این روزها به لطف فضای مجازی مادران گزینه های زیادی پیش روشون قرار گرفته. زمان کیفی اغلب کارها و فعالیت هایی را پیشنهاد میکند که با درست کردن کاردستی، استفاده از بازیافت و یا رنگ کردن پوست تخم مرغ و برنج و... فعالیت های جذاب برای بچه ها طراحی کنیم. فعالیت های حرکتی ، بازی های خانوادگی و... اما واقعیتی که از نتیجه آن حاصل شده بر عکس زمان بی کیفیت است! انگار والدین هر لحظه که در حال فعال کردن یکی از هوش های فرزند خود نیستند در عذاب وجدان فرو می‌روند و از این که امروز فعالیت خلاقانه ای را سرچ نکردند و با وسایل یک بار مصرف و بازیافت برای کودک خود فعالیت فراهم نکردند احساس خوبی ندارند! غافل از یک اصل بزرگ که آن چه پیش روی ماست انسان است. با قابلیت های ذاتی و درونی شگفت انگیز. انسانی که اگر مانع رشد و تجلی آن با تلویزیون و موبایل و تبلت نشویم. و اجازه بدیم در فضای ایمن بدون کنترل گری سخت ما رها باشه. معدن همه خلاقیت ها و نوع آوری از درون خودش به جوشش در میاد! شده بچه را رها کرده باشی فرش را به تلویزیون و در کمد وصل کرده باشه؟ وااای یادم نمیره دخترم چهار سالگی موهاش را با قیچی تیکه تیکه برید بود که باهاش کاردستی درست کنه!🙉🙈 چی قشنگ تر از مو برای چسبوندن روی کاغذ!😫 شما براتون پیش اومده بچه ها از این حرکت ها زده باشند؟ #کودک_خلاق #فرزندپروری_آگاهانه #والدین_موفق #کودک_شاد

بچه بزرگ کردن در هر سنی که باشند با چالش هایی همراهه. پس اولین قدم اینه که زحمتی که والدین می‌کشند دیده بشه و ارزش گذاری بشه ! قابل درکه که برخی افراد عادت به توصیه های این چنینی دارند و توصیه هایی می کنند که زیاد حمایت کننده نیستند! این به این معنا نیست که نیت آنها واقعا کنایه زدن و حمایت نکردن باشه. بیاید تمرین کنیم از جملات حمایت آمیز برای خانواده ها استفاده کنیم. ممکنه ندونیم زمانی که داریم با یه نفر حرف میزنیم تا چه حد خسته و دلمرده است ودر این لحظه چه قدر به کلمات حمایت گرانه ما نیاز داره! اولین قدم بدون شک اینه که در فضاهای مجازی شبیه این دست از قضاوت برداریم و حمایت کردن و حمایت گرفتن را یاد بگیریم. کدوم یک این جملات غیر حمایت گرانه براتون آشناست و از اطرافیانتان شنیدید؟ بهترین جمله حمایت گرانه ای که شنیدید و بهتون چسبیده کدوم بوده؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری_شاد #والد_آگاه #والدین_شاد #نرگس_کرمانی_مشاوره

قبل از این که فرزند اولم به دنیا بیاد هیچ تصویری از دلتنگی های ردیف اول نداشتم. فقط به موهای دم موشی و دامن پفی صورتی فکر ميکردم. ولی الان معتقدم هر پدر ومادری قبل از تولد باید یه تصویر درست از زندگی بعد از بچه داشته باشه. نه برای این که نگران بشه یا بترسه و به تاخیر بندازه. برای این که مسلح و با شناخت و آگاهی بیاد تو میدون. برای شما کدوم صفحه سنگین تر بود؟ دلتنگی برای روزهای قبل یا زندگی با معجزه؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری #تولد #مادر #پدر #خواب_راحت #والدین_موفق

در رابطه با پست قبل خیلی پرسیده بودید که آخه چه طور هیچی نگیم و هیچ تذکری ندیم. مثال راهنمای صعود اورست خیلی جالب توضیح میده که چه قدر و چه طور همراهی کنیم، مشورت بدیم و حتی نظر بدیم ولی استقلال را مقدم بشناسیم. #روانشناسی #روانشناسی_کودک #امنیت #استقلال #کوهنوردی #صعود #امنیت #رواندرمانی #والدگری #والدین_موفق #والدین_آگاه #کودک_شاد #کودک

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

گورکن را ببینید ، لذت ببرید و درک جالب و عمیقی که کودک ميتونه از فضای اطرافش داشته باشه را لمس کنید. درست همان موقع که ما فکر می‌کنیم خبر نداره و هر موقع صلاح میدونیم در جریانش میذاریم، درست همان زمان که فکرش را هم نمی‌کردیم آن قدر ها بفهمد! اعتراف میکنم که گورکن را به خاطر یکی از سوپر استارهاش دیدم . و البته اصلا نقشش را دوست نداشتم و به دلم ننشست. ولی ۱۰ دقیقه آخر فیلم چنان از شوکه شدن لذت بردم که تحیر بازمانده از اون تا روز بعد لبخند به لبم می‌آورد. در ادامه ممکنه بخشی از داستان لو بره، تمام تلاشم را میکنم که این طور نشه. ولی اگر قصد تماشا دارید، پیشنهاد میکنم به خوندن ادامه ندید. داستان حول محور خانواده ای میچرخه که از پدر و مادر از هم جدا شدند. اتفاقا هردوی پدر و مادر رابطه با کیفیتی با بچه دارند. پسرکی باهوش که به نظر میرسه پدر و مادر با وجود جدایی حسابی باهاش وقت میگذرانند و حواسشون به دلش هست. مادر در آستانه ازدواج مجدده، و به نظر میرسه رابطه جدید هم همدلانه و متناسب باشه. که ناگهان پسر گم میشه، گویا دزدیده شده! .....ادامه داستان. عمق احساس یک کودک از جدایی پدر و مادر را به تصویر می‌کشد. اگر این روزها احیانا افکاری در مورد جدایی یا طلاق از دهنتون میگذره . بدون بچه ها این فیلم را ببینید!