. کلاس اول که بودم یک روزبایکی از بچه های کلاسمان دوست شدم،کلی باهم توی حیاط مدرسه بازی کردیم روزبعدش از خانه شان برایم هدیه آورده بود،یک هواپیمای آبی و قرمزپلاستیکی... آن روزحالم خوب بودوکلی ذوق داشتم که آن رابه خانه ببرم وبا آن بازی کنم. به خانه ک رسیدم،از کیفم بیرونش آوردم وبا افتخار،به همه نشانش دادم،آنقدراین هدیه برایم جذاب و خواستنی بودکه مدام نگران بودم خراب شودوازترس خراب شدنش آن را به مادرم دادم تا بالای طاقچه بگذارد و خیالم راحت باشد. فردایش که به مدرسه رفتم دوستم آمد جلو،سرش را پایین انداخت وگفت:مادرم گفته هواپیما را بیاور،لطفا هدیه ام را پس بده. یادم نمی رود که چقدر بغضم گرفته بود،من حتی با آن بازی هم نکرده بودم!ولی سنم به این حرف ها قد نمی داد که بگویم هدیه را پس نمی گیرند! فردا هواپیما رابه او برگرداندم اما وقتی دیدم آن رابرد وبه دوست جدیدش هدیه داد بغضی که از روز قبل نگه داشته بودم ترکید. همان روز فهمیدم که آدم ها زود عوض می شوند،که نمی شود روی آدم ها و حرف هایشان حساب کرد. ازآن روز تا جایی که می شد از کسی هدیه ای نپذیرفتم.از کسی چیزی نخواستم واجازه ندادم که کسی دلخوشی ام را بسازد.من شادی هایم را منوط به بودن آدم ها نکردم،چون دوست نداشتم وابسته و دلخوش که شدم،دلخوشی ام را از من بگیرند یا برای معذوریت ها و رفتنشان،بهانه و‌دروغ به هم ببافند. اجازه نمیدهم آدم های بلاتکیف،وارد زندگی ام شوند،چون میدانم دلخوش به بودنشان که شدم،می روند. آدم ها را قبل از اینکه دروغ بگویند،کنار می گذارم و قبل از اینکه بروند،می روم. من دلخوشی ام را روی مدار خودباوری ام تنظیم کرده ام وبا خودم عهد کرده ام که خودم چیزهایی که می خواهم رابه دست بیاورم،حتی اگر بهای رسیدن به آن ها سنگین باشد! به سال های کودکی تان برگردید،اتفاقاتی که یادتان مانده همه شان درس های بزرگی دارد. شما حواستان نیست که همان اتفاقات مهم دیروز،چقدر روی مسیر و شخصیت امروزتان تاثیر داشته هیچ خاطره ای بی حکمت نیست! کمی عمیق تر خاطراتتان را مرور کنید... #کودکانه_ها#خیالپردازی#آرزو#شادی#اعتماد#آدم_ها#دلخوشی#خودباوری#شخصیت#خاطره_های_کودکی#انسانهای_بلاتکلیف#تربیت#حکمت#فرزند_پروری#عالیه_هیبتی#بیرجند #نرگس_صرافیان_طوفان

#والدین_آگاه #کودک_ونوجوان #اعتماد_به_نفس #عزت_نفس_کودکان #فرزندپروری_مثبت #فرزند_سالم #فرزندپروری #شادی#آرامش #محبت_به_فرزند #مولانا#تربیت_فرزند#نوجوان#حقوق_کودکان #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده

. ۷ بازی برای افزایش هوش کودک تا یک سالگی -توپ کجا رفت؟ یک توپ کوچک نرم انتخاب کنید، آن را در یک ظرف درپوش دار بگذارید. از بچه بپرسید توپ کجا رفت او را تشویق کنید که در ظرف را باز کند و توپ بیرون بیفتد. این بازی راهی است که به کودک می‌آموزد که چیزهایی که او نمی بیند ممکن است وجود داشته باشد. - بازیهای آبی زمان حمام را به زمان اکتشاف و بازی تبدیل کنید. قاشق های پلاستیکی و آب پاش و کاسه های پلاستیکی را در وان کودکتان بگذارید، او با آنها ریزش آب را خواهد دید و از آنها لذت خواهد برد. یک اسفنج را به کودکتان بدهید اسفنج را خیس کنید، او از فشار دادن اسفنج و ریزش آب لذت می برد. - بازی با وسایل آشپزخانه ظرف های پلاستیکی یا ظروف ماست و یا کاسه های نشکن برای این بازی مناسب می باشد. از این ظروف برای ایجاد یک برج استفاده کنید. کودکتان چیدن اشیا بر روی هم را یاد خواهد گرفت. - ابزار ساده برای تولید صدا و ریتم بطری ها را پر از برنج، لوبیا، ماکارونی و... کنید. در آنها را محکم با نوار چسب ببندید. با نوار چسب برایشان دستگیره بسازید. دو عدد از آنها تهیه کنید. تشویق شان کنید تا با تکان دادن و به هم زدن دست ها تولید صدا کنند. - نگاه کن، پیدا کن، مرتب کن در این سن نوزاد ارتباط بین اجسام و اشکال را کشف می‌کند و تفاوت و اندازه ها برایش معنا پیدا می‌کند. فقط کافی است یک جعبه که درش هم راحت باز و بسته می شود، مثل جعبه کفش به او بدهید و بعد نشان بدهید چطور اجسام را می تواند درون جعبه بگذارد و بیرون بیاورد. - خواندن کتاب با تصاویر بزرگ رنگی کتاب های داستان را برای نوزاد خود با صدای بلند بخوانید چراکه واژه ها بیشتر و بهتر در ذهن نوزاد نقش می‌بندد. همزمان با خواندن کتاب عکس‌ها را به او نشان دهید و درباره آنها صحبت کنید. - حباب و حباب و حباب حباب و حباب بازی برای کودکان مانند یک پدیده شگفت انگیز است. حباب های بزرگ و کوچک درست کنید و ببینید چطور این حباب های هفت رنگ مانند یک معجزه فرزندتان را ساکت و سرگرم می‌کند می‌توانید مفاهیمی مانند بزرگ و کوچک یا دور و نزدیک را با حباب ها به او آموزش دهید. #بازی#بازی_با_کودک #کودک_یکساله #توپ_بازی#حباب_بازی #بازیهای_هدفمند #بازیهای_خلاقانه #بازیهای_آبی #کتاب_خواندن#فرزندپروری#تربیت#کودک_و_نوجوان#بازی_درمانی #هوش#خلاقیت#زمان_ارزشمند #زمان_کیفی_با_کودک #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #بیرجند#مشاوره_تلفنی_آنلاین

. بچم اصلا بازی نمیکنه همش دوست داره با موبایل ور بره چیکارکنم؟؟؟ این سوال و سوالای مشابه این سوال زیاد از من پرسیده میشه. بچه ها تا 7سالگی اشتغال اصلیشون بازی کردنه حالا چی میشه که نسبت به این قضیه که توی وجو دشون نهادینه شده اینقدر بی تفاوتن و به جاش عاشق موبایلن؟؟ این بلایی هست که خودمون سربچه هامون آوردیم!!! وقتی کودک ما میبینه که ما دائم دستمون موبایله منتظر یه فرصتی که موبایل دستمون بگیریم وقتی پدر میاد خونه به جای اینکه باکو کش بازی کنه یا باهمسرش حرف بزنه سرشو میکنه تو موبایل یافقط از سرانجام وظیفه با بچه یه مقداربازی میکنه بعد میره توموبایل درواقع داره به فرزندش یاد میده که موبایل اولویت زندگیه موبایل از همه چی جذاب تره، وقتی توی مهمونی ها ودورهمی ها بچه ها دست بیشتر آدم بزرگا موبایل میبینن توقع دارین چی یاد بگیرن؟؟؟ وقتی تا صدای بچمون درمیاد یا تا حوصلش سر میره یه موبایل یا تبلت میدیم دستش تا ساکتش کنیم خب دیگه چی توقعی داریم؟؟؟؟!!! میدونید با این کار چه آسیبی به بچه ها وارد میشه؟؟؟؟ تورو خداااااابرای ساکت کردن بچه ها وقتایی که بیرون هستین، خرید هستین، مهمونی هستین، سریع یه موبایل دست بچه ها ندین!!!! اینجوری تمام خلاقیت بچه ها رو کور میکنید!!! بچه ها فوق العاده خلاق هستن، بلدن با کمک خلاقیتشون خودشونو سرگرم کنن، ولی وقتی تا حوصلشون سررفت برای جلوگیری از نق و نوق موبایل میدین دستشون تمام این خلاقیت رو در نطفه کور میکنین!!! زمانی که شما فرزند دارید اولویت زندگی شمافرزندتونه نه کار خونه اشکال نداره خونه بهم ریخت اشکال نداره غذا آماده نیس ولی اینکه به خاطر کار خونه با بچه بازی نمی‌کنید، باهاش حرف نمیزنید، براش قصه نمیخوانید ، اینا اشکال داره تاممیتونید با بچه ها بازی کنید اینقدر سرشون بابای گرم کنید که اصلا موبایل جذابیتش رو از دست بده، بچه ها عمل مارو میبینن و یاد میگیرن پس اول از همه حواسمون به عملکردمون باشه 😊

یادگار من برای دختری که پایش را به این دنیا باز کردم جواهراتم نیست عوضش تا دلت بخواهد برایش دفتر شعر کنار گذاشتم و حرف های مادر و دختری... به وقت تجربه کردن هر چیزی که کنارش هستم،پشت سرش... یک جوری مردم را جلویش در آغوش میگیرم که باور کند ابراز احساسات و آغوش و بوسه گناه کبیره نیست،معصیت نیست...یادش میدهم زن باشد ،عاشق موهایش باشد و حواسش به نپریدن گوشه ناخونش،ولی باید حواسش باشد که زن بودن با مستقل بودن هیچ منافاتی ندارد. یادش می دهم محکم باشد،به وقتش گریه کند به وقتش مثل یک کوه پشت خودش بیصدا خودش خودش را در آغوش بگیرد...میگوییم که باید کتاب بخواند ،فیلم ببینید ،موسیقی خوب گوش بدهد و به جرم دخترانگی خودش را بلند بلند خندیدین محروم نکند ، رو به رویش می ایستم ومی گویم که یک وقت هایی برای خواسته ات هر کاری باید بکنی،تا بشود داشته ...برای آن خواسته هایی که موقع فکر کردن به آن به قلبت تالاپ و تلوپ می کند هرکاری توانستی بکن... به او می‌گویم که دوست داشتن مردم ها را از زبانشان که نه از چشم هایشان بخواند از توجهی که می کنند و از اهمیتی که به او می‌دهند. یادش می دهم ماندن پای یک آدم رفته و حرام کردن خوشی برای خودش عاشقی کردن نیست... می گویم مردی که دوستت دارد تورا همینطوری که هستی می خواهد،بدون تغییر سایز و تغییر قیافه و عقیده ات... یادش می دهم زندگی فقط درس کتاب نیست،باید زنانگی یاد بگیردزنانه ناز کردن و زنانه محکم بودن... به او خواهم گفت که با همین دستان ظریفش میتواند دنیا را عوض کندو آرزوهایش را به دست بیاورد و همین ظریف شانه هایش می تواند تکیه گاه مردی باشد،همان مردی که پای همه چیزش ایستاده. حرف های زیادی دارم با دخترانم،وقتی می شود خیلی ها را برایش بگویم. عوضش تا دلت بخواهد برایش دست نوشته های مادر و دختری یادگار می‌گذارم به جای چیز های به درد نخور... #مادر#دختر#مادر_دختری #خاطرات #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده #کودک#نوجوان

ما از همسرمان طلاق می گیریم یا از فرزندانمان! اصولا حاصل تنبیه بدنی کودکان توسط والدین پرخاشگر، می تواند کبودی روی بدن یا اشکها و هق هق هایی باشد که اغلب می توانیم آن را ببینیم و لمس کنیم، اما حاصل پدیده طلاق، آسیبی فراتر از اینهاست. آسیبی که بجای کبودی روی بدن، حفرەای عاطفی عمیق ایجاد میکنید که با هیچ چیزی پر نمی شود، حفرەای به عمق عمر یک انسان، حفرەای از نیازهای ارضا نشده سرکوب شده، نیاز به محبت پدرانه یا مهر مادرانه، که این حفره ممکن است بعدها با فیلترهای سیگار، دود مواد مخدر و یا خط انداختن های روی ساعد دست و بدن پر شود. گسلی ناملموس که والدین در حفر آن نقش داشته اند و ممکن است همچون زلزلەای سهمگین، به یکباره جسم و روان کودک را از جا بکند. والدین گرامی؛ یادمان نرود ما از همسرمان طلاق میگیریم، نه از کودکمان، پس لطفا بعد از طلاق، شرایطی فراهم آورید که کودک بتواند هم پدرش را ببیند و هم مادرش را. در اینصورت است که می توانیم بگوییم بله، من از همسرم جدا شدەام، اما از بچەام هرگز!!! #طلاق##جدایی_تلخ #جدایی_والدین#تربیت_کودک #فرزندپروری #تنبیه_بدنی#مادر#پدر#طرحواره_درمانی_کودک #عالیه_هیبتی_روانشناس_کودک_نوجوان_خانواده