یکی از ویژگی‌های کودکان شش تا هجده‌ ماهه این است که بیش از حد به اعضای خانواده - به ویژه مادر - #وابسته هستند، یعنی اگر مادر بخواهد اتاق را ترک کند یا حتی به سمت در برود به‌طور معمول با اعتراض یا نارضایتی #شیرخوار مواجه خواهد شد و اگر موفق به دیدنتان نشود #گریه را سر می‌دهد. میزان وابستگی کودکان شش تا هجده‌ماهه و مدت زمان این دوره در بچه‌های مختلف متفاوت است اما به‌طور معمول در نه‌ماهگی شدت آن به اوج می‌رسد سپس به تدریج کاهش می‌یابد تا اينکه دوباره در هجده‌ماهگی بروز نماید. این ویژگی را #اضطراب_جدایی می‌نامند و دلیل آن این است که کودک به اندازه کافی بزرگ شده است که توانایی #یادآوری و #مقایسه را داشته باشد. بنابراین به‌طور کامل درک می‌کند که شما چه زمانی در حال دور شدن از وی هستید و او این دوری را دوست ندارد چرا که از دفعه قبل که تنها مانده است #خاطره خوشی ندارد. گاهی اضطراب جدایی حتی امکان انجام امور خصوصیتان - مانند دستشویی رفتن - را از شما سلب می‌کند و در این زمان احساس می‌کنید #صبر و تحمل شما نیز همانند مثانه‌تان در آستانه سر ریز شدن است. در ضمن اگر در اين دوران تصمیم داشته باشید کار بیرون از منزل را از سر بگیرید؛ متوجه مشکلات ناشی از اضطراب جدایی خواهید شد. #مادر_کافی

. به یاد داشته باشید؛ کودکِ بد وجود ندارد بلکه رفتار اوست که گاهی مواقع ناشایست یا بد می شود و علاوه بر آن شما هم در شکل گیری رفتار بد فرزندتان نقش دارید چرا که کودکان شناختی از دنیا نداشته و دنیا را از دریچه چشم والدین خود می نگرند و از آنان الگوبرداری می کنند. تعیین #حد_و_حدود و #خط_قرمز ها و رعایت آن ها از مهم ترین اصول #تربیت_کودکان می باشد و تجربه ثابت کرده است که اغلب والدین ایرانی در این زمینه دچار مشکل هستند. نظم دادن به کودکان امر دشواری است زیرا اغلب آنان از نظم پیروی نکرده و پدر و مادر هم نظم را دستور های خشک یا #تنبیه هایی سخت تلقی می کنند، در حالی که برای آموختن #نظم و #انضباط به خرد سالان، #تعریف و #تمجید از آنان را باید به عنوان یک نکته کلیدی در نظر داشت. از سوی دیگر پس از تعیین مقررات، باید عادلانه و قاطعانه آن ها را رعایت کرد و مانع لغو آنان شد. والدینی که از بی نظمی فرزندانشان شکایت دارند، اغلب در برقراری نظمی که تعیین کرده اند قاطع نیستند زیرا تصور می کنند این امر میزان #علاقه کودک نسبت به آنان را کاهش می دهد.در عین حال لغو این قوانین، سرآغاز اتفاق هایی است که قدرت نظارت پدر و مادر را کاهش می دهد، به اندازه ای که دیگر کسی نمی تواند مانع رفتار های نادرست کودک شود یا به اصطلاح #فرزند_سالاری در خانه حاکم خواهد شد که از نظر اصول تربیتی، به هیچ عنوان پذیرفته نیست. بهتر است آگاه باشید همان طور که والدین باید در وضع مقررات و جلوگیری از شکسته شدن آن ها قاطع باشند، موظف به پایبندی و #تعهد در قبال قولی که به فرزندشان داده اند، خواهند بود. نکته ظریف اینجاست که همواره باید به آنان #قولی_عملی و متناسب با شرایط خودتان و سن کودک بدهید. #مادر_کافی

ابتدا مطمئن شوید #شیرخوار بیمار نیست و فشارهای روحی و عاطفی به او وارد نمی‌شود زیرا در اين موارد هم بیش از پیش به شما #وابسته می‌شود. با #اضطراب_جدایی کنار بیایید و قبول کنید که اين ویژگی مختص دوره شش تا هجده‌ماهگی کودک است و بالاخره اين دوره تمام خواهد شد. اوج #اضطراب جدایی پیش از یک سالگی است و بعد از اولین جشن تولد به تدریج کم‌تر با این مشکل مواجه خواهید شد. وقتی مجبورید - بسرعت و برای مدت کوتاهی - از اتاق بیرون بروید، در مدتی که در اتاق حضور ندارید با فرزندتان صحبت کنید تا مطمئن شود که شما در نزدیکی او هستید. هنگامی که فرزندتان شما را نگاه نمی‌کند تا حد امکان از ترک کردن وی خودداری کنید. برخی مادران منتظر فرصتی می شوند تا حواس فرزندشان معطوف به #بازی و #سرگرمی شده و سپس از اتاق بیرون می‌روند. بدون تردید آنان با این کار خود قصد دارند مانع بی‌تابی و #گريه فرزندشان شوند غافل از اينکه این امر در نهایت موجب افزایش اضطراب در وی خواهد شد. اگر در این دوره قصد دارید نگهداری از شیرخوارتان را به یکی از نزدیکان یا #پرستار بچه بسپارید، ابتدا به کودک فرصت دهید تا به‌طور کامل با شخص مورد نظر آشنا شده و به او عادت کند. به اين ترتیب به فرزند خود کمک می‌کنید تا اضطراب جدایی از شما را بهتر پشت سر بگذارد. برای همسرتان در این مورد بخوبی توضیح دهید تا او بداند که فرزندتان شما را پیش‌تر از پدرش دوست ندارد. ممکن است پدر در دوره بروز اضطراب جدایی احساس کند که شما و فرزندتان به او توجهی ندارید و وی در حاشیه قرار دارد و ارتباط بسیار نزدیک و دائمی شما با شیرخوار فضایی را برای او باقی نمی‌گذارد. در این صورت به پدر اطمینان‌ خاطر دهید که اين ویژگی، خاص و مربوط به این دوره بوده و موقتی است. در ضمن از او بخواهید به اشکال دیگری به یاری شما بياید. یکی از بازی‌های بسیار مناسب برای دوره اضطراب جدایی بازی «دالی موشه» است. برای اینکه فرزندتان یاد بگیرد اگر چیزی را نمی‌بیند به این معنا نیست که آن شیء وجود ندارد. برای مثال می‌توانید ملافه‌ای را روی سر خود بکشید و سپس سرتان را از زیر ملافه خارج نمایید و به این طریق با او بازی کنید. اگر کودک کمی بزرگ‌تر است. می‌توانید تیله‌ای را زیر #فنجان پنهان کنید و سپس با برداشتن فنجان، به وی نشان دهید که هنوز #تیله سر جایش باقی است. اگر اين کار را به شکل بازی و تفریح انجام دهید، فرزندتان آن را سریع‌تر می‌آموزد. #مادر_کافی

. کودکان باید به طور کامل با #حد_و_حدود و #خط_قرمز ها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام یک غیر قابل قبول هستند. با حد و حدود برای فرزندتان مشخص می کنید، از وی چه انتظاری دارید و تعیین محدوده #آزادی_عمل او تا کجاست. #مادر_کافی

امکان ندارد که فرزند شما دوران نوپایی را پشت سر بگذارد اما یکی از آن نمایش‌هایی را که به‌طور معمول روی زمین اجرا می‌شود و به آن #نحسی می‌گویيم برایتان اجرا نکند. البته بعضی از آن‌ها استعداد بیش‌تری در این زمینه دارند و زودتر #نحس می‌شوند! وقتی #کودک_نوپا با واقعیت دنیای بیرون مواجه می‌شود - که هميشه به خواسته‌هایش پاسخ مثبت داده نمی‌شود و شرایط به دلخواه او تغییر نمی‌کند - شروع به نحسی می‌نماید. عوامل بسیاری بر نحسی فرزند نوپای شما موثرند امّا همواره علّت اصلی آن، نوعی احساس #درماندگی ناشی از عدم توانایی کافی برای انجام امور مربوط به خودش، شرایطی که مطابق میلش نیست و يا به طور کلی کاهش تحّمل عاطفی وی است. به هر حال علت این مسئله هرچه باشد، به محض فعال شدن چاشنی، #انفجار صورت می‌گيرد. نحسی کودک حتی در خانه برای والدین امری بسیار ناخوشایند است. حال تصوّر کنید اگر این مسئله در مغازه، ماشین، خیابان، خانه دیگران و یا به‌ طور کلی خارج از منزل اتفاق بیفتد تا چه اندازه پدر و مادر را خجالت‌زده می‌نماید، ولی باید منطقی برخورد کنید تا از جنجال‌های آینده جلوگیری شود. به‌یاد داشته باشید؛ شما می‌توانید احساس درماندگی کودک نوپایتان را کاهش دهید اما هرگز از بند آن به‌طور کامل رها نخواهید شد زیرا نحسی بخشی از فرآیند یادگیری اوست. با استفاده از شیوه‌های ذکر شده در این کتاب، گاهی اوقات می‌توانید از نحسی کودک جلوگیری کنید ولی باید بدانید این کار هميشه میسر نیست. فراموش نکنید؛ زمانی که فرزندتان نحسی می‌کند، به هیچ وجه نباید خود را درگیر او کنید زیرا اگر درگیر نحسی کودکتان شوید و به او توجه نشان دهید؛ در واقع به وی ثابت کرده‌اید که نحسی، در جلب توجه شما موثر است و باید از آن به بعد منتظر باشید تا این نمایش بارها و بارها تکرار شود. ممکن است کودک در هنگام نحسی و درست در زمانی که از شدت #خشم در حال انفجار است و به قول معروف دیگر به هیچ چیز توجه نمی‌کند، با کارهایش موجبات #ترس خود و در نهایت والدینش را فراهم سازد زیرا در این مواقع برخی از آنان به این سو و آن سو می‌دوند، #جیغ می‌کشند، روی زمین می‌نشینند يا می‌خوابند و پا یا #مشت بر زمین می‌کوبند و برخی دیگر نیز سر خود را به شما و اثاثیه منزل می‌کوبند. #مادر_کافی