اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

بسیاری از مواقع همه چیز را کنترل کرده اید، اما باز هم کودک بی قرار است. بسیاری از چیزهایی که موجب به خواب رفتن کودکتان می شود می‌تواند موجب #آرامش او نیز بشود. برای سرگرمی این کودکان غرغرو هواکش حمام را به کار بیندازید. #رادیو با پارازیت‌ هایش را روشن کنید یا #جارو_برقی و #ماشین_لباسشویی و #ظرفشویی را به کار بیندازید. هنگام کار کردن ماشین لباسشویی شما با یک تیر دو نشان می‌زنید؛ چنانچه شرشر آب لباسشویی او را آرام نکند، نشاندن او روی #صندلی مخصوصش و قرار دادن آن روی دستگاه در حال خشک کردن لباس ها، این کار را خواهد کرد و البته یکی از کارهای روزانه شما نیز انجام خواهد شد. آغوش شما و شنیدن صدای ضربان قلبتان می تواند کودک را آرام کند. همچنین شنیدن صدای پدر در آرامش برخی کودکان موثر است. ممکن است هوای تازه و یک گردش کوتاه، بی فراری کودک را متوقف کند. قرار دادن نوزاد در گهواره و تاب دادن او در ننو هم می تواند موثر واقع شود. همچنین قنداق کردن کودک ممکن است باعث آرامش بعضی از نوزادان شود به شرطی که خیلی سفت و محکم نباشد و از پارچه های نخی و خنک استفاده کنید مراجعه به متخصص ماساژ درمانی ( #کایروپراتیک) و #معاینه و ماساژ بعضی از کودکان، به ویژه آنهایی که تولد دشواری داشته اند را آرام تر می کند و موجب اشک ریختن کمتر آنها می‌ شود. از اينکه کودک را به دست فرد دیگری بسپارید نترسید. کودکتان #خستگی و استیصال شما را درک خواهد کرد؛ یک فرد تازه‌ نفس ممکن است مشکل را حل کند. در صورتی که به شخص دیگری دسترسی ندارید و به آخر خط رسیده‌اید، کودک را در جای امنی قرار دهید و مدت کوتاهی استراحت کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کلید های مراقبت از نوزاد - انتشارات صابرین": https://www.bamano.life/post/19795

یکی از کارهایی که شما و کودکتان باید در آن مهارت پیدا کنید، آموختن خداحافظی با یکدیگر است. لازم است شما و کودکتان بیاموزید چگونه احساس #ناراحتی و #غم کنید. چگونه با احساس غمگین بودن کنار بیاید و سپس دوباره به یکدیگر ملحق شوید. بعضی والدین، به اين گمان که #جدایی ممکن است برای کودک یک‌ساله سخت باشد، جدا شدن و ترک کردن کودکشان را تا بزرگ‌تر شدن او کاملاً به تأخیر می‌اندازند. این انتخاب در شرایط بسیاری از والدین یک انتخاب #واقع‌_گرایانه نیست. اما درصورت ایجاد چنین تصمیمی باز هم لازم است چگونگی جدایی را به کودکتان #آموزش دهید. بعضی کودکان، چه در دوران نوزادی و چه در زمانی که در مهد کودک و #کودکستان به‌سر می‌برند برای آموختن خداحافظی به زمان و کمک نیاز دارند. اگر برای شناخت فردی که در غیاب شما از کودکتان #پرستاری و مراقبت می‌نماید، فرصت کافی به کودک بدهید، به او کمک می‌کنید هنگامی که حضور ندارید احساس #امنیت‌_خاطر کند. کودکان در چگونگی قبول #تجربه‌ های جدید و هماهنگ شدن با تغییر، با یکدیگر تفاوت دارند. یک کودک هجده‌ماهه ممکن است بعد از یک ساعت بازی با پرستار با او انس بگیرد و کودک دیگری در همین سن تا زمانی که چندین بار با پرستار ملاقات و بازی نکند، ممکن است تحت #فشار_روانی قرار بگیرد. این واکنش‌های متفاوت به معنای این نیست که یک کودک کمتر به والدینش وابسته و دلبسته است یا کودک دیگری از جدایی بیشتر می‌ترسد. #تطبیق_پذیری کودکان برای هماهنگی با محیط، با یکدیگر، کاملا متفاوت است. والدین عزیز حتما بایستی در ضمن برنامه‌ریزی برای جدا شدن از کودک دلبند خود به این تفاوت‌ها احترام بگذارند. هنگامی که ترک کودک لازم باشد اجتناب از تغییرات زیاد و هم‌زمان، به علت محدودیت توانایی او در به‌خاطر آوردن شما و محیط معمول زندگیش، منطقی است. مثلاً اگر #پرستار_کودک به منزل شما می‌آید، هنگامی که فرزند یک‌ساله‌تان آماده بازی است، از پرستار بخواهید وارد منزل شود و بعد از اينکه اين دو مدتی با یکدیگر به بازی پرداختند، می‌توانید برنامه‌های روزمره را به پرستار اطلاع دهید و به کودک هم توضیح دهید، در غیاب شما چه اتفافی خواهد افتاد. اطمینان حاصل کنید کودکتان برای احساس امنیت، پتوی آشنا یا #عروسک پشمالویش را در اختیار دارد. هنگام فرا رسیدن زمان ترک منزل، لوازم خود را جمع‌آوری و خداحافظی کنید، حتی اگر موجب گریه فرزندتان شود. چنانچه سعی کنید زمانی که او سرگرم بازی است بی‌سروصدا محل را ترک کنید، کودک نخواهد توانست درک کند شما منزل را ترک کرده‌اید، ممکن است تصور کند شما واقعا #ناپدید شده‌اید. به این دلیل سعی کنید همیشه در ضمن بیدار بودن طفل محل را ترک نمایید، مگر اینکه پرستار فردی باشد که کودک او را به‌ خوبی می‌شناسد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بعضی والدین درمی‌یابند که کودکشان در بعضی زمینه‌ها منظم‌ تر از بقیه موارد است. اگر کودک یک‌ساله‌تان بسیار منظم و مرتب است، احتمالاً تاکنون توانسته‌اید زندگی‌تان را بر محور نیازهای او برنامه‌ریزی کنید. زندگی با کودکان منظم, عموماً آسان‌تر است، چون به‌راحتی قابل پیش‌بینی هستند. در هرصورت چنانچه برنامه‌های شما با ساعت درونی کودکتان مغایرت داشته باشند، احتمالاً دچار مشکل می‌شوید. کودکان منظم هنگام مسافرت یا موقعیت‌های مخصوص که موجب به‌هم‌ریختگی برنامه‌هایشان می‌شود ممکن است اوقات سختی را بگذرانند. والدین کودکان تقریباً بی‌نظم ممکن است درک نکنند از دست دادن خواب روز و یا میان‌ وعده غذایی صبح برای کودکشان مشکل است. والدین کودکان نامنظم تا زمانی که متوجه شوند این الگوهای رفتاری کودک به علت نداشتن ساعت درونی است، گاهی فکر می‌کنند اين نوع کودکان بسیار مشکل می‌خوابند، بد اشتها و بهانه گیرند. به‌محض اینکه والدین کودک نامنظم متوجه شوند کودک آن‌ها در عين غیرقابل پیش‌بینی بودن در حقیقت قابل پیش‌بینی است، می‌توانند واکنش‌هایشان را نسبت به رفتار او تنظیم نمایند، به‌نحوی که نظم و ترتیب به زندگی تمام خانواده برگردد. کودک نامنظم معمولاً به برنامه‌ای که با ملایمت اعمال شود واکنش بسیار خوبی نشان می‌دهد. با داشتن زمان معینی برای به رختخواب رفتن (نه لزوماً به خواب رفتن) و در دسترس قرار دادن غذا (حتی اگر خورده نشود)، کودک می‌آموزد که زندگی روزانه قابل پیش‌بینی است. حتی اگر آهنگ‌های درونی او آماده نباشند. با رشد کودک نامنظم، عدم وجود ساعت درونی در او، حتی می‌تواند یک امتیاز باشد، چون به او اجازه می‌دهد نیازش را به استراحت و غذا بر طبق خواسته‌ها و برنامه‌هایش عملی کند. مشکل‌ترین بخش مسئولیت والدین #کودک_نامنظم، آموزش #خودکنترلی و استفاده از #توالت است. اگر کودک شما دارای نیاز و زمان بسیار غیرقابل پیش‌بینی برای تخلیه مثانه و روده‌ها باشد، استفاده مرتب از لگن برای او بسیار مشکل‌تر خواهد بود و اگر او در این زمینه نامنظم است، نسبت به شروع زودهنگام آموزش کنترل خود و استفاده از توالت بسیار هشیار باشید. با وجودی که کودک ممکن است موفقیت‌های گاه‌ به گاه داشته باشد، خشک و تمیز ماندن کودک نامنظم ممکن است به زمان طولانی‌تری نیاز داشته باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

طفلی که از کسب #تجربه‌ های جدید دوری می‌گزیند «دیرجوش» نامیده شده است. این توصیف بسیار مفید است. فرد باتجربه‌ای که در تماس با کودکان زیادی است توضیح می‌دهد: اگر به کودک #دیرجوش آمادگی و #حمایت کافی برای کسب تجربه‌های جدید داده شود او می‌تواند مانند هر کودک دیگری با #شادی و #موفقیت با موقعیت‌های جدید خو بگیرد. درهرصورت این واقعیت را نباید فراموش کرد که اگر #کودک_دیرجوش را به خاطر عدم واکنش سریع، تحت فشار قرار دهیم يا از او #انتقاد کنیم او احتمالا بیشتر به دامان پدر و مادر پناه خواهد برد و از #اجتماع کناره گیری خواهد کرد و شاید با #احتیاط و #ترس بیشتری عمل کند. چنانچه احساس کردید فرزندتان گاهی یا هميشه دیرجوش است؛ زمانی صرف کنید تا دریابید کسب چه نوع تجربه‌ای برای کودک مشکل‌ترین نوع تجربه است. بیشتر کودکان، اگر مکرراً در موقعیت معینی قرار داده شوند، به سرعت بیشتری احساس #آرامش خواهند کرد. چنانچه مکرراً در منزل دوستی به دیدن او بروید، کودک برای شروع بازی به وقت کمتری نیاز خواهد داشت. اغلب کودکان به گروه‌های کوچک، زودتر از گروه‌های بزرگ ملحق می‌شوند و اغلب با بزرگسالی که برای نشان دادن واکنش به آنان فشار وارد نمی‌آورد، بهتر #تعامل دارند. اگر پدر و مادر کودکان دیرجوش، درباره مکانی که خواهند رفت، افرادی که در آنجا حضور خواهند داشت و اتفاقاتی که در آنجا پیش خواهد آمد، با کودکان صحبت کنند، به آنان کمک کرده‌اند. کودک دیرجوش حتی در محل زندگی خودش برای ملاقات افراد و تجربه‌های جدید به آمادگی نیاز دارد. آنچه شاید مهم‌تر از بقيه موارد باشد این است که کودکی که از تجربه‌های جدید دوری می‌گزیند، نیازمند حمایت و درک والدین خود است. لازم است کودک احساس کند والدینش برای او ارزش قائلند و از بی‌رغبتی او #ناراحت و #شرمنده نیستند. اگر والدین احساس خوب و درستی نسبت به او داشته باشند، او نیز احساس خوبی نسبت به خود خواهد داشت و به‌تدریج اعتماد به‌ نفسی را که لازمه روبه‌رو شدن با تجربیات جدید است به‌دست خواهد آورد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

هنگامی که فرزندتان رفتار های ناخوشایند همسالانش را #تقلید می کند، احتمالاً #خوشحال نخواهید شد. اولین باری که فرزند دلبندتان غذایش را تف یا پرت می‌کند یا هم‌ بازی‌ اش را هل می‌دهد، ممکن است بپرسید، «اين کار را از کجا یاد گرفتی؟» و اگر بدانید او کودک دیگری را در حین انجام این کار مشاهده کرده است، به‌خاطر آموختن این #رفتار_ناخوشایند به کودکتان، به #سرزنش کودک دیگر متمایل می شوید. اگرچه این نظریه صحیح است که انجام رفتار نادرست کودک یک‌ساله‌تان ناشی از مشاهده رفتار سایر کودکان است اما شما نمی‌توانید او را از آموختن رفتارهایی که دوست ندارید برحذر دارید. برای کودک یک‌ساله، همیشه رفتارهای ناشایست عادی فراوانی وجود دارد که نمی‌توانید هميشه برای فرزند خود، سپری در مقابل آن‌ها باشید. اگر به مهمانی بروید و سایر کودکان #کیک پرتاب کنند، کودک شما نیز همین کار را خواهد کرد و اگر اين رفتار را در #مهمانی یاد بگیرد، احتمالا چند روز بعد در منزلتان هم این کار را انجام خواهد داد. در این مرحله می‌توانید به گونه‌ای واکنش نشان دهید که گویی او شخصا این رفتار را اختراع کرده است. برای این نوع رفتارها محدوده معینی تنظیم کنید، اما درباره اثرات منفی این اعمال نگران نباشید. احتمالاً در بین خانواده‌هایی که به‌عنوان دوستانتان از مصاحبت آن‌ها لذت می‌برید، خانواده‌هایی وجود دارند که با نظرات آن‌ها درباره #تعلیم_و_تربیت کودک، موافق نیستید. اگر دریافتید هر بار معاشرت با این خانواده‌ها، موجبی برای سردرگمی کودکتان در مورد محدودیت‌های تنظیم شده برای او می‌شود، ممکن است خودتان را در معرض #آزمایش‌ ها و سوء‌رفتارهای زیادی قرار دهید. کودکان بزرگ‌تر می‌توانند بیاموزند که خانواده‌های مختلف دارای قوانین متفاوتی هستند. اما کودکان کم‌سن‌تر هنوز قادر به درک این مسئله نیستند. چنانچه نمی‌توانید بین خود و سایر والدین تعادلی برقرار کنید و کودک شما در رفتارش دچار مشکل شده است احتمالاً مجبور می‌شوید تا مدتی از همراه بردن کودک به مهمانی‌ها خودداری کنید. در هر صورت، خانواده دیگر را به‌خاطر آموختن رفتار ناشایست به کودکتان سرزنش نکنید، او بالاخره اين کارها را یاد خواهد گرفت. به احتمال زیاد ممکن است پیش از اينکه بتوانید کودک خود را کاملا رام کنید، او رفتار ناشایستی به کودکان دیگر نشان داده باشد که والدینشان از این بابت شما را ملامت می‌کنند! #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318