شروع به #تنهایی_خوابیدن کودکان در بازه سنی #تولد تا #هفت_سالگی، سن مشخصی ندارد. بسته به میزان #وابستگی کودکان و نیز دختر یا پسر بودنشان این مطلب متفاوت است. پدر ‌و مادر می توانند کودک را به این کار ترغیب کنند به اینگونه که اتاقش را جذاب کنند و یا مراسمی بگیرند و این #مستقل شدن را به بزرگ شدن او نسبت دهند. بهتر است این کار از حدود ۲-۳ سالگی به بعد اتفاق بیفتد و کودک برای خوابیدن در اتاق جدا ترغیب شود و در ابتدا پدر یا مادر در اتاقش بخوابند و بعد از اینکه کودک خوابید، آن جا را ترک کنند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

سن به مدرسه رفتن کودک کاملا وابسته به #شهر، #محل_زندگی و #قومیت و نیز وابسته به رشد عقلی اوست. اگر در شهری غالبا کودکان #شش_سال تمام به #مدرسه می‌روند، پدر و مادری فرزندشان را هفت سال تمام به مدرسه بفرستند، ممکن است کودک آسیب ببیند. اگر در شهری که کودکان در پایان #هفت_سال به مدرسه می‌روند، پدر و مادر بخواهند کودک را زودتر به مدرسه بفرستند باز هم ممکن است کودک دچار مشکل شود. وقتی بچه‌ها در پایه خودشان کوچک و بزرگ می‌شوند. از دو جهت آسیب می بینند: ۱. سن بلوغ‌شان با هم متفاوت می‌شود. ۲. توانایی‌های شناختی، اجتماعی، عاطفی آنها با هم متفاوت می‌شود و این مسأله زمینه ساز آسیب‌ها و مشکلات عاطفی و روحی برای کودک است. ولی در کل چند ماه کوچک‌تر یا بزرگ‌تر باید به شرایط قرار گرفتن در کنار سایر دانش‌آموزان، شرایط #آموزش_و_پرورش و مدارس توجه کرد. معلمان دبستان اذعان می‌کنند که چند ماه تفاوت در زمان تولد بچه‌های کلاس، تفاوت زیادی را در گیرایی آنها ایجاد می‌کند و به عینه این را تجربه کرده‌اند. پس اولویت اول باز هم با درک و فهم کودک و رسیدن به بلوغ عقلی مربوط به مطالب درسی آن پایه است. برای این منظور والدین پیش از تصمیم گیری می‌توانند کتاب هایی در این زمینه مطالعه کنند و میزان رشد عقلی کودک را بسنجند. همچنین در صورتی که تصمیم بر رفتن کودک به مدرسه بود حتما مدرسه‌ای انتخاب شود که زمان حضور کودک در مدرسه برای سال اول زیاد نباشد و حضور او در مدرسه با شادی و نشاط همراه بوده و تکلیف و انتظارات کم باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

کودکان در ابتدا اساسا مفهوم #ناسزا را نمی‌دانند و در دو صورت ممکن است آن را به کار ببرند؛ اول اينکه در خانواده یا اطرافیان رایج باشد و دوم اينکه با به کار بردن آن توسط کودک واکنشی به او داده شود که او بفهمد با به کار بردن آن می‌تواند #توجه دیگران را به خود جلب نموده و یا آنها را برنجاند. در حالت اول بایستی کودک را از آن موقعیت‌ها دور کنید، در جمع برایش #همبازی پیدا کنید و اگر نیست خودتان با او #بازی کنید تا سرگرم شود و هم‌صحبت فرد مورد نظر نباشد. نگران ناسزا گفتن کودک نباشید. رفتار او تقلیدی است و چون پدر و مادر اهل ناسزا گفتن نیستند، این رفتار گذراست. بنابر این برخورد تند والدین می‌تواند خودش بیشتر آسیب‌ زننده باشد. در حالت دوم با بی‌اعتنایی به کودک هنگام به کار بردن آن کلمه و عدم واکنش شدید نسبت به او، آن عبارت از #دایره_لغات او خارج خواهد شد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

به طور کلی می‌توان گفت هر کلاسی برای کودکان باید چند #شرط داشته باشد تا آن را مجاز بدانیم: اول: کودک نسبت به آن #کلاس علاقه داشته باشد و با اکراه به کلاس نرود. دوم: در حد توان و فهم کودک باشد. اگر اینطور نباشد کودک نسبت به آن احساس منفی پیدا می‌کند. سوم: محتوای کلاس مفید باشد. چهارم: مربی آن کلاس #الگو ی خوبی برای او باشد و بتواند با او ارتباط صمیمی برقرار کند. پدر و مادر قبل از ثبت نام کودک در هر کلاسی بایستی به اين مسأله توجه کنند که «هدف آنها از ثبت نام در این کلاس چیست و چه فایده‌ای برای فرزندشان دارد». بنابراین کلاس #زبان و #چرتکه و ... اگر شروط فوق را داشته باشند، مشکلی ندارند. نکته‌ای درباره کلاس زبان: در یادگیری #زبان_انگلیسی باید این #فرهنگ را جا بيندازيم که #زبان_عربی هم به اندازه زبان انگلیسی کاربرد دارد و لازم است. لذا اگر کودک کلاس زبان انگلیسی می‌رود، زبان عربی را هم یاد بگیرد، زیرا با یاد دادن زبان انگلیسی ب کودک ناخواسته این فرهنگ را منتقل می‌کنیم که این زبان مهم است و باید حتما آن را بلد باشیم. آن وقت ممکن است فرزند ما در آینده به مسائلی شوق و رغبت پیدا کند که واقعا مطلوب نباشند. بنابر این اگر در کنار زبان انگلیسی، زبان عربی را هم به کودک #آموزش دهیم بسیار مفید است، البته باز هم در صورتی که شروط گفته شده را داشته باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنجایی که #دوقلوها معمولا زیاد از جانب دیگران #مقایسه می‌شوند و خودشان هم خود را با یکدیگر مقایسه می‌کنند، بهتر است در کلاس‌های جداگانه باشند. در این صورت هم رشد بهتری را تجربه می‌کنند و هم استعدادهایشان را کشف می‌کنند و هم از حس #تحقیر یا برتری يا احساساتی که محصول مقایسه است در امان می‌ماند.

اگر کودک در خانواده الگوهای درست رفتاری و #احترام به یکدیگر را می‌بیند جای نگرانی نیست. در هفت سال اول هنوز #عقل بر کودکان حاکم نیست و رفتارهای اشتباهشان به مرور با فعال شدن عقل و با دیدن الگوهای خوب در خانواده اصلاح می‌شود. ممکن است والدین احترام به پدر را سخت گیرانه تعریف کنند. مثلا حتما در این سن بتواند به پدر #سلام کند. پدر و مادر نباید اصلا کودک را #دعوا کنند و نیز نباید به او امر و نهی نمود با بر زبان آوردن این جمله که «شما به پدرت بی احترامی می کنی» بی احترامی را به او القا کنند. مادر می‌تواند در لحظه کلام اشتباه کودک را پوشش دهد مثلا اگر کودک با ضمیر مفرد به پدر می‌گوید: «اين چیه که خریدی؟!» مادر بگوید: «شما خسته هستید می‌خواهید برایتان #چایی بیاورم؟» با رفتار خوب خود می‌توانیم به مرور کودک را به رفتارهای درست سوق دهیم. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ