بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

مادران و نوزادان سالم که از نظر پزشکی مانعی ندارند، باید بعد از #زایمان تا هنگام ترک #بیمارستان پیش هم بمانند. مادر بهترین #پرستار برای نوزاد است و کارکنان بیمارستان و پزشکان فقط کار مداوا و راهنمایی را به عهده دارند. ماندن نوزاد کنار مادر باعث می‌شود که ارتباط این زوج در امر #تغذیه، زودتر به هماهنگی برسد. مادر با شنیدن و مشاهده اولین نشانه‌های #گرسنگی در نوزاد، به این تقاضا جواب می‌دهد. اين امر در نوزاد اعتماد به وجود می‌آورد و او را تشویق می‌کند تا از علایم و محرک های فرعی به خوبی استفاده کند. مادر نیز با نشانه‌ها و درخواست های نوزاد بهتر آشنا می‌شود و از این که می‌تواند از نوزاد مراقبت نماید، در خود احساس رضایت و اعتماد به نفس می‌کند. چند روز پس از شروع تغذیه، #تفاهم و هماهنگی خوبی بین مادر و نوزاد به وجود می‌آید. #گریه کردن نوزاد یکی از رفتارهای تقویت پیوند است. در گریه نوزاد آهنگی وجود دارد که در شنونده، به ویژه مادر، احساس ویژه‌ای تولید می‌کند. با شنیدن صدای گریه نوزاد، #هورمون مولد #شیر ترشح می‌شود و #خون در #سینه مادر سریعتر جریان می‌یابد. همزمان با این واکنشها، یک میل درونی و انگیزه بیولوژیکی به مادر دستور می‌دهد که نوزاد را بردارد و در بغل خود بگیرد و او را شیر بدهد. بعد از یک یا دو روز، مادر می‌تواند حتی با مشاهده بعضی از رفتارهای نوزاد، پیش از آن که صدای گریه او بلند شود به گرسنگی و نیاز او پی ببرد و آن را برطرف نماید. از این برخورد و عکس‌العمل سریع مادر، نوزاد می‌فهمد که برای رفع نیاز خود به گریه کردن احتیاجی ندارد. #تغذیه_و_شیردهی #تغذیه_کودک #شیردهی "منبع : چهل نکته شیر دادن به نوزاد - انتشارات صابرین" : https://www.bamano.life/post/19788

بعضی والدین درمی‌یابند که کودکشان در بعضی زمینه‌ها منظم‌ تر از بقیه موارد است. اگر کودک یک‌ساله‌تان بسیار منظم و مرتب است، احتمالاً تاکنون توانسته‌اید زندگی‌تان را بر محور نیازهای او برنامه‌ریزی کنید. زندگی با کودکان منظم, عموماً آسان‌تر است، چون به‌راحتی قابل پیش‌بینی هستند. در هرصورت چنانچه برنامه‌های شما با ساعت درونی کودکتان مغایرت داشته باشند، احتمالاً دچار مشکل می‌شوید. کودکان منظم هنگام مسافرت یا موقعیت‌های مخصوص که موجب به‌هم‌ریختگی برنامه‌هایشان می‌شود ممکن است اوقات سختی را بگذرانند. والدین کودکان تقریباً بی‌نظم ممکن است درک نکنند از دست دادن خواب روز و یا میان‌ وعده غذایی صبح برای کودکشان مشکل است. والدین کودکان نامنظم تا زمانی که متوجه شوند این الگوهای رفتاری کودک به علت نداشتن ساعت درونی است، گاهی فکر می‌کنند اين نوع کودکان بسیار مشکل می‌خوابند، بد اشتها و بهانه گیرند. به‌محض اینکه والدین کودک نامنظم متوجه شوند کودک آن‌ها در عين غیرقابل پیش‌بینی بودن در حقیقت قابل پیش‌بینی است، می‌توانند واکنش‌هایشان را نسبت به رفتار او تنظیم نمایند، به‌نحوی که نظم و ترتیب به زندگی تمام خانواده برگردد. کودک نامنظم معمولاً به برنامه‌ای که با ملایمت اعمال شود واکنش بسیار خوبی نشان می‌دهد. با داشتن زمان معینی برای به رختخواب رفتن (نه لزوماً به خواب رفتن) و در دسترس قرار دادن غذا (حتی اگر خورده نشود)، کودک می‌آموزد که زندگی روزانه قابل پیش‌بینی است. حتی اگر آهنگ‌های درونی او آماده نباشند. با رشد کودک نامنظم، عدم وجود ساعت درونی در او، حتی می‌تواند یک امتیاز باشد، چون به او اجازه می‌دهد نیازش را به استراحت و غذا بر طبق خواسته‌ها و برنامه‌هایش عملی کند. مشکل‌ترین بخش مسئولیت والدین #کودک_نامنظم، آموزش #خودکنترلی و استفاده از #توالت است. اگر کودک شما دارای نیاز و زمان بسیار غیرقابل پیش‌بینی برای تخلیه مثانه و روده‌ها باشد، استفاده مرتب از لگن برای او بسیار مشکل‌تر خواهد بود و اگر او در این زمینه نامنظم است، نسبت به شروع زودهنگام آموزش کنترل خود و استفاده از توالت بسیار هشیار باشید. با وجودی که کودک ممکن است موفقیت‌های گاه‌ به گاه داشته باشد، خشک و تمیز ماندن کودک نامنظم ممکن است به زمان طولانی‌تری نیاز داشته باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر کودکتان دارای خلق و خوی عموما مثبت است، حتماً می‌دانید چه اندازه #خوشبخت هستید. هنگامی که کودک اغلب اوقات #لبخند میزند یا با صدای بلند می‌خندد، تحمل اوقات سخت و غیرقابل اجتناب روزانه برای هر دوی شما بسیار آسان‌تر است. در هرصورت، به یاد داشته باشید کودکان عموماً #شاد، مانند کودکان بسیار #سازگار، ممکن است برچسب #بی_قید، #سهل‌_انگار و #راحت‌_طلب زده شود که «هيچ‌چیز، هیچ‌وقت او را ناراحت نمی‌کند». داشتن شخصیت خلقی مثبت در کنار آمدن با فراز و نشیب‌های زندگی، یک امتیاز است، اما شما باید نسبت به مسئله #حساسیت زیادی به خرج دهید و اوقاتی را که کودک ناراحت است ولی هنوز شادمانه عمل می‌کند، درک کنید. حتماً تاکنون متوجه شده‌اید درصورتی‌که کودک شما دارای خلق و خوی عموماً منفی است، گذراندن روزها با یکدیگر، مشکل است. اغلب والدینی که کودکانی با این خصوصیت خلقی دارند، اظهار می‌دارند تمام افراد خانواده، بسیار پرتنش با این خصوصیت خلقی کنار می‌آیند. اگر یک یا هر دوی والدین دارای خصوصیت خلقی عموما مثبت باشند، هنگامی که اتفاق ناخوشایندی در حال وقوع نباشد، درک #کودک_غمگین برایشان آسان نیست. والدین ممکن است احساس #تقصیر، #خستگی یا حتی #عصبانیت نمایند. سایر والدین ممکن است این خصوصیت منفی خلقی را مشابه خلق و خوی خود بدانند. اگر پدر پا مادر در مقابل انتقال این خصوصیت به کودکش، #احساس_مسئولیت نماید یا حالت تدافعی به خود بگیرد، لذت بردن والدین و کودک از یکدیگر ممکن است بسیار مشکل شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318