اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

به یاد داشته باشید اغلب کودکان یک‌ساله پر سروصدا و #هیجان‌_زده هستند و اگرچه رفتار آنان گاهی ناخوشایند است، اما این واکنش‌های شدید، خیلی غیرعادی نیستند. بعضی اوقات کودک یک‌ساله ملایمی که معمولاً به اندازه سایر همسالانش #عصبانی و ناراحت نمی شود ممکن است به گونه دیگری رفتار کند. کودک شما چه #احساساتی باشد و چه دارای خلق و خوی ملایم، مهم‌ترین وظیفه شما به‌عنوان والدین، آموختن واکنش به احساساتی است که او برای ابراز وجود به کار می‌برد که البته همیشه کار ساده‌ای نیست. اگر کودکتان بسیار #پرتنش و احساساتی است، همیشه قادر به درک احساس او نخواهید بود. او ممکن است در زمان #عصبانیت يا ناراحتی فریاد بزند چون از نظر او چیز بسیار ناراحت‌کننده‌ای اتفاق افتاده است. همچنین ممکن است وقتی کمی عصبی است از مسئله‌ای که اصلاً مشکل اساسی به‌نظر نمی‌رسد، ناراحت باشد، #فریاد بزند. شما باید سعی کنید زمانی که او واقعاً تحت فشار است آرام واکنش نشان دهید اما هنگامی که دچار هیجان کاذب است، سرکشی و طغیان‌های او را کم اهمیت تلقی کنید يا نادیده بگیرید. در تلاش برای توضیح و تشریح واکنش‌های او، ممکن است دچار اشتباهات زیادی بشوید، اما هرچه با دقت بیشتری رفتارهای او را مورد مشاهده قرار دهید، واکنش بهتری می‌توانید نشان دهید. اگر کودکتان دارای خلق و خوی بسیار ملایمی است کنار آمدن با او بسیار ساده‌تر از کودک احساساتی است. اما او در هرحال به کمک شما احتیاج خواهد داشت، چون به اندازه سایر کودکان #پر_سروصدا یا #مطالبه‌_گر نخواهد بود. شما برای برآورده کردن نیازهایش در منزل و در دنیای خارج از خانه، باید به او کمک کنید. کودک ملایم گاهی از طرف والدین یا سایر بزرگ‌ترها نادیده گرفته می‌شود. #آموزگار ممکن است از او به‌عنوان «دانش آموزی که اصلاً دردسری ندارد» یاد کند و همین مسئله سبب شود کودک در کلاس توجه لازم را دریافت نکند، چون کودکانی که بسیار احساساتی و پر سروصدا هستند تمام توجه آموزگار را جلب می‌کنند. در این سن، نمی‌توانید به او بیاموزید #جسور و #پرمدعا باشد، بلکه شما باید به‌جای او #سمج و #پرجرئت باشید. با بالا رفتن سن کودک می‌توانید به او بیاموزید #استوار و #راسخ باشد و از #حقوق خودش دفاع کند، حتی اگر این کار را با روش آرام مخصوص به خودش انجام دهد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

مادران و نوزادان سالم که از نظر پزشکی مانعی ندارند، باید بعد از #زایمان تا هنگام ترک #بیمارستان پیش هم بمانند. مادر بهترین #پرستار برای نوزاد است و کارکنان بیمارستان و پزشکان فقط کار مداوا و راهنمایی را به عهده دارند. ماندن نوزاد کنار مادر باعث می‌شود که ارتباط این زوج در امر #تغذیه، زودتر به هماهنگی برسد. مادر با شنیدن و مشاهده اولین نشانه‌های #گرسنگی در نوزاد، به این تقاضا جواب می‌دهد. اين امر در نوزاد اعتماد به وجود می‌آورد و او را تشویق می‌کند تا از علایم و محرک های فرعی به خوبی استفاده کند. مادر نیز با نشانه‌ها و درخواست های نوزاد بهتر آشنا می‌شود و از این که می‌تواند از نوزاد مراقبت نماید، در خود احساس رضایت و اعتماد به نفس می‌کند. چند روز پس از شروع تغذیه، #تفاهم و هماهنگی خوبی بین مادر و نوزاد به وجود می‌آید. #گریه کردن نوزاد یکی از رفتارهای تقویت پیوند است. در گریه نوزاد آهنگی وجود دارد که در شنونده، به ویژه مادر، احساس ویژه‌ای تولید می‌کند. با شنیدن صدای گریه نوزاد، #هورمون مولد #شیر ترشح می‌شود و #خون در #سینه مادر سریعتر جریان می‌یابد. همزمان با این واکنشها، یک میل درونی و انگیزه بیولوژیکی به مادر دستور می‌دهد که نوزاد را بردارد و در بغل خود بگیرد و او را شیر بدهد. بعد از یک یا دو روز، مادر می‌تواند حتی با مشاهده بعضی از رفتارهای نوزاد، پیش از آن که صدای گریه او بلند شود به گرسنگی و نیاز او پی ببرد و آن را برطرف نماید. از این برخورد و عکس‌العمل سریع مادر، نوزاد می‌فهمد که برای رفع نیاز خود به گریه کردن احتیاجی ندارد. #تغذیه_و_شیردهی #تغذیه_کودک #شیردهی "منبع : چهل نکته شیر دادن به نوزاد - انتشارات صابرین" : https://www.bamano.life/post/19788

بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بعضی والدین درمی‌یابند که کودکشان در بعضی زمینه‌ها منظم‌ تر از بقیه موارد است. اگر کودک یک‌ساله‌تان بسیار منظم و مرتب است، احتمالاً تاکنون توانسته‌اید زندگی‌تان را بر محور نیازهای او برنامه‌ریزی کنید. زندگی با کودکان منظم, عموماً آسان‌تر است، چون به‌راحتی قابل پیش‌بینی هستند. در هرصورت چنانچه برنامه‌های شما با ساعت درونی کودکتان مغایرت داشته باشند، احتمالاً دچار مشکل می‌شوید. کودکان منظم هنگام مسافرت یا موقعیت‌های مخصوص که موجب به‌هم‌ریختگی برنامه‌هایشان می‌شود ممکن است اوقات سختی را بگذرانند. والدین کودکان تقریباً بی‌نظم ممکن است درک نکنند از دست دادن خواب روز و یا میان‌ وعده غذایی صبح برای کودکشان مشکل است. والدین کودکان نامنظم تا زمانی که متوجه شوند این الگوهای رفتاری کودک به علت نداشتن ساعت درونی است، گاهی فکر می‌کنند اين نوع کودکان بسیار مشکل می‌خوابند، بد اشتها و بهانه گیرند. به‌محض اینکه والدین کودک نامنظم متوجه شوند کودک آن‌ها در عين غیرقابل پیش‌بینی بودن در حقیقت قابل پیش‌بینی است، می‌توانند واکنش‌هایشان را نسبت به رفتار او تنظیم نمایند، به‌نحوی که نظم و ترتیب به زندگی تمام خانواده برگردد. کودک نامنظم معمولاً به برنامه‌ای که با ملایمت اعمال شود واکنش بسیار خوبی نشان می‌دهد. با داشتن زمان معینی برای به رختخواب رفتن (نه لزوماً به خواب رفتن) و در دسترس قرار دادن غذا (حتی اگر خورده نشود)، کودک می‌آموزد که زندگی روزانه قابل پیش‌بینی است. حتی اگر آهنگ‌های درونی او آماده نباشند. با رشد کودک نامنظم، عدم وجود ساعت درونی در او، حتی می‌تواند یک امتیاز باشد، چون به او اجازه می‌دهد نیازش را به استراحت و غذا بر طبق خواسته‌ها و برنامه‌هایش عملی کند. مشکل‌ترین بخش مسئولیت والدین #کودک_نامنظم، آموزش #خودکنترلی و استفاده از #توالت است. اگر کودک شما دارای نیاز و زمان بسیار غیرقابل پیش‌بینی برای تخلیه مثانه و روده‌ها باشد، استفاده مرتب از لگن برای او بسیار مشکل‌تر خواهد بود و اگر او در این زمینه نامنظم است، نسبت به شروع زودهنگام آموزش کنترل خود و استفاده از توالت بسیار هشیار باشید. با وجودی که کودک ممکن است موفقیت‌های گاه‌ به گاه داشته باشد، خشک و تمیز ماندن کودک نامنظم ممکن است به زمان طولانی‌تری نیاز داشته باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318