به نظر شما تهدید بچه کار درستیه؟ آیا تهدید کردن تو درازمدت جواب میده؟ جواب خیلی‌ها به این سوال «نه» هست (که امیدوارم همینجور هم باشه). اما ممکنه در عمل خیلی پای‌بند به این جواب نباشیم. جملاتی مثل اینکه «بذار بابات بیاد، روزگارت رو سیاه می‌کنم» «حرف گوش ندی دیگه مامانت/بابات نیستم» «شلوغ کنی می‌ذارمت دم در» جملاتی تهدیدآمیز هستن که گاهی در مواجهه با لجبازی و بدقلقی بچه‌ها عنوان می‌شن و بعدا هم ممکنه باعث حس پشیمونی تو گوینده بشه. تکرار اینجور جملات باعث: ایجاد حس ترس و ناامنی و رها شدگی تو بچه می‌شه. ایجاد یک تصویرسخت‌گیر، عصبی، ترسناک و دوست نداشتنی از پدر یا مادر می‌شه. قانون‌گریزی و ترس از منابع قدرت. بچه یاد نمی‌گیره که رفتارهای اشتباه به چه دلیل نباید انجام بشن. اون یاد می‌گیره تا وقتی یه کسی مراقب رفتارش هست باید از رفتار اشتباه پرهیز کنه (مثل کسانی که در نبود پلیس چراغ قرمز رو رد می‌کنن). موانعی رو در سر راه رابطه صمیمانه شما با فرزندتون ایجاد می‌کنه. از نظر اون، شما یه والد عصبانی و سختگیر هستین که تهدید می‌کنه و از نظر شما، بچه‌تون لجباز و ناسازگار و اذیت کن هست.  راه حل مساله رو یاد نمی‌گیره. تو بزرگسالیش با تهدید و قهر سعی می‌کنه به جنگ مشکلاتش بره. یا مثلا به کار بردن جملاتی مثل «اه تو هم که عین باباتی!» این تشبیه سازی‌: تیشه به ریشه عزت نفس بچه می‌زنه. روی تصویر بچه از خودش، فردی که باهاش تشبیه شده و شما اثر منفی می‌گذاره.  باعث شکاف عمیقی تو خانواده و روابط میشه. فرصت زیستن به عنوان یک آدم مستقل رو ازش می‌گیره. چون ناخودآگاه اون همونی میشه که شما ازش می‌خواین و بهش نسبت می‌دین. حالا شما بگین که چه جایگزین مثبت و مناسبی برای اینجور جملات مخرب دارین؟ #فرزند#تربیت#والدین#کودک#نوجوان#خانواده#لجبازی#ناسازگاری #ناسازگاری_کودک #تهدید#قهر #جملات_منفی#ابیوز#ابیوز#آزار_روانی #کودک_ونوجوان #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده

یک راه آموزش به کودک خجالتی همیشه لازم نیست مسائلی که قرار است به کودک آموزش دهید را به طور مستقیم به او بگویید می توانید از راه قصه و بازی وارد شوید. مثلا قصه کودکی را بگویید که از تاریکی می ترسید، اما به همراه مادر وارد اتاق تاریک شد و آنجا را وارسی کرد و دید چیزی برای ترس وجود ندارد، یا قصه ی بچه ای را بگویید که نمی توانست دوست پیدا کند و تنها بود و در متن داستان راه و روش دوست یابی را به او آموزش دهید. یا معلم بازی کنید و از کودک خجالتی خود بخواهید درخواست هایش را مستقیم به شما که در نقش معلم ظاهر شده اید بگوید. #کودک_خجالتی #آموزش#قصه#نقش #فرزندپروری #عالیه_هیبتی

مامان، دوسم داری؟ اگه فرزندتون ازتون پرسید: مامان، دوسم داری؟ اون، الان به تنها چیزی که نیاز داره یه بغل پر از محبت مادرشه وقتی کودکتون میترسه، این که ترس نداره عزیزم، اونو دلگرم نمیکنه، تنها چیزی که بهش احساس امنیت میده، یه بغل پر از امنیت مادرشه کودکتون وقتی دلش میشکنه، چی شده عزیزم، اونو آروم نمیکنه، تنها چیزی که اونو آروم میکنه اینه که بهش بگی: بیا بغلم نفسم، ما دو تا همیشه باهمیم آغوش یه مادر، تنها جاییه که کودک همیشه دلش براش تنگ میشه حتی اگه اون کودک الان خودش یه مادر باشه #مادر #محبت_مادر #دلبستگی_ایمن #حمایت#توجه#فرزندپروری_مثبت #پرورش#والد#فرزند_پروری #فرزندپروری #درک_احساسات#عشق_به_فرزند #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #بیرجند

. خیلی دیده شده که پدربزرگ و مادربزرگ های عزیز در تربیت نوه شون که براشون بسیار بسیار عزیزه میخوان که فعال باشن و نظر بدن، که اینم کاملا از سر علاقه هست و چون تجربه ی بزرگ کردن بچه رو هم دارن میخوان که تو این مسیر به ما کمک کنن. و گاها کارهایی که برای ما که فرزندشون بودیم نتونستن انجام بدن، با انجام دادن برای نوشون، جوری جبران کرده باشن. ولی گاها دیده میشه این سبک رفتار پدربزرگ و مادربزرگ های عزیز با سبک تربیتی ما مغایرت داره. مثلا ما برای فرزندمون محدودیت هایی رو در زمینه خوردن، لباس پوشیدن، بیرون رفتن، خرید کردن و... قائل میشیم، ولی بزرگ ترهای عزیز اصلااااا این محدودیت ها رو ندارن و این قضیه فرزند مارو باعث دوگانگی تربیتی میکنه و باعث میشه اگر از طرف ما دچار محدودیتی بشه براش موثر نباشه چون میدونه که وقتی پیش پدربزرگ و مادربزرگش باشه این محدودیت دیگه وجود نداره و در واقع هر چی بخواد فراهمه و هر کاری دوست داره میتونه بکنه. خب حالا چاره چیه؟ در برابر این مسئله چطور باید رفتار بکنیم؟ این موضوع مسئله بسیار مهمیه که اگه رفع نشه تبدیل به یک معضل میشه. برای رفع این موضوع من چند تا پیشنهاد بهتون میدم: اول از همه در نظر داشته باشین که اشخاصی که باهاشون مواجه هستین پدر و مادرتون هستن، کسانی که بسیار بسیار عزیز و قابل احترام هستن و در عین حال دلسوز و جز خیر برای شما و فرزندتون نمیخوان و به همین دلیل هست که میخوام فرزندتون هیچ کم و کاستی رو تجربه نکنه. باید در زمینه ی تربیتی با همسرتون کاملا هماهنگ و هم گام باشید، تو این مسیر خیلی نیاز به حمایت همسرتون دارید. درباره سبک تربیتی فرزندتون حتما باهمدیگه حرف بزنید و به یک اتفاق نظر برسید. که اگه تصمیم گرفتین پیش پدر و مادرتون از سبک تربیتیتون دفاع کنید، همسرتون هم باهاتون همراه و هم نظر باشه. و اینکه قطعا صد درصد هماهنگی ایجاد نمیشه اما حتی ده درصد هماهنگی سبک تربیتی والدین با مراقبین دیگه و پدر بزرگ و مادر بزرگ بهتر از هیچیه... #سبکهای_تربیتی #پدربزرگ#مادربزرگ#سبک_رفتاری #نوه #والدین #فرزندان#فرزندپروری #هماهنگی#دوگانگی #روانشناسی_کودک#عالیه_هیبتی

. کودک پرخاشگر کودکی دلسرد شده است . دلسرد از توجه به حرف های او توسط والدین . دلسرد از وقت گذاشتن والدین برای بازی و گفتگو با او دلسرد از گرفتن حق طبیعی اش از والدین 👈 کودک پرخاشگر کودک بدی نیست. کودک بدرفتار کودک مخالف یا بی‌اعتنایی نیست. کودک بدرفتار کودک غیر قابل کنترلی نیست . 📌 موقعیت های صمیمیت با کودک را ایجاد کنید #فرزند_پروری #فرزندپروری #کودک_من #کودک_پرخاشگر #کودک_پرخاشگر😠😡 #بازی #کودک_بدرفتار #روانشناسی_کودک #روانشناسی_کودکان #عالیه_هیبتی #عالیه_هیبتی_روانشناسی_کودک #بیرجند

تا حالا بچه‌هایی رو دیدین که بچگی نمی‌کنن و زود بزرگ‌شون می‌کنن؟ یه نمونه آشکار، ویلیام جیمز سیدیسه. ‌‌مادر ویلیام، پزشک و پدرش روانشناس بود و معتقد بودن که مغز انسان رو هم مثل عضلات بدن می‌شه پرورش داد و تقویت کرد. واسه همین از همون روزهای اول تولدش، به شکل بی‌رحمانه و گسترده‌ای روزانه چندین ساعت شروع به یاد دادن حروف الفبا بهش کردن. ‌ ‌توی ۱۸ ماهگی می‌تونست نیویورک‌تایمز بخونه. به جای شعرها و قصه‌ها و بازی‌های کودکانه، بهش جغرافیا و هندسه و زبان یاد می‌دادن. تا سن ۸ سالگی ۸ تا زبان زنده یاد گرفت. توی همین سن بعضی وقت‌ها به طور ناگهانی و بدون دلیل می‌خندید و واکنش‌های عصبی از خودش نشون می‌داد. ‌ ‌توی ۱۱ سالگی وارد دانشگاه هاروارد شد. ۱۲ سالگی شروع به تدریس توی همون دانشگاه کرد. توی ۱۴ سالگی می‌تونست برای دانشمندان اون موقع درباره مفاهیم پیچیده علم مثل امکان زندگی در مریخ سخنرانی کنه. ‌کم‌کم فهمید بلد نیست با مردم ارتباط برقرار کنه و همه دارن ازش فرار می‌کنن. از پدر و مادرش به خاطر روش تربیتی‌شون متنفر و خودش رو گم و گور کرد تا اینکه سال ۱۹۴۴ توی یه مسافرخونه و در سن ۴۶ سالگی و در اوج فقر مالی به خاطر ذات‌الریه از دنیا رفت. ‌ این قدر از پدر و مادرش که زندگی و مغزش رو نابود کرده بودن، متنفر بود که حتی به ارثیه هنگفتی که براش باقی گذاشته بودن، دست نزد. خیلی از پدر و مادرهای امروز هم شاید نه به این شدت، ولی این‌جوری هستن. دوست دارن بچه‌شون نخبه و دانشمند بار بیاد؛ مخصوصاً اگه ببینن یه نیمچه استعدادی داره، بچه بدبخت رو می‌بندن به این کلاس‌های جمع و تفریق ذهنی و محاسبه با چرتکه و بچه رو از اون دنیای کودکانه‌ش محروم می‌کنن. ‌ بعضی پدر و مادرها هم آرزوهای برآورده نشده خودشون رو می‌خوان از طریق بچه‌هاشون برآورده کنن. مثلاً چون خودشون دوست داشتن ساز زدن یاد بگیرن و نتونستن، بچه‌شون رو بدون اینکه هیچ علاقه‌ای داشته باشه، می‌فرستن آموزشگاه موسیقی. چند وقت پیش یه دختر ۵ ساله رو تلویزیون نشون می‌داد که پدر و مادرش بهش شاهنامه یاد می‌دادن! آخه اون بچه از «خروش از خم چرخ چاچی بخاست» چی می‌فهمه؟! بذاریم بچه‌ها از بازی‌هاشون لذت ببرن و شاد باشن. وقت واسه رشد کردن و یاد گرفتن و دانشمند شدن و کارآفرین شدن و ثروت‌مند شدن‌شون زیاده. بذاریم بچه‌ها فقط بچگی کنن. با من موافقین؟ از این جور پدر و مادرها توی اطرافیان‌تون دارین؟ #ویلیام_جیمز_سایدیس#انتظار_بیش_از_حد_صدمه_زننده_هست #کودک#نوجوان#والدین_سختگیر #شاهنامه_خوانی #فرزند_پروری #تربیت_سالم #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده