نشان دهیم .آیا به راستی کار روانپزشک ،روانشناس ومشاور ارایه راهکاراست؟ هدف روان درمانی هدایت فرد به سوی مسیری است که درآن بتواند سررشته زندگی اش را به دست گیرد ودست به انتخاب بزند . انتخاب کاری دشوار وهراس از پیامدهای آن تردید افرین واضطراب زا است. پس همگی ما این تمایل را در درون داریم که کاش کسی دیگر دست به کار شود واین بار را از دوشمان بردارد. اما همین توان انتخاب است که مرز میان کودکی و بلوغ ، وابستگی واستقلال وروان نژندی وسلامت روان را ترسیم می کند. درمانگر چراغی را می ماند که با روشن کردن مسیرپیش روی مراجع به او کمک کند تا مناسبترین مسیر را برای خود انتخاب کند . هیچ مسیری عاری از عوارض وجنبه های منفی نیست وانسان سالم را با درنظر گرفتن جمیع جهات دست به انتخاب می زند ومی داند که تضمینی برای موفقیت بی قید وشرط وجود ندارد .او مسئولیت انتخاب خودرا می پذیرد وعوارض انرا نیز به عنوان جزیی اجتناب ناپذیر از مسیر به جان می خرد. نشان دادن راه نه تنها کمکی به مراجع نیست بلکه مانع استفاده او از ظرفیتهای بالقوه خود، افزایش ظرفیت تصمیم گیری اش ورسیدن او به بلوغ شخصیتی لازم می شود.درمانگر با استفاده از دانش وتجربه خود داده های لازم را برای تصمیم گیری فراهم می کند اما درنهایت این خود مراجع است که گام آخر را بر می دارد انتخابی که آگاهانه وبراساس مشاهده جنبه های مثبت ومنفی آن صورت گیرد.صرف نظر از اینکه مورد پسند درمانگر باشد یا نباشد قابل احترام است. گاهی نیز اصرار به تصمیم گیری از سوی درمانگر یا دیگری نوعی دفاع روانی است تا اگر درآینده هدف موردنظر تحقق نیافت انگشت اتهام به سوی فرد تصمیم گیرنده نشانه رود وچنین گوید که تو گفتی. #مشاوره #درمان #رواندرمانی #روانشناسی #مرکز_مشاوره #موفقیت #همدردی #سلامت_روان #فرزندپروری #عالیه_هیبتی #بیرجند_شهر_من

. بابا جونم... میدونی که هر روز فقط یک ساعت با من بازی کنی، من احساس ارزشمند بودن میکنم؛ اعتماد به نفسم میره بالا و میتونم توی #سن_بلوغ که سوالای زیادی برام پیش میاد، از شما بپرسم... اگه با من بازی نکنی و دستت رو برای ارتباط داشتن با من دراز نکنی من هم وقتی بزرگتر بشم، همش ازت خجالت میکشم، میترسم، و دور میشم ... اون وقت نیای به مامانم بگی: "تقصیر توئه که بچه مون با من دوست نیست و حرف نمیزنه" بهترین دوستم، بابا جونم... من الان به دوست نیاز دارم تا بتونم وقتی بزرگتر شدم روی دوستیت حساب کنم... من که تفاوت کفش مارک و غیر مارک رو نمیفهمم؛ ولی تفاوت بابای مهربون و با حوصله رو با بابای بد اخلاق و بی حوصله رو خیلی خوب حالیم میشه... بعد نگی کسی به ما نگفت! بفرستید برای همه ی باباهای درجه یک😉 #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #پدر_دختری #پدرومادر #پدر_پسری #خانواده#تربیت_فرزند #فرزند_پروری

نمی دانم وقتی غذایی که پیک موتوری رستوران برایتان می آورد سرد است، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی سوار تاکسی می شوید و می بینید کولر را روشن نکرده، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی کتابی را می‌خرید و می‌بینید که جلد آن تا شده یا صفحه ای از آن کثیف است چه می کنید. نمی دانم وقتی از سوپرمارکت خرید می کنید و متوجه می شوید که یکی از اقلام، اشتباه ارسال شده چه می کنید. نمی دانم وقتی در کافی شاپ، کمی از چای در نعلبکی ریخته یا نانی که می آورند کمی مانده است، چه می کنید. من معمولا چیزی نمی گویم مگر این که مجبور شوم (مثلاً کفشی بخرم و کفش دیگری تحویلم شود که در آن جا هم تا حد امکان، ایراد را گردن می گیرم و مثلاً می‌گویم ظاهراً من در توضیح مشخصات کفش اشتباه کرده‌ام یا خوب بیان نکردم). قدیم ها چنین اخلاقی نداشتم. اما چند سال پیش، دوستی من را با مفهوم "مهمانی دنیا "آشنا کرد. و گفت: بعضی در دنیا، مثل صاحب خانه اند و برخی مثل مهمان. وقتی به عنوان مهمان جایی می‌رویم، توقعات کمتری داریم. به طعم غذا، کهنه بودن میوه، به رنگ در و دیوار، اعتراض نمی کنیم. انگار " پیچپذیرش" مان را چرخانده اند و روی سطح دیگری تنظیم کرده‌اند. در دنیا می‌توان دو جور زیست. مثل صاحبان دنیا و مثل مهمان های دنیا. یادم هست به او گفتم: اگر هیچ کس اعتراض نکند، هیچ چیز بهتر نمی شود. همه چیز بد می ماند. این نسخه ی تو، نسخه ی سقوط و قهقراست. اما او پاسخ داد: همیشه کسی هست که اعتراض کند. دنیا، صاحبان فراوان دارد. چیزی که کم است، مهمان است. نگاه طلبکارانه- حتی وقتی حق با توست- بر روی روش و منش تو تاثیر می‌گذارد و از تو انسان دیگر می سازد و تو از جمع "اقلیت مهمان "به " اکثریت صاحب خانه" می‌راند. دوستم دیگر بین ما نیست. از مهمانی دنیا رفته است. اما حرفش هنوز گوشه ذهنم مانده . دنیا، بازی بزرگی است که من، در چند صحنه از آن، مهمان هستم. همین و نه بیشتر. این روزها که اینجا و آنجا برخوردهای طلبکارانه را می بینم، با خودم می گویم شاید محروم شدن ما از بسیاری از حقوق طبیعی مان در عرصه های عمومی، ما را به سمت طلبکاری افراطی در قلمرو های خصوصی سوق داده باشد. شاید هم، چنین نباشد. نمی دانم. #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده