آخر اسفند زمان خیلی خوبیه برای بررسی آنچه گذشت و برنامه ریزی برای آنچه در پیش روست! چیزی که بیشتر از همه جالب و تعجب آوره اینه که چه قدر ما در مورد روزهایی که گذشت فراموش کاریم! مسیر زندگی برای ما بهترین راهنما است، به‌خصوص روزهای پر چالش و نگاه دوباره به وقتهایی که به‌ شدت با هيجانات منفی درگیر بودیم آگاهی بهش هستند، در حالی که ما بدون توجه به درس هایی که گرفتیم باز اشتباهات را تکرار میکنیم! در روزهای پایانی سال، مرور روزهایی که گذشت، و پاسخ به سولات ساده ای شبیه این میتونه خیلی کمک کننده باشه، به یک ورق کاغذ هم بیشتر نیاز نیست. فقط توصیه میکنم فرزندانتان را هم در این کار سهیم کنید. پاسخ به ۵ سوال بالا میتونه یک نقشه راه جالبی در پیش رو شما بگذاره! تصمیم گیری در مورد مدل رابطه یا شناخت دلایلی که با بعضی فضاها یا افراد احساسات منفی تجربه می‌کنید. همراهی بیشتر با فضاها و افرادی که احساسات مثبت را در شما رشد میدهند. شاید از نو گرفتن ارتباط با افراد همه زندگی مون که حتی قلبا به ما نزدیک هستند ولی خیلی وقته ازشون دور موندیم! انرژی های ما معمولا به ما راست میگند ، و پاسخ به این سوالات میتونه مسیر پیش رو را روشن تر کنه! اگر فکر می‌کنید بعدا ممکنه یادتون بره سیوش کنید که گه گاهی سر بزنید و باز به این سوالات برای خودتون جواب بدید: امیدوارم که این سولات بتونه به شما کمک کنه یکی از بهترین سال های عمرتون را پیش رو داشته باشید. #سال_نو #برنامه_ ریزی #نوروز ۱۴۰۱ #بهار

در این دوره از دریچه ای به مدرسه رفتن بچه ها نگاه می‌کنیم که به جای استرس و نگرانی از سال‌های اولیه تحصیل فرزندمان تجربه ای پر از انگیزه و استقلال و لذت یادگیری داشته باشیم. و مقدمه ای شود برای موفقیت و بالندگی سال‌های پیش رو. خوشحال میشم اگه این پوستر را برای افرادی فکر می‌کنید براشون مفیده بفرستید و در چرخه آگاهی سهیم باشید.

Corona pandemic makes international training much easier.

پروفسور بونابو، استاد روانشناسی بالینی از دانشگاه کلمبیا در آمریکا در کتاب اخیر خود که سپتامبر ۲۰۲۱ منتشر شده به نام: "چگونه دانش جدید درباره تاب آوری، تصور ما نسبت به استرس پس از سانحه تغییر خواهد داد" به ما نشان می‌دهد که تحقیقات در مورد تاثیر واقعه یازده سپتامبر در نیویورک تصور دانشمندان روانشناسی را نسبت به تاب آوری و به دنبال آن عارضه استرس پس از سانحه تغییر داد. بلافاصله پس از وقوع حادثه، تیم های روانشناسی و مشاوره زیادی به منهتن اعزام شدند. هزینه زیادی در نظر گرفته شد که افرادی که به شدت ترسیده بودند بتوانند به مشاوره رایگان دسترسی پیدا کنند. نکته جالب توجه تحقیقات نشان می‌داد مردم نیویور‌ک حدودا سی درصد دچار استرس پس از سانحه بودند و مردم آمریکا در شهرهای دیگری که هزاران کیلومتر با نیویورک فاصله داست حتی خیلی بیشتر و حدود شصت درصد تحت فشار و استرس روانی قرار گرفته بودند. ولی نتیجه تحقیقات پس از یک سال، روانشناسان را شوکه کرد. استرس پس از سانحه در افراد گزارش شده به کمتر از یک درصد رسیده بود. و این درصد در افرادی که ساکن منهتن بودند حتی پایین تر بود. گویی محققان انتظار این همه تاب آوری را از جامعه نداشته اند. در واقع تحقیقات نشان داد پس از وقوع واقعه غیر منتظره و به شدت آسیب رسان گوش به زنگی، صحبت کردن و اشتغال ذهنی بی اختیار در مورد آن و حتی دیدن خواب های مرتبط، همه و همه علائم کاملا طبیعی هستند که به وسیله مغز برای جلوگیری از خطر احتمالی بعدی فعال می‌شوند و بعد از مدتی بر قراری امنیت، خود به خود به حالت طبیعی باز خواهند گشت. در واقع بازیابی سلامت روان خیلی زودتر از آنچه که ما فکر می‌کنیم رخ خواهد داد. در سال ۲۰۱۸ ، تعداد پنجاه و چهار پژوهش در زمینه آسیب شناسی بعد از حادثه نشان داد که سلامت روان به خودی خود بازیابی خواهد شد و دو نفر از هر سه نفر آسیب دیده به راحتی و بدون کمک حرفه ای می‌تواند به سلامت از آن عبور کنند. در واقع آنچه ما در روزهای ابتدایی حادثه می‌بینیم که حاکی از ناراحتی و ناآرامی شدید ناشی از اتفاق است همگی راهی هستند که افراد بهتر بتوانند اتفاق رخ داده را حضم کرده و از آن عبور کنند. از نظر جامعه شناختی شاید شاهد واکنش های مختلف افراد به حادثه کمتر یا بیشتر باشیم. ولی اکثریت افراد می‌توانند به سلامتی از آن عبور کنند. #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_ش#والدگری_ذهن_آگاهانه #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_شاد #والدگری #والدین_سمی #استرس_اضطراب_افسردگی #ptsd #از_شیر_گرفتن #تروما #اضطراب #از_پوشک_گرفتن #جراحی #شکستن_دست #فرزندپرو

وینیکات (روان درمانگر مشهور کار با کودکان و خصوصا نوزادان) معتقده ما کودک تنها و والد تنها نداریم. یک زوج والد و کودک داریم. که نمی تونیم هیچ کدام از اونها را به تنهایی ببینیم. این ترکیب هست که قابل بررسی و تحلیل و تغییره! وی معتقده رشد نوزاد در یک فرآیند بین اذهانی شکل میگیرد. در واقع نوزاد با توجه به تدارکات زیستی، روانی و عاطفی که برای او فراهم میشود، خودش را میشناسه و به ادراک از جهان بیرون دست پیدا میکنه. هر انسانی با ظرفیت بالایی از بلوغ به دنیا میاد و این قدرت تسهیل گری والد است که تعیین میکنه چه قدر این قدرت به رشد برسه یا به بن بست برخورد کنه. و برای همه اینها یک " والد به اندازه کافی خوب" کافی است.

در والد گری بر خلاف روزهای طولانی و ناتمام، سالها مثل برق و باد می‌گذرند؛ و ما خیلی زود دنبال اون دست و پاهای کوچولو و کلمات نصف و نیمه ادا شده توی گالری موبایل و لب تابمون میگردیم. روزهایی می‌رسند که دیگه چاییمون سرد نمیشه. با خیال راحت سر صبحانه کارد را توی بشقابمون میذاریم و نگران بریده شدن دستهای کنجکاو و برگردوندن کاسه مربا نخواهیم شد. هر چند این گذر زمان مهمه که چه طور اتفاق می‌افتد. به نظر من اولین قدم در این راستا اینه که مادر و پدر در نقش خودشون درست و همراه با سلامت روان حضور داشته باشند. مثل این که: ✔این که نقش های جدید و قدیم را بزاریم کنار هم و خودمون را توی هر دوش دوباره پیدا کنیم. ✔هویت جدیدمون را شناسایی کنیم. آنچه که از دست دادیم و آنچه بدست آوردیم را باز بینی کنیم. ✔خودمون را از بیرون تماشا کنیم و ببینم حالمون چه طوره و مود خلقی مون در چه وضعیتی قرار داره؟ ✔چه قدر زمان برای استراحت و رسیدگی به خودمون داریم؟ ✔راهکارهایی برای گسترش و بهبود روابطمان پیدا کنیم . ✔یاد بگیریم که حمایت بگیریم. در مورد هر کدوم از این جملات میشه ساعت ها حرف زد و کارگاه رفت. شاید بعدها یه دفترچه راهنما در این رابطه را با هم پر کردیم. شما از چه تکنیک هایی برای بهبود سلامت روان خودتون و خانوادتون استفاده میکنید؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری #افسردگی، #افسردگی_بعد_از_زایمان #والدین_موفق #کودکانه #نوزاد #نرگس_کرمانی_مشاوره