حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

در والد گری بر خلاف روزهای طولانی و ناتمام، سالها مثل برق و باد می‌گذرند؛ و ما خیلی زود دنبال اون دست و پاهای کوچولو و کلمات نصف و نیمه ادا شده توی گالری موبایل و لب تابمون میگردیم. روزهایی می‌رسند که دیگه چاییمون سرد نمیشه. با خیال راحت سر صبحانه کارد را توی بشقابمون میذاریم و نگران بریده شدن دستهای کنجکاو و برگردوندن کاسه مربا نخواهیم شد. هر چند این گذر زمان مهمه که چه طور اتفاق می‌افتد. به نظر من اولین قدم در این راستا اینه که مادر و پدر در نقش خودشون درست و همراه با سلامت روان حضور داشته باشند. مثل این که: ✔این که نقش های جدید و قدیم را بزاریم کنار هم و خودمون را توی هر دوش دوباره پیدا کنیم. ✔هویت جدیدمون را شناسایی کنیم. آنچه که از دست دادیم و آنچه بدست آوردیم را باز بینی کنیم. ✔خودمون را از بیرون تماشا کنیم و ببینم حالمون چه طوره و مود خلقی مون در چه وضعیتی قرار داره؟ ✔چه قدر زمان برای استراحت و رسیدگی به خودمون داریم؟ ✔راهکارهایی برای گسترش و بهبود روابطمان پیدا کنیم . ✔یاد بگیریم که حمایت بگیریم. در مورد هر کدوم از این جملات میشه ساعت ها حرف زد و کارگاه رفت. شاید بعدها یه دفترچه راهنما در این رابطه را با هم پر کردیم. شما از چه تکنیک هایی برای بهبود سلامت روان خودتون و خانوادتون استفاده میکنید؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری #افسردگی، #افسردگی_بعد_از_زایمان #والدین_موفق #کودکانه #نوزاد #نرگس_کرمانی_مشاوره

چه قدر تا حالا شده که چیزی به فرزندمان گفتیم و اون دقیقا مخالف گفته ما رفتار کرده؟ و شروع کردیم به توضیح دادن و دلیل آوردن که چرا این را میگیم و دلیلش چیه و چی کار باید کرد. و انگار هر چه قدر بیش تر میگیم کمتر میشنوه!😓😔 اون یه کودکه که الان با نیمکره راستش داره مسائل را میبینه و الان نمیتونیم مثل یک بزرگسال ازش انتظار داشته باشیم. اگر بریم تو ذهن اون و از دید کودکانه او به داستان نگاه کنیم. او هم بعد از فروکش کردن هيجانات احتمالا قادر خواهد بود از زاویه دید ما داستان را کشف کنه. تو کامنت از عدد یک تا ده بگید چه قدر تحمل بچه بودن بچه ها را دارید؟ و یا انتطار دارید مثل یک بزرگسال کوچک کاملا پخته و منطقی در همه موقعیت ها رفتار کنند؟ ۱ بسیار کم و ۱۰ بسیار زیاد. #کودک_شاد #والدین_آگاه #کمالگرایی #فرزندپروری #اعتماد_به_نفس

شاید عجیب به نظر برسه که بخوایم بگیم اضطرابی که بچه ها تجربه می‌کنند سر منشا بسیاری از بد رفتارهایی است که ما مایلیم بر طرفشون کنیم! ولی خیلی وقتها به دندون خراب توجهی نداریم! روی صورت را کرم میزنیم تا سرخی صورت را پنهان کنیم! و ریشه اضطراب برمیگرده به احساس گناهی که کودک ما تجربه میکنه! #مادرانه #والدین #والدین_موفق #کودک_پرخاشگر #کودک_بدغذا #کودک_لجباز #مشاوره_خانواده #فرزند_پروری #احساس_تنهایی #احساس_گناه #اضطراب #اضطراب_کودک

نتیجه تحقیقات بدست آمده درباره تاب آوری را می‌توان در فرزند پروری استفاده کرد. در واقع دانستن این حقیقت به ما کمک می‌کند که پس از مواجه با حادثه ناراحت کننده و شوک آور بدانیم که تاب آوری مورد نیاز آن به همراه آن رخ خواهد داد و لازم نیست کار فوق العاده ای برای آن انجام دهیم. نکته قابل توجه این است که تاب آوری بچه ها در موارد زیادی نادیده گرفته می‌شود. تا جایی که حتی شک میکنیم چنین نیرویی هم وجود دارد! روی سخن من با والدین سخت گیر نیست. که گاهی حتی احساسات کودکان را نادیده می‌گیرند. روی سخنم با والدین بیشتر نگران است که گاهی اضطراب ها بیش از حد وارد فضای تعاملی آنان می‌شوند. ما گاهی اون قدر نگران میشیم و فکر میکنیم که فرزند ما چه طور خواهد توانست با مسئله کنار بیاد. که شاید یک از شیر گرفتن یا تولد نوزاد جدید تبدیل به تروما در خانواده میشود! طوری که خود کودک هم باورش میشه فاجعه ای رخ داده نابخشودنی و نمیشه به این راحتی ها فراموشش کرد. در واقع ما تاب آوری را بسیار کمتر از آنی است که می‌پنداریم! به دلیل نگرانی که داریم آن قدر به بچه ها می‌چسبید که کودک دچار اضطراب جدایی می‌شود. در مسائل مربوط به سلامتی ، گاهی یک عارضه پزشکی کوچک تبدیل به ترومایی ادامه دار در خانواده می‌شود.کاش کمی بیشتر اعتماد میکردیم به توانایی های عمیق درونی خود و نزدیکانمان. حتما و بدون شک مسائلی چون از دست دادن والدین و یا جدایی آنها، تاثیرات عمیقی روی کودکان می‌گذارد. ولی هیچ کدام دلیل نمی‌شود که برچسب همیشگی برای این کودکان باز باشد و یا ما یقین داشته باشیم که اتفاق حل نشدنی برای آنها رخ داده است. که این دقیقا نادیده گرفتن نیروی عظیم دورنی انسان است. #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_شاد #والدگری #والدین_سمی #استرس_پس_از_سانحه #ptsd #از_شیر_گرفتن #تروما #اضطراب #از_پوشک_گرفتن #جراحی #شکستن_دست #فرزندپروری_آگاهانه #والدین_موفق #اضطراب_جدایی #اعتماد_به_نفس #اعتماد_به_کودک

وینیکات (روان درمانگر مشهور کار با کودکان و خصوصا نوزادان) معتقده ما کودک تنها و والد تنها نداریم. یک زوج والد و کودک داریم. که نمی تونیم هیچ کدام از اونها را به تنهایی ببینیم. این ترکیب هست که قابل بررسی و تحلیل و تغییره! وی معتقده رشد نوزاد در یک فرآیند بین اذهانی شکل میگیرد. در واقع نوزاد با توجه به تدارکات زیستی، روانی و عاطفی که برای او فراهم میشود، خودش را میشناسه و به ادراک از جهان بیرون دست پیدا میکنه. هر انسانی با ظرفیت بالایی از بلوغ به دنیا میاد و این قدرت تسهیل گری والد است که تعیین میکنه چه قدر این قدرت به رشد برسه یا به بن بست برخورد کنه. و برای همه اینها یک " والد به اندازه کافی خوب" کافی است.