. این کاملا طبیعی است که شما نگران فرزندتان باشید و لازم باشد به او توصیه هایی کنید. اما یادتان باشد هشدارهای همیشگی شما سر هر مساله ای اولا باعث می شود کم کم این هشدارها عادی شود و اثر مطلوب خود را در جای لازم از دست بدهد، دوما موجب می شود کودتان احساس #ناامنی کند و #ترس یار همیشگی اش شود و سوما، با این کار شما کسی می شوید که همواره در حال گوشزد کردن است و خب، اینجور آدم ها حوصله همه را سر می برند.

. #دما و #رطوبت اتاق نقش مهمی در خوب خوابيدن دارند. در #زمستان ها #اتاق_خواب بچه ها را بيش از حد #گرم و هواي آن را خيلي #خشك نكنيد. چند ساعت قبل از #خواب، شوفاژ يا بخاري را خاموش و هواي اتاق را تهويه كنيد. دماي اتاق در طول زمان خواب نبايد از 18 درجه سانتيگراد تجاوز كند. در طول شب نيز به اندازه كافي به فكر تهويه هواي اتاق باشيد. گوشه پنجره يا در اتاق را باز بگذاريد كه هميشه هواي تازه در داخل جريان داشته باشد. همچنين در مواقع فوري قرار دادن دستمال مرطوبي روي شوفاژ يا كتري آب روي بخاري نيز به از بين بردن سريع خشكي #هوا كمك مي كند.

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

. شاید شما هم مثل من درگیر #بدخوابی و #بی_خوابی فرزندانتان باشید و گاهی مستاصل شوید از دستشان! من هم مدت زیادی را درگیر این مشکل بودم و حالا فکر می کنم راه آن را پیدا کردم. در ابتدا، مهم است که بچه ها #ساعت_خواب مشخصی داشته باشند و البته تنظیم این ساعت در هر خانواده ای می تواند متفاوت باشد. مثلا اگر در خانه شما ساعت 9 تازه همسرتان به خانه باز می گردد، اشتباه است که بخواهید فرزندتان هم ساعت 9 به خواب برود. قاعدتا بچه ها دوست دارند مدتی را کنار پدرشان بگذرانند. به علاوه، مهم است که #خانواده فرصتی را کنار هم بگذرانند و باهم گفتگو کنند و هنگام صرف #شام، زمان مناسبی خواهد بود. نیم ساعت تا یک ربع قبل از ساعت خواب توافق شده، به بچه ها یادآوری کنید ساعت خوابشان است و باید کم کم آماده رفتن به تخت بشوند. #مسواک زدن حس طراوتی را خواهد داشت که موجب آسودگی می شود، پس حواستان باشد هرگز از قلم نیفتد. همچنین بهتر است بچه ها برای خواب، #لباس راحتی داشته باشند که با پوشیدن آن، مفهوم زمان خواب تداعی شود. #نور اتاق را حتما تنظیم کنید؛ اگر بچه ها #ترس خاصی ندارند، بهتر است موقع خواب، اتاق #تاریک باشد و چراغی #روشن نماند. محیط شلوغ و به هم ریخته، #آرامش ذهنی را مختل، و خواب آرام را سلب می کند. حواستان باشد بچه ها محل خوابشان را مرتب کرده باشند. اگر اتاق خواب بچه ها مشترک است، برنامه آنها را طوری تنظیم کنید که همگی باهم به تختخواب بروند. بچه ها مشوق های خوبی برای هم هستند و به هوای یکدیگر خیلی راحت تر به خواب می روند. حتی اگر قبل از خواب چند دقیقه سر جاهایشان باهم بگومگو و #شیطنت داشته باشند، اما باز هم به خواب رفتن یکدیگر کمک خواهند کرد. بعضی از شب ها شما هم با آنها به اتاقشان بروید و با داستان و #قصه به خواب رفتنشان کمک کنید. این کار را بگذارید برای وقت هایی که بچه ها برای خوابیدن لجبازی می کنند یا هنوز خوابشان نگرفته. حتی اگر خوابش نمی آید، باید بداند که ساعت خوابش باید به تختش برود. می تواند صرفا دراز بکشد و به یک قصه گوش کند. یادتان باشد خانه شما پادگان نیست. می توان گاهی به بچه ها آوانس داد و علاوه بر آن، برای قانون گذاشتن دقت های لازم را داشته باشید که زیادی سخت گیرانه نباشند.

به #پارک کنار خیابان رفته بودیم. #گنجشک ها این طرف و آن طرف زمین سر و صدا راه انداخته بودند. پسرم پرسید: این جوجه ها هم غذا میخورن؟ گفتم: تو چی فکر میکنی؟ - لابد باید بخورن وقتی گرسنه میشن! - اوهوم...منم با تو موافقم. فکر میکنی بتونن سیب زمینی سرخ کرده هم بخورن؟ - آره حتما خیلی دوست دارن. - ولی خب دهان اونا اندازه تو بزرگ نیس! فک میکنی جا بشه؟ - آره تیکه ش میکنن خب بعد میخورن. - تو سیب زمینی رو با چی تیکه میکنی؟ - با دستام. - اوهوم...با انگشتات! خب انگشت این جوجه کجاس؟ - نداره... ولی پر داره. - آره خب ولی پرهاش خیلی ظریفه... مثل پارچه لباست. - خب پس، چه جوری غذاشون و میخورن؟ - باید بتونن با نوکشون بردارن. - اون خیلی کوچیکه، پس غذاشونم باید کوچیک باشه! نه؟ اندازه #شکلات؟ - میدونی تو شکلات و میجوی! دیدی اینا دندون داشته باشن؟ - ندیدم! - منم ندیدم! نوکشون خیلی کوچیکتره از اون که دندون توش جا بشه، نه؟ - پس چیکار کنن؟ -خب، غذاشون باید خیلی ریز باشه... -چقدری یعنی؟ -مثلا اندازه دونه های برنج! -سیر میشن؟؟؟ -اونا خیلی کوچولوان! شکمشون کوچیکه و زود سیر میشن.. شما هم امثال این گونه گفتگوها را با فرزندتان تمرین کنید. به جای اینکه بلافاصله بعد از سوالش جواب شسته رفته ای بدهید، کمی او را به #چالش بکشید تا ذهنش جستجو کند و سعی کند خوب محیط اطرافش را ببیند. حتی گاهی می توانید جواب را ندهید تا کمی در ذهنش باقی بماند.

. بچه ها سوالاتی می‌پرسن که خیلی وقتا توضیح دادن جوابش برای اونا سخته چون ممکنه متوجهش نشن و بعضی مفاهیم هنوز براشون بزرگ باشه! با کودکانتون دیالوگ‌هایی برقرار کنید که ذهن کودکانه اونا بتونه درکش کنه. طبیعیه که بچه ها تا سن 4-5 سالگی هنوز زیاد مفهوم پول درآوردن رو درک نکنن و ندونن چرا باید آدما #کار کنن. سارا خیلی به پدرش وابسته ست و از این که بیشتر روز و باید دور از اون بگذرونه ولی در عوض مادرش توی #خونه ست، کلافه میشه. اون روز سراغ مامانش اومد و گفت: چرا بابا میره #سرکار؟ مامانش مشغول پختن غذا: همه باید برن سرکار! -پس تو چرا نمیری؟ -من توی خونه کارای زیادی دارم که باید انجام بدم. من و پدرت توی کارا به هم کمک میکنیم. -خب چرا اون نمیمونه خونه؟ -خب برای اینکه اگه بیاد خونه خیلی از آدمایی که به کمک بابا احتیاج دارن، کارشون میمونه. -چرا اونا خودشون کاراشون و انجام نمیدن؟ -چون اونا چیزایی که بابای تو بلده رو بلد نیستن. -بابا اینا رو از کجا یاد گرفته؟ -خب پدرت خیلی درس خونده، رفته مدرسه، دانشگاه، کلی کتاب خونده و چیزای زیادی یاد گرفته. -چرا بقیه خودشون درس نمیخونن؟ -هر کس باید یه کاری و بلد بشه تا همه به هم کمک کنن. اگه همه برن یه درس و بخونن، اون وقت کی میوه بفروشه؟ یا مثلا کی موهای تورو کوتاه کنه؟ یا کی ماشینمون و وقتی خراب شد درست کنه؟ هرکس باید یه چیزی و یاد بگیره که به بقیه کمک کنه. تو دوس داری چه کاری و یاد بگیری؟ -من میخوام #نقاشی یاد بگیرم مثل خانوممون بشم. تو خودت چه کاری بلدی؟ -من بلدم برای شماها غذا درست کنم، از تو مراقبت کنم، بلدم برات چیزای خوشگل بسازم! کارای دیگه هم بلدم، ولی فعلا میخوام پیش تو باشم که بیشتر به تو کمک کنم ☺ -بابا نمیخواد به من کمک کنه؟ -بابات وقتی میبینه من هستم پیشت، خیالش راحت میشه و میتونه به دیگرانم برسه. و بقیه هم برای تشکر بهش #پول میدن که بابات باهاش برای تو چیزایی که دوس داری و بخره. -اون خیلی مهربونه. -اوهوم... تو رو هم خیلی دوس داره. نباید فقط جنبه مادی کار کردن رو برای بچه ها پررنگ کنیم. اونا باید قدرشناس افرادی که در #جامعه خدمت میکنن باشن. این مکالمه رو با #خلاقیت خودتون میتونید به سمت و سوهای مختلف بکشونید.