💡 همیشه دوست داریم بچه ها از همون دو سالگی تمام آداب اجتماعی رو بلد باشند. سلام کنند، مودب باشند، تو مهمونی بدونن چه رفتاری انجام بدن، با هیچ کس دعواشون نشه و هزار تا توقع دیگه... گاهی یادمون میره اون ها فقط کودک هستند و چند سال بیشتر ندارد. ‌‌ خیلی رک و واضح بگم براتون که آداب دانی برای هفت سال دومه!! پس انقدر بچه ها رو اذیت نکنیم و به جاش الگوی خوبی براشون باشیم. ‌‌ حالا اگه فرزندی دارید که تو هفت سال دومه، می تونید آداب مختلف رو با روش هایی به بچه ها یاد بدین: ‌ یکی از این آداب، عیادت از بیماران است. معلم کلاس چهارم، در یکی از روزهای تعطیل، تصمیم گرفت به عیادت پدربزرگ یکی از بچه ها برود. اول آداب عیادت را برای بچه ها گفت و از بچه ها خواست اگر دوست دارند، همراه او بیایند. ‌‌ آداب عیادت ✅ عیادت پس از تثبیت بیماری ✅ هر بیماری نیاز به عیادت ندارد. ✅ توقّف طولانی هنگام عیادت ممنوع ✅ فاصله‌گذاری بین روزهای عیادت ✅ کمک به رفع نیازهای بیمار ✅ نخوردن چیزی نزد بیمار ✅ عیادت کامل ✅ هدیه‌دادن به بیمار ✅ دعا بر بالین بیمار ✅ امیددادن به بیمار ✅ تحکیم روابط ‌ یکی از کلاس چهارمی ها، معلمش را همراهی کرد و یکی از آداب عیادت را انجام داد و برای بیمار یک هدیه ی دست ساز خودش را آورده بود. ‌ #یک_معلم_چمرانی #چمرانی_ها #آداب_دانی #هفت_سال_دوم #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

‌یکی‌ از روال‌های مرسوم در رویکرد مربی پسران چهارم دبستان، نشان‌دادن خوبی‌های دانش‌آموزان و تشویق آن‌هاست. ‌ ‌‌ ‌حالا داستان این عکس را از مربی چمرانی بشنویم:‌ ‌‌ ‌✅ هدف از بیان و تشویق کارهای خوب دانش‌آموزان، نشان‌دادن خوبی‌ها و تاکید روی آن‌ها است؛ زیرا در این سن، نظام ارزشی‌شان شکل می‌گیرد و این‌ کار، یکی از راه‌های شکل‌دادن به نظام ارزشی است‌.‌‌ ‌‌ ‌✅ همچنین این کار باعث تشویق آن‌ها می‌شود، که کار خوبشان را تکرار کنند و ادامه دهند؛ یعنی باعث تثبیت این رفتارشان می‌شود.‌‌ ‌‌ ‌✅ هدف دیگرم نشان‌دادن این کار خوب به بقیه است، تا آن‌ها هم تحریک شوند، این کارهای خوب را انجام دهند.‌‌ ‌‌ ‌💌 مثلا در این تصویر، نامه‌ای را می‌بینیم، که یک نفر از کلاس‌ چهارمی‌ها به پدرش نوشته، تا او را برای نماز صبح و خرید نان بیدار کند. این کار او نشان‌دهنده‌ی مسئولیت‌پذیری در دو سطح اجتماعی و الهی است و مسئولیت‌پذیری مهم‌ترین هدف ما در دوره‌ی دبستان است.‌ ‌ ‌ ‌👈 متن تشکر مربی: ‌‌ @greenschool.me ‌ 💚💙 تشکر و قدردانی مربیان مدرسه‌ی بهاری رنگین‌کمانی‌ ‌ ‌📮 هفتمین تشکر از طرف آقای قاری است.‌ ‌او به‌طور ویژه و قلبا از آقا محمدحسین نورمحمد تشکر کرده، که انجام مسئولیت‌های الهی مانند قرائت روزانه‌ی قرآن، برپاداشتن نماز صبح و مسئولیت‌های اجتماعی، مانند تهیه‌ی نان خانه را فراموش نکرده و این کارها را هر روز ادامه می‌دهد؛ مثلا این مرد بزرگ برای پدرش نامه نوشته که او را برای نماز صبح بیدار کند، تا خواب نماند. همه‌ی ما را تحت تاثیر قرار داد این جوان‌مردی.‌ ‌ ‌⏰ این مرد، یک خوبی بزرگ دیگر هم دارد. این‌که به‌موقع سر کلاس حاضر می‌شود. من که از او یاد می‌گیرم.‌ ‌ #چمرانی_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مسئولیت_پذیری #تربیت_دینی #تربیت_کودک #مربی_چمرانی

. #ورق_بزنید . #تابستانی_برای_مرد_هزار_چهره . 📝قسمت اول "بهترین فرصت " . همیشه دوست داشتم آدم خَفنی باشم. همه‌فن‌حریف. از هر انگشتم یک هنر بریزد. #دانشمند، #مخترع، #سرباز، کارآگاه، سیاستمدار، #مدیر، #بازیگر، #فوتبالیست و خلاصه یک همه‌فن‌حریف که از پس همه‌چیز بربیاید. . یک دوره دوست داشتم چیزهای مختلف اختراع کنم؛ یک اسلحه عجیب‌وغریب،موشکی که با سوخت هویج به فضا برود،یک‌زمانی هم دوست داشتم کارآگاهی باشم که پیچیده‌ترین پرونده‌ها را حل کند. من می‌خواستم از اتفاقات خطرناکی که هیچ‌کسی خبر ندارد، خبر داشته باشم و از آن‌ها جلوگیری کنم. منتظر بودم تا به مدرسه بروم و تمام این تجربه‌های جالب را در مدرسه داشته باشم. . وقتی مدرسه رفتم، دیدم آنجا اصلاً جایی برای کارهای خفن نیست. مدرسه جایی است که فقط باید یک سری چیزهای تکراری بخوانی و امتحان بدهی. به این نتیجه رسیدم، خفن بودن در مدرسه به نمره بالاست. نمره‌ای که برای من نه نان شد و نه آب. بالاخره یک‌راهی برای رسیدن به علاقه‌هایم پیدا کردم. تابستان بهترین فرصت بود. سه ماه که می‌شد بدون فکر به نمره و مدرسه، خفن بودن را تمرین کرد. در پست های بعدی می‌خواهم چند ماجرا از آن تابستان‌ها را تعریف کنم.  . پ.ن: این مطالب که به قلم کارشناس تربیتی، حجت الاسلام احمدرضا اعلایی نوشته شده است برای اولین بار درصفحه ی: @nojavan_khamenei منتشر شده است!🙏🌸 . #تابستانه #چمرانی_ها #اوقات_فراغت #کار_مفید #سرگرم_کردن_بچه_ها

🇮🇷 🖋 #خاطرات_انقلاب ‌ 🔸 ما هر سال دهه فجر، غیر از مدرسه در خانه مان هم برنامه ویژه ای داشتیم. اصلا یادم نیست بقیه هم اینطور بودند یا نه؟ ولی ما از اول دهه فجر وسایل تزیینی به دیوار خانه می زدیم و تا روز 22بهمن مشغول آویزان کردن چیزهای مختلف به در و دیوار بودیم. یکی از تصاویری که بالافاصله بعد از دهه فجر به ذهن خود من می آید کاغذکشی های رنگی روی دیوار خانه ی قدیمی مان هست. آن وقت ها لحظه شماری می کردیم که دهه فجر نزدیک شود. هنوز هم با مرور آن خاطرات قند در دلم آب می شود. یادش بخیر.... #من_یار_انقلابم #پویش_مردمی_کودک_و_انقلاب #چمرانی_ها #دهه_فجر

دیگه وقتشه مدرسه ی خوب رو بشناسیم‼️🤔 . خیلی از ما بزرگترها تصاویر تکراری از مدرسه داریم و فکر میکنیم همینکه بچه ها پشت میز و نیمکت بشینند، با هر شیوه ای درس هارو از بر بشن و آخر سال هم یه کارنامه پر از ۲۰ تحویلمون بدن، تو مدرسه ی خوبی تحصیل و رشد کردند اما....❗ . از نظر ما مدرسه ی مطلوب و خوب جایی هست که ... . ورق بزنید و بخونید 😊👆🏻 . ⭕ این پست رو ذخیره کنید وبرای والدین بفرستید، شاید برای انتخاب مدرسه به این معیارها نیاز داشته باشن😇 ⁉️اگه مدرسه ای با این ملاک ها میشناسید در کامنت معرفی کنید تا همه باهم بشناسیمشون🤗 . #مدرسه #مدرسه_خوب #مدرسه_مطلوب #ثبت_نام_مدرسه #ملاک_مدرسه_خوب#آموزش_پروژه_محور#آموزش_چند_بعدی #برنامه_انعطاف_پذیر#تسهیلگر #معلم_آگاه

سلام بر طیب حاجی رضایی! مردی که هشت سال ما را مهمان خانه اش کرد. اولین روزی که آقای بنگاه دار کلید را داخل قفل کوچکی چرخاند، ما وارد دالان تنگ و تاریکی شدیم. چند ثانیه بعد تاریکی رفته بود و حیاطی باصفا جلوی ما ظاهر شده بود. انگار دالان ما را انداخته بود داخل یک بهشت کوچک. وسط حیاط حوض داشت و گوشه کنارش درختهایی قد کشیده بودند. خیلی از خانه خوشمان آمد ولی گفتند شاید صاحبخانه با راه اندازی کار در خانه اش موافقت نکند که نکرد.همان اول کار یک نه آمده بود. آقای اعلایی با صاحبخانه صحبت کردند، از شهید چمران گفتند و از مدرسه شان در لبنان و اینکه ما آنجا را دیدیم و دوست داریم مدرسه راه بندازیم. صاحبخانه راضی شد.‌ همان اول بسم الله فهمیدیم خانه مال طیب حاجی رضایی بوده که فروخته به پدر صاحبخانه ی فعلی‌. اصلا شاید خود شما ما را برای این خانه انتخاب کرده بودید. ما را که نه بچه هایی پاک و شیطان را. ما این سالها از تمام سوراخ سنبه های خانه تا جایی که توان داشتیم استفاده کردیم. بچه ها از درختها بالا رفتند، در راه پله ها دویدند، باهم بازی کردند، غذا خوردند، درس یاد گرفتند و خلاصه هر کاری از دستشان برمیامد کردند.شما کدام گوشه از حسینیه کودک می ایستادید و بچه ها را نگاه می کردید؟ راستی دیدید دخترهایمان همانها که خیلی بازیگوش بودند و پسرهایی که از در و دیوار بالا میرفتند دبستانی شدند؟ حواستان هست پسرها رفتند خانه ی بغلی که صاحبخانه اش کس دیگری بود و آنجا هم تا توانستند بازی کردند و درس خواندند و باز هم از درختها بالا رفتند؟ آقای طیب روزی که دخترها به سن تکلیف رسیدند شما کجای ساختمان داشتید بزرگ شدنشان را می دیدید؟ راستی وقتهایی که خیلی تحت فشار بودیم و آمدیم حرم حضرت عبدالعظیم سرقبرتان و حسابی گریه کردیم شما همان طرفها بودید یا داشتید با بچه های حسینیه کودک سر و کله میزدید؟ راستی دیدید ما پنج نفر از تیم دخترانه باهم بچه هایمان به دنیا آمدند؟ بالاخره شما نوزادها را هم با مهربانی در خانه تان جا دادید. من امروز میخواستم از شما تشکر کنم. شنیده بودم روایتی است که میگوید زمینها هم مثل آدمها سرنوشت دارند. شما آدم خوبی بودید هم خودتان عاقبت بخیر شدید و هم زمینتان. هشت سال زمینتان میزبان بچه های کوچکی بود و حتما خودتان هم حواستان به تک تک بچه ها بوده.. ما بابت مهمان نوازیتان از شما ممنونیم. بابت تمام لحظه های خوش و ناخوشی که کنار شما داشتیم.. دعایمان کن و همین نزدیکیها خودت یک میزبان مهربان دیگر برایمان پیدا کن... #خانه_با_صفا#خانه_حیاط_دار #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #آموزش_پروژه_محور#مدرسه