از جملاتی مثل: تو دیگه بزرگ شدی خانم شدی دیگه اقا_مرد شدی این کار بچه کوچولوهاست ،تو دیگه بچه نیستی و... زیاد و نابجا استفاده نکنید چون او را از دنیای کودکی به دنیای بزدگسالی میبرید و کودک از خود انتظار کودکی کردن ندارد و رفتار بزرگسالانه هم خارج از حد و توان اوست. این تعارض شخصیت ، تفکر و عدم توانایی در عمل باعث میشود اعتماد به نفسش پایین بیاید و احساس ناکارامدی داشته باشد. اگر بچه ای بزرگتر از سنش داره رفتار میکنه مثل یک باغیه که زودتر از موعد شکوفه داده باغبون خوشحال نمیشه بلکه ناراحت میشه چون اگه یه بارون بزنه شکوفه ها از بین میرن ؛این ها نشانه ی باهوشی نیست نشانه ی کودکی نکردن کودکه #کودک#نوجوان#شخصیت#دنیای_کودک #دنیای_بزرگسالان #مشاوره_کودک#مشاوره_نوجوان##تعارض#والدین_سمی #والدین_آگاه #توانایی_کودکان #فرزندپروری_مثبت #فرزند_سالم #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #بیرجند #خراسان_جنوبی

. دنیای معصومانه ی بچه ها به ما ثابت میکنه که هنوز هم این دنیا ارزش زندگی کردن رو داره😊 فارغ از باید نبایدهای اخلاقی در مورد فیلم گرفتن از مواردی این چنینی ،سرشار شدم از صدای خنده های جمیله انگار قرن هاست که کسی اینطوری از ته دل نخندیده #کودک_کار#کودک#کودک_و_نوجوان_زیبایی_کودک#تربیت#خانواده#فرزندپروری#خنده#خنده_از_ته_دل#شادی#آرامش#دنیای_کودکی#کودک_شاد #کودکانه_ها #کودکانه_های_من #خنده_کودکان_زمین_را_بهشت_میکند #خنده_کودکانم_را_آرزوست #خنده_کودکان_قیمت_ندارد

نمی دانم وقتی غذایی که پیک موتوری رستوران برایتان می آورد سرد است، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی سوار تاکسی می شوید و می بینید کولر را روشن نکرده، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی کتابی را می‌خرید و می‌بینید که جلد آن تا شده یا صفحه ای از آن کثیف است چه می کنید. نمی دانم وقتی از سوپرمارکت خرید می کنید و متوجه می شوید که یکی از اقلام، اشتباه ارسال شده چه می کنید. نمی دانم وقتی در کافی شاپ، کمی از چای در نعلبکی ریخته یا نانی که می آورند کمی مانده است، چه می کنید. من معمولا چیزی نمی گویم مگر این که مجبور شوم (مثلاً کفشی بخرم و کفش دیگری تحویلم شود که در آن جا هم تا حد امکان، ایراد را گردن می گیرم و مثلاً می‌گویم ظاهراً من در توضیح مشخصات کفش اشتباه کرده‌ام یا خوب بیان نکردم). قدیم ها چنین اخلاقی نداشتم. اما چند سال پیش، دوستی من را با مفهوم "مهمانی دنیا "آشنا کرد. و گفت: بعضی در دنیا، مثل صاحب خانه اند و برخی مثل مهمان. وقتی به عنوان مهمان جایی می‌رویم، توقعات کمتری داریم. به طعم غذا، کهنه بودن میوه، به رنگ در و دیوار، اعتراض نمی کنیم. انگار " پیچپذیرش" مان را چرخانده اند و روی سطح دیگری تنظیم کرده‌اند. در دنیا می‌توان دو جور زیست. مثل صاحبان دنیا و مثل مهمان های دنیا. یادم هست به او گفتم: اگر هیچ کس اعتراض نکند، هیچ چیز بهتر نمی شود. همه چیز بد می ماند. این نسخه ی تو، نسخه ی سقوط و قهقراست. اما او پاسخ داد: همیشه کسی هست که اعتراض کند. دنیا، صاحبان فراوان دارد. چیزی که کم است، مهمان است. نگاه طلبکارانه- حتی وقتی حق با توست- بر روی روش و منش تو تاثیر می‌گذارد و از تو انسان دیگر می سازد و تو از جمع "اقلیت مهمان "به " اکثریت صاحب خانه" می‌راند. دوستم دیگر بین ما نیست. از مهمانی دنیا رفته است. اما حرفش هنوز گوشه ذهنم مانده . دنیا، بازی بزرگی است که من، در چند صحنه از آن، مهمان هستم. همین و نه بیشتر. این روزها که اینجا و آنجا برخوردهای طلبکارانه را می بینم، با خودم می گویم شاید محروم شدن ما از بسیاری از حقوق طبیعی مان در عرصه های عمومی، ما را به سمت طلبکاری افراطی در قلمرو های خصوصی سوق داده باشد. شاید هم، چنین نباشد. نمی دانم. #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده

#عادت_ماهانه #روز_جهانی_قاعدگی #پریود