🌼 خیرین گرامی مجموعه ی شهید چمران ‌ این پیام، پنجمین پیام از طرف ادبستان شهید چمران می باشد. خوشحال می شویم چند دقیقه ای را به خواندن این پیام اختصاص دهید. ‌ ۹ سال پیش که انتخاب کردیم در زمینه آموزش کودکان کار کنیم، دنبال چند مدرسه متفاوت گشتیم. یکی از مدرسه هایی که سر راهمان قرار گرفت و لطف هایش تا امروز همراهمان بوده مدرسه غیر دولتی مفید منطقه ۳ بود. در رفت و آمدهایمان به مدرسه نکات خوبی را یاد گرفتیم و یکی از بزرگترین یافته هایمان" سیستم مستندسازی" مدرسه مفید بود. برگه ای خیلی بزرگ که به دیوار زده بودند و تمام فرآیند مستندسازی را در آن توضیح داده بودند. با تاکیدهای کادر مدرسه مفید، تصمیم گرفتیم از روز اول همه چیز را ثبت کنیم حتی اگر نمی دانیم بعدا به درد می خورد یا نه و حتی اگر روش درست آرشیو کردن را یاد نگرفتیم. امروز ۹ سال از اولین ورود ما به مدرسه مفید می گذرد. بخش مستند سازی مجموعه ما شامل چند همکار تمام وقت و چند مادر است که به صورت پاره وقت به این بخش کمک می کنند. "بخش مستند سازی مجموعه شهیدچمران" تمام مشاهدات، عکس، فیلم و هر آنچه مربوط به کودکان است را جمع آوری و دسته بندی می کنند. تمام طرح درس های مربیان و نکات آموزشی از سال های قبل دسته بندی شده کارگاهها و دوره های آموزشی ما آرشیو می شوند و کل کار حالت منظمی به خود گرفته دو سال قبل با مشورت هایی که کردیم متوجه شدیم برای مستند سازی بهتر احتیاج به" سرور مرکزی" است. سرور این امکان رو ایجاد می کند که دسترسی به آرشیوها راحت تر انجام شود، فضای بیشتری برای آرشیو ایجاد می شود و خیلی مزیتهای دیگر. فعلا مرحله اول این کار انجام شده، و منتظر تامین بودجه برای تهیه "هارد سرور " و بقیه امکانات هستیم. ‌ نتیجه تمام تلاشها بعد از چند سال، آرشیو بودن هر آنچه در چمران گذشته است، می باشد. هر مربی یا هر گروهی که از بیرون به مجموعه مراجعه کنند و درخواستی داشته باشند می توانیم به راحتی موارد مورد نیاز را در اختیارشان قرار دهیم ‌ ‌ خدارو شکر می کنیم بابت راهنمایی های درستی که به ما شد و تیم خوب و توانمند "مستندسازی مجموعه شهیدچمران" ‌ بابت تمام حمایتهایتان، دعاهایتان و پشتیبانی هایی که از کار یک سری جوان تازه کار انجام دادین، از شما ممنونیم. ‌ قطعا اگر حمایتهای شما نبود، امروز دو مدرسه کنار هم با ۱۲۰ دانش آموز نبود. و احتمالا ما خروجی های مفیدی از کارهای سالهای قبل نداشتیم. نه برای استفاده خودمان و نه استفاده مجموعه های دیگر. ‌ #نذر_فرهنگی #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #چمرانی_ها

👨‍👩‍👧‍👦 دورهمی های خانوادگی، آن هم اگر اهداف و دغدغه های مشترکی داشته باشند، همیشه تاثرات مثبتی داشته است. محفل خانوادگی چمرانی ها هم با همین دیدگاه راه افتاده است. خانواده ها فصلی یکبار قرار می گذارند. در یک پارک یا فضای طبیعت، دور هم جمع می شویم. هرکس بخشی از کار را به عهده می گیرد. صبحانه، زیر انداز و میان وعده با همکاری همه تهیه می شود. دعا می خوانیم. دور هم صبحانه می خوریم. پدرها که معمولا در طول هفته فرصت کمتری برای گذراندن وقت با بچه ها دارند، با بچه ها بازی می کند. بازی های دسته جمعی، مسابقه های گروهی و ... . مادران هم فرصت این را دارند که بدون نگرانی بابت فرزندشان، کمی برای خودشان وقت بگذارند. بازی کنند و گفتگو کنند. ‌ شما هم می توانید با چند خانواده، برای خودتان محفل خانوادگی ایجاد کنید و یک خاطره ی خوب در روز های تعطیل برای بچه ها ثبت کنید. ‌ #محفل_خانوادگی #خانواده #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت دوم . جنگ تمام شد. مملکت داشت نفس راحتی می کشید. در بین نفس های بریده بریده ی مردم، ما دختران دهه شصتی به سن مدرسه رفتن رسیدیم. خانواده هایمان که با کلی زحمت ما را تا آن‌سن بزرگ کرده و به سرانجام رسانده بودند ماندند در چند راهیِ انتخاب مدرسه های جورواجور. مدرسه های دولتی کماکان مورد توجه بود، مدارس شاهد خیلی سر زبانها افتاده بود و کم کم زمزمه های تاسیس غیر انتفاعی ها، نمونه دولتی ها و فرزانگان هم در جامعه پیچیده بود. . من خودم دوران ابتدایی را در مدرسه شاهد گذراندم. مدرسه ای که در هر کلاس فقط چند نفر بودیم که پدر داشتیم. اینقدر تعداد بچه های شهدا زیاد بود که آدم از پدر داشتن خودش همیشه خجالت زده بود. غم های دوستانمان، زندگی متفاوتشان و خاطراتی که در عالم بچگی می شنیدیم باعث شده بود خیلی هم بچه نمانیم. هنوز هم قیافه آن بچه ها و خاطراتشان به وضوح در ذهنم مانده. ما در مدرسه قانون هایی داشتیم که لازم الاجرا بود. به طور مثال بالشت های کوچکی همراه خودمان به مدرسه برده بودیم و باید بعد از ساعت ناهار بالش را روی نیمکت گذاشته و می خوابیدیم. هرچقدر الان دنبال فرصتهای چند دقیقه ای برای خواب هستیم در کودکی از هر فرصتی که منجر به خواب میشد بیزار بودیم و در نتیجه باعث ناراحتی معلممان میشدیم. نمونه دیگری از این قانونها این بود که باید مقنعه هایمان را در می آوردیم و حتما هم تل سفید رنگی روی موهایمان میزدیم. غیر از دیدن ناخنها، چک کردن سر و وضع ظاهری هر روز تلها هم چک میشدند و اگر یادمان رفته بود توبیخ میشدیم. در حیاط مدرسه نباید خیلی می دویدیم یا کارهای عجیب و غریب می کردیم. یک بار نمیدانم چه اتفاقی افتاده بود که گفتند مدیر مدرسه حیاط رفتن را ممنوع کردند. معلمها از هر کلاس چند نماینده انتخاب کردند و در یک مدل کمی نمایشی ما را به دفتر مدیر بردند که از ایشان عذرخواهی کنیم. این افتخار را داشتم که یکی از نمایندگان باشم.من خودم قیافه مدیر را تا قبل از آن خیلی ندیده بودم و دفترش در عالم بچگی به نظرم خیلی با ابهت آمد. خلاصه با جملاتی که یادمان داده بودند عذرخواهی کردیم و ایشان بچه ها را بخشیدند. . ادامه مطلب در کامنت اول 👇

🎉 💡 پیشنهاد شماره شش برای کوچکتر ها ‌ 🌸 * یه پیشنهاد خوشمزه ی دیگه و ایستگاه صلواتی* ‌ 🚧 می تونیم همراه بچه ها نزدیک خونه مون یه ایستگاه صلواتی بزنیم. ‌ 🍱 یه میز نیاز داریم و کمی خوراکی. ‌ 🥛می تونیم تو ایستگاه صلواتی مون، شربت، شکلات، شیرینی و خوراکی های دیگه که خودمون درست کردیم بدیم. ‌ ✅ یادتون باشه به همه بگیم که شادیم و جشن گرفتیم چون عید غدیره. ‌ ✨قبول باشه ازتون✨ ‌ #جشن_بزرگ #عید_امیر #برکه_رنگین_کمونی #عید_غدیر #من_کنت_مولاه_فهذا_علی_مولاه #عید_ولایت #کودک #شیعه #عید_شیعیان

بیا یه بار برای همیشه تکلیف رو روشن کنیم❗🤔👇🏻 بچه که بودم از حدودا همین موقع ها تلفن خانه مان یک ریز زنگ میخورد و این ماجرا تا آخر شهریور و حتی اوایل مهر ادامه داشت. من به عنوان منشی و فردی بسیااااررر علاقه مند به تلفن و صحبت کردن سریع گوشی را برمی داشتم و بعد از سلام و احوالپرسی به پدرم میدادم و یا اسم تماس گیرنده را می نوشتم تا بعدا بگویم که تماس بگیرند. کم کم متوجه شدم هر شغلی، یک وقت هایی گُل میکند و برای خانواده ی فرهنگیِ ما گلِ زمان، بهار و تابستان است که مردم میخواهند برای بچه هایشان مدرسه انتخاب کنند. . زمان گذشت و الان روزی نیست که پیامی برای ما نیاید یا تماسی نداشته باشیم مبنی بر اینکه: مدرسه تون هنوز جا داره؟🥺 مدرسه خوب سمت ما کجا رو میشناسین؟🤔 به نظرتون چه جور مدرسه ای برای بچه ی ما بهتره مدرسه ی سمتی یا از این امروزیا؟😥 . و من هر روز فکرم بیشتر درگیر انتخاب مدرسه برای خانواده ها و انتخاب خانواده برای مدرسه ها می‌شود! . به نظرم بد نیست یک بار برای همیشه تکلیف خودمان و بقیه را روشن کنیم و در یک تریبون رسمی و با وسعت زیاد مثل اینستاگرام نظراتمان را واضح و شفاف بگوییم!!! و البته تاکید میکنیم این نظرات شخصی ماست، حاصل ۱۰ سال کار و تجربه و البته سابقه ی کار فرهنگیِ خانوادگی مان....😇 . و به تمام مدرسه ها و خانواده در اقصی نقاط ایران و چه بسا دنیا احترام میگذاریم....! کسانی که با بهترین سال های عمر هر کودک و نوجوانی سر و کار دارند....😊 . پ.ن: از امشب به مدت دو هفته، قراره براتون یه سری پست داشته باشیم که بتونیم تو روند شناخت مدارس و معیارها و انتخاب بهترین گزینه ی مخصوص خودتون، بهتون کمک کنیم🌱🌹 . ⭕پس لطفا این پست رو سیو کنید و برای همه والدین و معلم ها و کسایی که تو فکر انتخاب مدرسه هستن بفرستید🤗 . #مدرسه #انتخاب_مدرسه#ثبت_نام_مدرسه #والدین#کادر_آموزشی#فرهنگیان #کودک#معلم#آموزش_پرورش

‌ ‌تابه‌حال درباره شجره‌ی خانوادگی خود با فرزندتان صحبت کرده‌اید؟ ‌ ‌🌳درخت خانوادگی یا شجره‌ی خانوادگی، به ما کمک می‌کند تا بدانیم چه پیشینه‌ای داشته‌ایم. هر چقدر بتوانیم این درخت خانوادگی را تا نسل‌های خیلی گذشته‌ی خود ادامه دهیم بهتر می‌توانیم بگوییم دقیقا اصالت ما چیست.‌ ‌منظور از اصالت فقط گفتن نام اجداد نیست، اصالت یعنی اجداد ما متعلق به کدام شهر بودند، چه القابی داشتند، مردم آن‌ها را با چه ویژگی‌هایی می‌شناختند، در چه کارهایی مهارت داشتند، چه روحیه‌ها و خلق‌و‌خویی داشتند؟ آیا ما شبیه آنها شده‌ایم؟ ‌ ‌می‌دانستید که خیلی از روحیه‌ها، علاقه‌ها و گرایش‌ها از اجداد ما به ما ارث می‌رسد؟‌ ‌پس باید درباره اجداد گذشته خود از قدیمی‌ها بپرسیم. این به ما کمک می‌کند علاوه‌بر اینکه خودمان و خانواده‌مان را بشناسیم، نقش مهمی در جمع‌آوری بخشی از تاریخ، البته تاریخی که بیشتر روی شناخت انسان ها و روحیاتشان متمرکز است داشته باشیم؛ یعنی علم جامعه‌شناسی!‌ ‌ ‌آیا می‌توانید درخت خانوادگی را تا جد سوم یا چهارم پدری ادامه دهید و درباره‌ی او و زمان او بپرسید؟‌ ‌ مربی: زهرا مرزانی @zahra_marzani #چمرانی_ها #پروژه_سوم_دبستان #ادبستان_دخترانه #اصالت #هویت #درخت_خانوادگی