نمی دانم وقتی غذایی که پیک موتوری رستوران برایتان می آورد سرد است، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی سوار تاکسی می شوید و می بینید کولر را روشن نکرده، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی کتابی را می‌خرید و می‌بینید که جلد آن تا شده یا صفحه ای از آن کثیف است چه می کنید. نمی دانم وقتی از سوپرمارکت خرید می کنید و متوجه می شوید که یکی از اقلام، اشتباه ارسال شده چه می کنید. نمی دانم وقتی در کافی شاپ، کمی از چای در نعلبکی ریخته یا نانی که می آورند کمی مانده است، چه می کنید. من معمولا چیزی نمی گویم مگر این که مجبور شوم (مثلاً کفشی بخرم و کفش دیگری تحویلم شود که در آن جا هم تا حد امکان، ایراد را گردن می گیرم و مثلاً می‌گویم ظاهراً من در توضیح مشخصات کفش اشتباه کرده‌ام یا خوب بیان نکردم). قدیم ها چنین اخلاقی نداشتم. اما چند سال پیش، دوستی من را با مفهوم "مهمانی دنیا "آشنا کرد. و گفت: بعضی در دنیا، مثل صاحب خانه اند و برخی مثل مهمان. وقتی به عنوان مهمان جایی می‌رویم، توقعات کمتری داریم. به طعم غذا، کهنه بودن میوه، به رنگ در و دیوار، اعتراض نمی کنیم. انگار " پیچپذیرش" مان را چرخانده اند و روی سطح دیگری تنظیم کرده‌اند. در دنیا می‌توان دو جور زیست. مثل صاحبان دنیا و مثل مهمان های دنیا. یادم هست به او گفتم: اگر هیچ کس اعتراض نکند، هیچ چیز بهتر نمی شود. همه چیز بد می ماند. این نسخه ی تو، نسخه ی سقوط و قهقراست. اما او پاسخ داد: همیشه کسی هست که اعتراض کند. دنیا، صاحبان فراوان دارد. چیزی که کم است، مهمان است. نگاه طلبکارانه- حتی وقتی حق با توست- بر روی روش و منش تو تاثیر می‌گذارد و از تو انسان دیگر می سازد و تو از جمع "اقلیت مهمان "به " اکثریت صاحب خانه" می‌راند. دوستم دیگر بین ما نیست. از مهمانی دنیا رفته است. اما حرفش هنوز گوشه ذهنم مانده . دنیا، بازی بزرگی است که من، در چند صحنه از آن، مهمان هستم. همین و نه بیشتر. این روزها که اینجا و آنجا برخوردهای طلبکارانه را می بینم، با خودم می گویم شاید محروم شدن ما از بسیاری از حقوق طبیعی مان در عرصه های عمومی، ما را به سمت طلبکاری افراطی در قلمرو های خصوصی سوق داده باشد. شاید هم، چنین نباشد. نمی دانم. #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده

. از زیاد حرف زدن برای فرزندتان جداً خودداری کنید. اگرچه حرف زدن با کودک لازم و مفید است اما زیاد حرف زدن تاثیر سازنده ای ندارد. آنچه را قبلا گفته اید تکرار نکنید! چیزی را که کودک خود می داند، به او نگویید. بیشترمواقع کودک از اشتباهش آگاه است، پیامد طبیعی رفتار، خود بهترین آموزگار است! تکرار موجب اختلال در ارتباط سالم، اوقات تلخی، بگو مگو و استیصال می شود! گاهی هنگام خطای کودک سکوت کنید! « زیاده گویی » مقدمه نشنیدن است . #پرحرفی #کودک#پدر#مادر#ارتباط#روانشناسی_کودک

تربیت فرزند خسته تون کرده به سر و وضع خودتون نمی‌رسین اضافه وزن پیدا کردین و... اگه با این مشکلات درگیر شدیدحتما این پست رو ببینید #تربیت_فرزند #فرزند_پروری #والدین #کودک#نوجوان#آموزش##مادر#پدر #مشاوره#والدین_خسته #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #

. شما به من بگویید چه کنم ؟ به نظر شما ازاین آدم جداشوم ؟ نظر شما درمورد انتخاب این رشته چیست؟ فکر می کنیدمن باید دست به مهاجرت بزنم یا نه ؟ هرچه فکر می کنم نمی دانم بالاخره بین این دو خواستگار کدام را انتخاب کنم.شما به من بگویید کدام بهتراست. اینها درخواستهایی هستند که ما روانشناسان بارها درکار روزانه خود از مراجعین می شنویم وازما می خواهند به آنها " راهکار" نشان دهیم .آیا به راستی کار روانپزشک ،روانشناس ومشاور ارایه راهکاراست؟ هدف روان درمانی هدایت فرد به سوی مسیری است که درآن بتواند سررشته زندگی اش را به دست گیرد ودست به انتخاب بزند . انتخاب کاری دشوار وهراس از پیامدهای آن تردید افرین واضطراب زا است. پس همگی ما این تمایل را در درون داریم که کاش کسی دیگر دست به کار شود واین بار را از دوشمان بردارد. اما همین توان انتخاب است که مرز میان کودکی و بلوغ ، وابستگی واستقلال وروان نژندی وسلامت روان را ترسیم می کند. درمانگر چراغی را می ماند که با روشن کردن مسیرپیش روی مراجع به او کمک کند تا مناسبترین مسیر را برای خود انتخاب کند . هیچ مسیری عاری از عوارض وجنبه های منفی نیست وانسان سالم را با درنظر گرفتن جمیع جهات دست به انتخاب می زند ومی داند که تضمینی برای موفقیت بی قید وشرط وجود ندارد .او مسئولیت انتخاب خودرا می پذیرد وعوارض انرا نیز به عنوان جزیی اجتناب ناپذیر از مسیر به جان می خرد. نشان دادن راه نه تنها کمکی به مراجع نیست بلکه مانع استفاده او از ظرفیتهای بالقوه خود، افزایش ظرفیت تصمیم گیری اش ورسیدن او به بلوغ شخصیتی لازم می شود.درمانگر با استفاده از دانش وتجربه خود داده های لازم را برای تصمیم گیری فراهم می کند اما درنهایت این خود مراجع است که گام آخر را بر می دارد انتخابی که آگاهانه وبراساس مشاهده جنبه های مثبت ومنفی آن صورت گیرد.صرف نظر از اینکه مورد پسند درمانگر باشد یا نباشد قابل احترام است. گاهی نیز اصرار به تصمیم گیری از سوی درمانگر یا دیگری نوعی دفاع روانی است تا اگر درآینده هدف موردنظر تحقق نیافت انگشت اتهام به سوی فرد تصمیم گیرنده نشانه رود وچنین گوید که تو گفتی. #مشاوره #درمان #رواندرمانی #روانشناسی #مرکز_مشاوره #موفقیت #همدردی #سلامت_روان #فرزندپروری #عالیه_هیبتی #بیرجند_شهر_من

#تربیت_صحیح_فرزند #فرزندپروری_مثبت #کودک #عذرخواهی #محبت_به_فرزند #توجه_کردن #توانایی_کودکان #تولد #روانشناسی_کودک #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #بیرجند#خانواده #زندگی #پرورش #دختر #پسر #دنیای_کودک #مادر_و_کودک #پدر #بیرجند_شهر_من

. "دکمه #لجبازی_کودک" را روشن نکنید - نکن - بیا بشین - مگه نگفتم دست نزن - باز رفتی سر کمد - چند بار باید بگم - خراب میشه ها از جملات مثبت استفاده کنید... عزیزم بیا بریم شکل اتاق بچه های میزبان و یا منظره روبروی خانه او را از پنجره ببینیم. جملات و یا حرکاتی که موجب خنداندن کودک و عوض کردن حال و هوای او می شود و ناخودآگاه حواس کودک از موضوع لجبازی پرت می شود. یادمان باشد که خودمان هم در روابط با یکدیگر در خانواده لج و لجبازی نکنیم و الگوی مناسبی برای او باشیم. #کودکان#کودک#تربیت#مهارت#فرزندپروری#فرزند_پروری_مثبت #فرزند_پروری_آگاهانه #کودک_موفق#جملات_مثبت#لجبازی#لجبازی_کودکان #خانواده#عالیه_هیبتی #بیرجند#بیرجند_شهر_من