. سال ۷۳ توی شیراز تو یه خانواده معمولی و پرجمعیت به دنیا اومدم. بچه سوم خانواده بودم و تقریبا مستقل. دو تا خواهر👧👧 و دو تا برادر👦👦 داشتم. دوران مدرسه به شدت شیطون😈 و عاشق بچه👶 بودم طوریکه هر جا مهمونی می‌رفتیم موقع خداحافظی بچه‌ها گریه😭 می‌کردن و می‌خواستن با من بیان.🏃 . موقع انتخاب رشته دبیرستان، برای آینده #هدف خاصی نداشتم و فقط به خاطر علاقه زیاد به رشته‌های #مهندسی🔧 و #دانشگاه_شریف، رشته ریاضی رو انتخاب کردم. . سال کنکور شد و وقت انتخاب رشته، که با وجود خوب بودن رتبه‌م همون موقع پدرم🧔 با رفتن به شهر دیگه موافقت نکردن. . از طرفی دانشگاه🏫 فرهنگیان شیراز هم تازه تاسیس شده بود و مادرم خیلی دوست داشتن من برم تربیت معلم👩‍🏫 اما اون موقع با خودم می‌گفتم من باید خانوم مهندس بشم.👩‍🔧 و مهندسی نفت شد انتخاب اولم. شهریور سال ۹۱ مهندسی نفت دانشگاه شیراز قبول شدم. . روزهای اول خیلی خوشحال بودم😃 ولی این خوشحالی خیلی طول نکشید.😕 خیلی زود فهمیدم راه رو اشتباه رفتم🚶‍♀️ اما نمی‌دونستم چی کار کنم. حس میکردم این رشته راضیم نمی‌کنه😶 فضای غالب دانشکده رو هم دوست نداشتم😒 و اذیتم میکرد😥... . مشاورهای مختلفی که رفتم نظرشون این بود که بعد از اتمام کارشناسی، #تغییر_رشته بدم، تا اینکه برای آخرین بار رفتم مشاوره؛ آخرین مشاور، راهنمایی‌هاش فرق داشت و گفت؛ - وقتی فهمیدی راه رو اشتباه رفتی چرا دو سال دیگه هم اشتباه ادامه بدی؟! همین امروز  تغییر رشته بده. و این شد نقطه شروع تغییر رشته من.🔀 از #مهندسی_نفت به #فقه_و_مبانی_حقوق_اسلامی. . سال ۹۳ دانشگاه شیراز ورودی دختر فقه و مبانی نداشت. پیشنهاد دانشگاه هم انتقالی یا دو ترم تعلیق بود. بین دانشگاه‌هایی که این رشته رو داشتن، دانشگاه قم بهترین گزینه بود. این بار هم پدرم خیلی راضی نبود😔 ولی مادرم موافق بود😌 و به دلیل تفاوت هایی که تهران و قم داشتن در نهایت با رفتنم موافقت شد.😊 خداروشکر نیاز به #کنکور دوباره هم نبود و انتقالی گرفتم دانشگاه قم.🏫 . تا حالا دوبار بیشتر قم نرفته بودم🕌 به جز #حضرت_معصومه😍 و یکی از فامیل‌های پدرم که طلبه بودن، هیچ کسی رو تو قم نداشتم. . کلاس ها و دوران خوابگاه شروع شد. رشته جدید رو دوست داشتم 😍و تلاش میکردم.💪 تو نهاد های فرهنگی دانشگاه هم فعالیت می‌کردم گاهی هم به سبک دانشجویی👩‍🎓 خوابگاه، رو برای مراسمات تزئین میکردیم😅 مثلا یه بار مشک مراسم محرم رو با گلای💐 باغچه و یه سری وسایل دور ریختنی درست کردیم و انصافا هم خیلی خوب شد👌 . #تجربیات_تخصصی #قسمت_اول #ز_م_پ #مادران_شریف_ایران_زمین

. #ف_صنیعی (مامان #فاطمه ۷ساله، #معصومه‌زهرا ۴.۵ساله و #رقیه ۲ساله) #قسمت_هفتم مدت‌ها بود که حفظ قرآن رو شروع می‌کردم و ول می‌کردم؛ شاید از ۱۵ سالگی! دو سه جزء اول قرآن رو صد بار حفظ کردم و فراموش کردم و دوباره از اول.😅 یه مدت کلاس‌های حفظ دانشگاه رو شرکت کردم و تا جزء ۵ ۶ رفتم ولی بازم رها کردم. همین حول و حوش انصراف از فرصت مطالعاتی بود که متوجه شدم از محل کار همسرم، برای خانواده کارکنان کلاس‌های غیرحضوری حفظ می‌ذارن. این رو یه جور توفیق دونستم و رو هوا زدمش!😃 دوست داشتم خودمو ملزم کنم هر روز حداقل یک جزء قرآن بخونم و مرتب قرآن گوش بدم. با اینکه اون موقع در حال نوشتن پایان‌نامه بودم، ولی اعتقاد داشتم با وقت گذاشتن برای قرآن، وقتم برای پایان‌نامه تنگ‌تر نمی‌شه! بلکه برکت پیدا می‌کنه. و اطمینان داشتم اگه حفظ قرآن رو شروع کنم، اتفاقات خوبی به دنبالش می‌افته. و البته که ناگفته نمونه من کلاً پایان‌نامه رو خیلی تفریحی و از روی خاطرجمعی پیش می‌بردم!😁 خیلی بی‌عجله! جوری که صدای همه در اومد.😄 چون واقعا دوست داشتم این دو تا پروژه رو پایاپای پیش ببرم و پایان هر دوتاش رو برای خودم جشن بگیرم.🥳 از اینکه چند تا کار رو با هم بکنم و ذره ذره پیشرفتشونو ببینم لذت می‌بردم. اولین استاد حفظی که داشتم، هفته‌ای یه بار باهام تماس می‌گرفتن. منم گاهی شب قبلش یه نگاهی می‌نداختم، گاهی همون‌قدر هم نه! یک ترم اینجوری گذشت و چیز خاصی بهم اضافه نشد. باید یکی با دمپایی می‌افتاد دنبالم تا پیشرفت کنم.😄 این استاد، بعد یه ترم رفت مرخصی. همون زمان من تو فکر فرزند سوم بودم و تقریباً هم‌زمان با بارداری سوم بود که ترم جدید رو با استاد جدید شروع کردیم. یه استاد جدی و خیلی پیگیر! که هر روز ازم گزارش می‌خواستن. تا اون موقع، من باور کرده بودم که با دو تا بچه، حفظ قرآن کار من نیست و همین‌قدر که یه ارتباط نیم‌بندی با قرآن داشته باشم، کافیه. ولی ایشون خیلی به من انگیزه داد.😍 اول ترم تو گروه مجازی کلاس گفت همه بگید که می‌خواین تا آخر ترم چقدر حفظ کنید. گفتم هفته‌ای دو صفحه (و تو رودربایستی اینو گفتم، اصلش مدنظرم یه صفحه بود و همونم تازه شک داشتم 😁) ایشون جواب داد: ولی من خیلی بیشتر از اینا در توان شما می‌بینم! این جمله رو گفت و منو جوگیر کرد! گفتم واقعا؟ باشه پس هفته‌ای پنج صفحه! از جزء ۵ شروع کردم. محفوظات قبلیم رو تثبیت کردم. ۴ جزء هم حفظ کردم و به لطف خدا، در پایان ۹ ماه بارداری، ۹ جزء حفظ بودم.🙂 اینم رزق فرزند سومم.☺️ #تجربیات_تخصصی #مادران_شریف_ایران_زمین

. #ف_محمودی (مامان امیریوسف ۱۰ساله، علی یاسر ۵ساله، ماهدحسین ۱سال و ۳ماه) نزدیک روز قدس، فکرم خیلی مشغول بود. درگیری‌های اخیر ص.هیون با فل.سطینی‌ها منو مصمم‌تر می‌کرد. پسرا هم مشتاق بودن و از ایده‌هام حمایت می‌کردن. به دوستم پیام دادم و گفتم برای روز قد.س می‌خوام یه کاری بکنم. باید بچه‌های اینجا رو بیشتر با اسلام آشنا کنیم. ایشون هم موافقت کردند و سعی کردن‌ بانی پیدا کنن تا کار به سرانجام برسه. ظهر پنج‌شنبه، یعنی کمتر از ۲۴ ساعت مونده به شروع مراسم روز قدس کاغذ رنگی، کاربرگ رنگ‌آمیزی، بادکنک و بسته‌های شکلات رسید به دستم. فرصت کم بود، اما کار زیاد.🌱 خدایا کمک کن تا شب آماده بشه که فردا این بسته‌های کودکانه برسه به دست بچه‌ها.😍 یکی از همسایه‌ها هم اعلام آمادگی کردن برای کمک.🤩 بخشی از کار رو سپردم به ایشون و خودم و پسرا هم مشغول پر کردن بسته‌ها شدیم. علی یاسر بادکنک داخل نایلون‌ها می‌ذاشت.😘 امیریوسف کاغذ رنگی پانچ می‌کرد و شکلات تو بسته‌ها می‌ریخت. من هم کاربرگ‌های رنگ‌آمیزی رو لول می‌کردم و داخل بسته می‌ذاشتم. ماهد حسین هم یه گوشه مشغول بود و ما ۶چشمی مراقب بودیم که همه چیز رو در هم نپیچه.🤪😘 ۸۰ پک باید آماده می‌شد. کار به نیمه رسیده بود که افطار شد. بعد از افطار همسرم هم برای کمک، بچه‌ها را با خودشون بردن جلسه‌ی قرآن تا کار آماده‌سازی بسته‌ها سرعت بگیره.⭐️ بعد از رفتن اونها، با خیال راحت اما با سرعت شروع کردم و باقی بسته‌ها رو آماده کردم، سالن رو جارو زدم و بسته‌ها رو تو ساک بزرگی جا دادم. 🏞صبح شد. ساعت ۹ بچه‌ها رو بیدار کردم و از ذوق توزیع این بسته‌ها، خیلی زود بلند شدن و آماده شدیم. بچه‌ها با دیدن بسته‌های رنگی حسابی ذوق می‌کردن و می‌اومدن تو غرفه‌ی نقاشی. با همه‌ی وجودم خدا رو شکر می‌کردم که به یه نیت کوچیک اینطور برکت داد و کار به نتیجه رسید. پ.ن: ما در منطقه‌ی محروم نهبندان، خراسان جنوبی زندگی می‌کنیم. #مادران_شریف_ایران_زمین #سبک_مادری

. #ه_محمدی (مامان #محمد ۲ سال و یازده ماه، و #حسین ۱.۵ ماهه) . تازه فهمیده بودیم یه نینی تو دلم دارم. هنوز از جنسیتش خبر نداشتیم. هر از گاهی از محمد می‌پرسیدیم آبجی می‌خوای یا داداش؟ و اونم که کلا با این مفاهیم ناآشنا بود، می‌گفت عممم ما هم می‌خندیدیم. نگو واقعا داشت برای بچه‌هاش، دنبال عمو می‌گشت😂 . بارداری خیلی متفاوتی با محمد رو سپری کردم. تو بارداری اولم، می‌شه گفت همه‌ش خواب بودم!!! یه زن تنها تو خونه، که تازه درس دانشگاهشم تموم کرده و کار دیگه‌ای نداره، و وقتی شوهرش می‌ره سر کار، کاری به جز خواب براش تعریف نشده!!! . چقدر خسته شده بودم از اون همه خواب!! . همه از اینکه نمی‌تونن با بچه بخوابن می‌نالن. منم می‌نالم🤣 ولی بعد اون تجربه‌ی بارداری اول، قدرشو هم می‌دونم.😁 . تو بارداری دومم، نظم زندگیم خیلی بهتر شد. (هرچند هنوزم نامنظمه نسبتا😅) بعد نماز صبح، دو ساعتی روی پروژه‌ای که گرفته بودیم، کار می‌کردم و بعد یکی دو ساعتی تا بیدار شدن محمد می‌خوابیدم. بعد اون با صدای محمد که می‌گفت جیش، از خواب پا می‌شدم😅 (مامانا می‌دونن که جیش بچه، شوخی بردار نیست و همچین خوابو می‌پرونه که هزار تا تصمیم و اراده نمی‌تونه) و صبح دونفری‌مون آغاز می‌شد. . . همیشه با خودم فکر می‌کردم باید مامان دومی بودن، راحت‌تر باشه. چون کلللی تجربه سر اولی کسب می‌کنی. همینطورم بود. یه جورایی، بعد یه دور بازی کردن، می‌دونستم تو هر مرحله چه اتفاقاتی در انتظارمه.😙 . اصلا انگاری خودمم با بزرگ شدن محمد، یه مرحله‌ رشد کرده بودم و بزرگتر شده بودم. . دیگه به نوزادم، به چشم «یکی از بچه‌هام» نگاه می‌کردم. در نتیجه خودمو وقف اون نمی‌کردم و به بقیه‌ی کارام هم بهتر می‌رسیدم. چون باید برای «بچه‌ی دیگه‌م» هم ناهار می‌پختم و غذا می‌دادم و بهش رسیدگی می‌کردم. در نتیجه یه قدرت روحی هم درونم حس می‌کردم. . یه راحتی دیگه مامان دومی بودن، اینه که با دیدن شیرین‌کاری های آقامحمد، تحمل سختی‌های نوزادی آسون‌تر می‌شه! چون تو تصورم ۲ ۳ سال بعد حسین آقا رو می‌بینم که اونم ان‌شاالله مثل داداشش شیرین می‌شه.😉😊 . خلاصه خیلی از مسائلی که با اومدن بچه‌ی دوم پیش میاد، تکراریه! و قبلا نمونه سوالشو دیدی!! ولی بعضیا هم سوالات جدید و ترکیبی اند که باید حلشون کنی. مثل حسودی نکردن بچه‌ی اول!! نظرتون چیه در این مورد؟ . . #روزنوشت_های_مادری #بچه_دوم #نینی_جدید😍 #مادران_شریف_ایران_زمین

. چند روز پیش سالگرد مادربزرگ و دایی‌ام بود (خدا رفتگان همه رو بیامرزه ان‌شاءالله) . رفته بودیم شهرستان. وارد خونه که شدیم آرین (نوه‌ی۱۳ ساله‌ی باهوش و کاملا امروزی دایی مرحومم (و البته تک👦 فرزند خانواده)) نشسته بود و سرش توی #گوشیش بود، با اومدن ما بلند شد و سلام و علیکی کردیم. خیلی زود با محمد مشغول صحبت شدن، می‌خواستن با هم برن تو حیاط، که من علی رو دادم بغلش و گفتم علی👶رو با خودش ببره و #مواظب جفتشون باشه.💪 کاملا معلوم بود از این مسئولیت خوشش اومده 😍 و خیلی خوب هم از پسش براومد، هرچند به نظر میومد تجربه اولش باشه.☺️ . موقع سفره انداختن شد، ازش خواستم بیاد کمک. خورشت‌ها رو تو بشقاب کشید، تزیین پلو🍛 رو هم به‌ عهده گرفت، انصافا هر دو کار رو عالی👌 انجام داد. هرچند بازم معلوم بود بار اولشه. . اوج داستان سر سفره اتفاق افتاد! وقتی که به مامانش گفت: قضیه‌ی اون #طوطی که بنا بود برام بگیرید، بیخیالش😄، یه #بچه برام بیارید.😅 . پ.ن۱: قطعا مامان آرین از سر دلسوزی به آرین کار نمی‌سپره، ولی یقینا اگر مامان آرین بچه یا بچه‌های دیگه‌ای داشت، لازم می‌شد از پسر بزرگش بیشتر کمک بخواد. اونوقت آرین ۱۳ ساله، وزیر جوان #خونه می‌شد... کلی کار یاد می‌گرفت و مهم‌تر از همه اینکه برای #زندگی آینده‌ش زودتر و بهتر آماده می‌شد. . پ.ن۲: همیشه دوست داشتم بچه اولم دختر👧 باشه، فکر می‌کردم دختر زودتر کمک کارم می‌شه و این حرفا😁، ولی تجربه اون روز به آینده امیدوارم کرد. یه پسر نوجوون هم می‌تونه کلی بارِ رویِ دوشِ مادر رو‌ کم کنه، همون‌طور که اون روز، با وجود آرین خیلییی کارم کمتر بود.😍☺️ . . #پ_بهروزی #ریاضی۹۱ #روز_نوشت #مادران_شریف

. #پ_شکوری . چند روز پیش کلاس آنلاین داشتم و موفق نشده بودم بچه‌ها رو قبل کلاس بخوابونم😑 . کلاسم داشت شروع می‌شد و قصد داشتم براشون یه سطل اسباب‌بازی بیارم تا مثل جلسات قبل کلاسم باهم بازی کنن و منم با لپ‌تاپ و تلوزیون برم سر کلاسم😄 . تا اینکه یهو عباس در خونه رو باز کرد و گفت بریم حیاط😉⁦🤸🏻‍♂️⁩ . - مامان من الان کلاس دارم. نمی‌تونم ببرمتون حیاط😦 بیا براتون اسباب‌بازی بیارم😌 عباس چند لحظه فکر کرد و... -- به فاطمه بگو بیاد پیشم تو حیاط😀 - خودتون تنهایی می‌رید بازی کنید؟ من نمی‌تونم بیام ها‌ مواظب فاطمه هستی؟ عباس که حس داداش بزرگی بهش دست داده بود گفت: -- آره. کفشاشو👟 پاش کن. بذارش تو حیاط پیشم. . . و این شد که برای اولین بار دوتایی و بدون من رفتن حیاط😍 حدود 1.5 ساعت کلاس داشتم و بچه‌ها هم اکثرا تو حیاط بازی می‌کردن، گاهی هم می‌اومدن آب یا خوراکی می‌گرفتن، یا نگاه می‌کردن ببینن من چیکار می‌کنم😂 . . بقیه‌ی اوقات هم اگر هر دوشون سیر باشن و خسته هم نباشن، معمولا با همدیگه مسالمت آمیز بازی می‌کنن و همدیگه رو سرگرم می‌کنن😍 گاهی هم از من می‌خوان برم توی بازیشون شرکت کنم😇 گاهی هم خودم برای ایجاد صلح و آشتی یا دفاع از مظلوم و جلوگیری از ضرب و جرح (گاز و کشتی گرفتن) وارد صحنه می‌شم و جداشون می‌کنم😂 . . این روزا با بزرگ شدن عباس با چالش #حسادت بچه‌ی اول نسبت به دومی مواجهیم😬 البته چون می‌دونم تا حد زیادیش طبیعیه، خیلی به خودم و بچه‌ها سخت نمی‌گیرم😇 . . وقتی وضعیت الآنمون رو با قبل از اومدن فاطمه مقایسه می‌کنم، خیلی راضیم خداروشکر⁦🤲🏻⁩ سختی مادری قطعا بیشتر شده⁦👌🏻 ولی این سختی رو کمتر حس می‌کنم، به خاطر همبازی شدنشون⁦🤸🏻‍ و اینکه بخشی از وقت همو پر می‌کنن و کمتر به من می‌چسبن😅 و کمتر هم حوصله‌مون سر می‌ره به خاطر تنوع بازی‌ها و رفتارهای بچه‌ها😆 . با همه‌ی سختی‌ها و چالش‌هاش راضیم از تصمیممون برای کم بودن اختلاف سنی بچه‌ها😇 همین هم‌بازی شدنشون باعث شده یه زمان‌هایی از روز وقتم آزاد بشه تا بتونم به درس و کارای دیگه‌م برسم. . . چند وقت پیش از یه استاد عزیزی (مادر ۵ فرزند با مدرک دکترا)، شنیدم برای مامانایی که دوست دارن درس و فعالیت‌های اجتماعی داشته باشن، خوبه که بچه‌هاشون رو دوتا دوتا با فاصله‌ی کوتاه به دنیا بیارن. تا هر بچه هم‌بازی هم‌سن و سال داشته باشه و وقت مادر آزاد بشه تا حدی⁦👌🏻 . . پ.ن: از حسن تصادف امروز دقیقا #تولد یک‌سالگی فاطمه‌مونه😁 پیشاپیش از دعاهای خوبتون در حق بچه‌ها و مادر بچه‌ها ممنونم😉 . . #روزنوشت_های_مادری #مادران_شریف_ایران_زمین