. هرگز تحت تاثير كنايه ها گلايه ها طعنه ها يا دخالت ديگران قرار نگيريد و بر پاى آن عمل نكنيد مخصوصا اگر مطمئنيد رفتارتان اشتباه خواهد بود. به عنوان مثال: فرزندتان خسته، گرسنه و يا كلافه است و بسيار طبيعي است كه كلافگى خود را با اعمالش نشان دهد. كم كم زمزه اطرافيان بلند ميشود كه شما نتوانستيد فرزندتان را خوب تربيت كنيد، و در آخر شما براى ساكت كردن بقيه سر فرزندتان فرياد ميزنيد يا پشت دستش ميزنيد و به طور عجيبى بقيه ساكت ميشوند. يا ممكن است ديگران از اينكه كودك دو ساله شما هنوز از پوشك استفاده ميكندشما را مسخره كنند و شما را مجبور كنند در حاليكه فرزندتان آمادگى لازم را ندارد اقدام كنيد و چون موفق نميشويد از تنبيه و دعوا كردن استفاده كنيد. فراموش نكنيم مهم نيست بقيه چه ميگويند، زمانى كه اقدام به كارى كرديم تنها ما مسئوليم. #کودکان#نوجوانان#تربیت#فرزندپروری #تنبیه#تشویق#رفتار_درمانی_شناختی #روانشناسی_نوجوان#روانشناسی_کودک#عالیه_هیبتی

. مامان من میترسم ! چقدر این جمله براتون آشناست؟ معمولا بچه ها تو سنین مختلف از چیزهای مختلفی می‌ترسند و واکنش‌های متفاوتی دارند، خیلی از ترس ها طبیعی و زودگذر هستند اما بعضی از ترس ها هم مهمون ‌همیشگی فکر بچه ها هستند و خیلی از عملکرد آنها را تحت تأثیر قرار میدند. والدین یا این ترس ها را نادیده می‌گیرند یا سعی می‌کنند که کودکشون توضیح بدند این چیزا ترس نداره! اما متاسفانه هر چی بیشتر تلاش می‌کنند ترس قوی تر میشه، واقعیتش اینه که فقط با حرف زدن و ثابت کردن اینکه این چیزی که کودک ازش میترسه بی اهمیته و ترسی نداره تو کنترل یا برطرف کردن ترس آنها نقشی ندارد و این ی چرخه باطلی هست که توش گرفتار میشند‌. میتونم بهتون بگم هر روز تو مرکز به طور میانگین دو یا سه بچه هستند که با مشکل ترس مراجعه می‌کنند، گاهی این ترس‌ها طبیعیه و مدیریتش خیلی راحت اما بعضی وقت ها بچه ها سال ها درگیر ترسشون بودند و برطرف نشده و به مشکلات دیگه سرایت کرده، مثل اینکه بچه چند ساله که نمیتونه تنهایی بخوابه! نمیتونه تو اتاقش بره و وسایلش بیاره! نمیتونه تنهایی دستشویی بره! ترس از دکتر، ترس از آنابل، روح و جن، حیوانات، زلزله، مرگ والدین، خراب شدن ماشین و... ترس خود به خودی از بین نمیره و برطرف نمیشه باید راه های مدیریتش یاد بگیریم و حتما برای درمان ترسهاشون اقدام کنید چون کودکان اضطرابی از درون تحلیل میرن و اگه اضطراب تبدیل به اختلال بشه و درمان نشه در اینده قطعا یک نوجوان افسرده خواهیم با انواع و اقسام مشکلات. #اختلالات_روانی#کودکان#اضطراب#ترس#درمان _اضطراب#عالیه_هیبتی_روانشناسی_کودک ‌

نمی دانم وقتی غذایی که پیک موتوری رستوران برایتان می آورد سرد است، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی سوار تاکسی می شوید و می بینید کولر را روشن نکرده، چه می کنید. نمی‌دانم وقتی کتابی را می‌خرید و می‌بینید که جلد آن تا شده یا صفحه ای از آن کثیف است چه می کنید. نمی دانم وقتی از سوپرمارکت خرید می کنید و متوجه می شوید که یکی از اقلام، اشتباه ارسال شده چه می کنید. نمی دانم وقتی در کافی شاپ، کمی از چای در نعلبکی ریخته یا نانی که می آورند کمی مانده است، چه می کنید. من معمولا چیزی نمی گویم مگر این که مجبور شوم (مثلاً کفشی بخرم و کفش دیگری تحویلم شود که در آن جا هم تا حد امکان، ایراد را گردن می گیرم و مثلاً می‌گویم ظاهراً من در توضیح مشخصات کفش اشتباه کرده‌ام یا خوب بیان نکردم). قدیم ها چنین اخلاقی نداشتم. اما چند سال پیش، دوستی من را با مفهوم "مهمانی دنیا "آشنا کرد. و گفت: بعضی در دنیا، مثل صاحب خانه اند و برخی مثل مهمان. وقتی به عنوان مهمان جایی می‌رویم، توقعات کمتری داریم. به طعم غذا، کهنه بودن میوه، به رنگ در و دیوار، اعتراض نمی کنیم. انگار " پیچپذیرش" مان را چرخانده اند و روی سطح دیگری تنظیم کرده‌اند. در دنیا می‌توان دو جور زیست. مثل صاحبان دنیا و مثل مهمان های دنیا. یادم هست به او گفتم: اگر هیچ کس اعتراض نکند، هیچ چیز بهتر نمی شود. همه چیز بد می ماند. این نسخه ی تو، نسخه ی سقوط و قهقراست. اما او پاسخ داد: همیشه کسی هست که اعتراض کند. دنیا، صاحبان فراوان دارد. چیزی که کم است، مهمان است. نگاه طلبکارانه- حتی وقتی حق با توست- بر روی روش و منش تو تاثیر می‌گذارد و از تو انسان دیگر می سازد و تو از جمع "اقلیت مهمان "به " اکثریت صاحب خانه" می‌راند. دوستم دیگر بین ما نیست. از مهمانی دنیا رفته است. اما حرفش هنوز گوشه ذهنم مانده . دنیا، بازی بزرگی است که من، در چند صحنه از آن، مهمان هستم. همین و نه بیشتر. این روزها که اینجا و آنجا برخوردهای طلبکارانه را می بینم، با خودم می گویم شاید محروم شدن ما از بسیاری از حقوق طبیعی مان در عرصه های عمومی، ما را به سمت طلبکاری افراطی در قلمرو های خصوصی سوق داده باشد. شاید هم، چنین نباشد. نمی دانم. #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده

انتخاب غذا در رستوران بدون نظر خواهی از کودک در آغوش گرفتن کودک بدون رغبت اون یا به زور نسبت دادن صفات منفی به کودک مثل بی ادبی انتقاد از کودک در حضور دیگران نشاندن فرزند روی پا در تاکسی یا اتوبوس برای صرفه جویی در هزینه خرید لباس یا وسایل شخصی بدون نظر خواهی از کودک انتقاد از کودک بهنگام شکست خوردن در کارها عدم قدر دانی از کودک بعد از انجام خواسته ها شما در ترببت فرزندتون این نکات رو رعایت می کنید؟ پست رو ذخیره کنید و برای دوستانتون بفرستید😊 #رفتارهای_سمی_والدین#تربیت#فرزندپروری#فرزند_پروری#تربیت_کودک#والدین_آگاه#انتقاد_از_کودک#بیرجند

. بجاي خاموش كردن يا از كار انداختن فرزندتان براي همه عمر روش درست اعتراض يا ابراز وجود را بياموزيد: ديگه نبينم با پدرت "مادرت" اينجوري حرف بزني. "صدات رو نشنوم" " ديگه نشنوم از اين #حرفا بزني" "اين مسائل چرا نداره چون من ميگم" "اين مسائل به تو ربطي نداره" "اينقدر حرف نزن سرم رفت". #اگر ميخواهيد فرزندتان در جامعه زماني كه ديگران به او آسيب ميزنند يا تقاضاي اشتباه دارند، جرات اعتراض يا سوال كردن را داشته باشد، اجازه دهيد در محيط امن خانه ابراز وجود كند. #بجاي خاموش كردن يا از كار انداختن فرزندتان براي همه عمر روش درست اعتراض يا ابراز وجود را بياموزيد: "ميدونم انجام اين كار رو دوست نداري احساس ميكني بي انصافيه، حق داري اما وقتي داد ميزني من نميتونم كمكت كنم." #فرزندپروری#فرزندپروری_آگاهانه #تربیت_صحیح_فرزند #تربیت_کودکان #پدر#مادر#جرات_ورزی #جراتمندی #اعتراض#کودک_موفق#کودکان_شاد #روانشناسی#بیرجند#عالیه_هیبتی_روانشناسی_کودک

. اگر امروز تجربه ی خوبی نداشتی جا نزن! فردا و فرداهایی در امتداد این مسیر هست که در دلشان برای تو تجربه های تازه ای دارند، تجربه هایی که می توانند خوب باشند. اگر امروز آدم خوبی از زندگی ات رفت، نگران نباش! فردا و فرداها یی هست؛ لبریز آدم های خوب؛ آدم هایی که جای خالی کسی را پر نمیکند ولی آنقدر پررنگ و خواستنی هستند که حواس تو را از جاهای خالی زندگی ات پرت می کنند آدم هایی که خوب اند و خوبی شان به این زودی ها بند نمی آید. اگر امروز #احساس_خوبی به زندگیت نداشتی، #حوصله کن! قرار است احساسات بهتری را تجربه کنی و #خاطرات_خوب تری را بسازی. پایان داستان ما هرگز این ثانیه های گیج و سردرگمی نیست و خسته و ناامید،کناری نشسته ایم، که همه چیز را تمام شده می دانیم و جای خالی آدمها و آرزوهایمان را با چند خط بغض و #ناامیدی از زمین و زمانه، پر می کنیم. تمام این احساس ها و #خاطرات و #افسوس ها مقطعی اند. در زندگی هر کدام از ما احساسات، آدم ها، مکان ها و اتفاقات خوب تری در انتظارند تا ما بلند شویم، حرکت کنیم و خودمان را به آنها برسانیم. هر کجا که خسته شدی و تکه ی کوچکی از #پازل نامحدود زندگی ات را به کل آن تعمیم دادی؛ به خاطر بیاور که این فقط جزء اندکی است در مقایسه با کل! و تکه ی ناچیزی است در مقایسه با پهنه ی بیکران دنیای تو. دنیایی که بیش از چیزی که فکرش را میکنی برای تو اتفاقات و تجربه های شیرین، کنار‌ گذاشته. حوصله کن عزیز من! همه چیز به وقتش اتفاق می افتد. حوصله کن...