‌ 🌿یه جعبک خمیری قابلیت اینو داره که هر روز یه جور بچه ها رو مشغول کنه!‌ یه بار میخ چوبی رو با یه رنگ خمیر بهشون بدید. ‌ یک بار وردنه رو اضافه کنید. ‌ هر بار یکی‌از حیوون ها به مهمونی کوچولو بیان!🐴 یکبار اجازه بدید با ترکیب مهره های چوبی و خمیر بازی بسازن. ‌ کمی بعد سنگ های رودخونه رو بدید‌.‌ بیشتر مامانا بعد از خریدن جعبک بهمون گفتن برای اولین بار بدون نیاز به دخالت من خودش ساعت ها بازی کرد و مشغول شد. ‌😦 ما هم توی کارت بازی‌مون ایده‌هایی رو نوشتیم تا هر بار بتونید معنای جدیدی به ابزارها بدید. ‌😍 یه خمیر ساده‌ی سبز یه بار می تونه زمین مزرعه باشه.‌ یکبار دیگه یه پرچین بلند! ‌ یکبار دیگه هم یک دامن چین چینی برای فیل کوچولو! ‌ بچه‌ها به ابزار های جعبک معنا میدن،جون میدن، داستان می دن و از این کشف و اختراع بزرگشون اعتماد به نفس می گیرن! ‌⁦☺️⁩ به جای هزار اسباب بازی شیک ولی کمی تا قسمتی به درد نخور😒 شاید بهتر باشه این دفعه جعبک رو براشون امتحان کنیم. ‌ ‌ ارسال ما هر هفته روزهای پنج شنبه است.‌ اگر دوست دارید این هفته جعبک به دستتون برسه به ما دایرکت بدید. ‌ ‌ #جعبک_جان #جعبک_خمیری_مزرعه #ایده#بازی#سرگرمی #خلاقیت

‌🌿 ‌ پیراهن زردش را مرتب کرده بود. تازه درد زایمان رخت بسته بود. دردانه را گذاشته بود توی گهواره. پتوی سبز را که لابد روزها، منتظر، بوییده بود و به سینه چسبانده بود، روی گلش انداخته بود. عمه حکیمه وارد اتاق شد. دستی به سر دستمال بستهٔ نرجس کشید. نرجس حتما لبخند زد و گهواره را نگاه کرد. عمه حکیمه گل کوچک را بلند کرد. خواست ببوسدش. بوی خوشش قلب عمه را به تپش انداخت. نرجس را نگاه کرد. نرجس لابد سر تکان داد که توی دل من همین خبرهاست... بابا صدا زد پسرم را بیاور عمه... نوشته اند پسر پدر را که دیده به حرف آمده از بس پدر مرد بوده. از بس چشم هاش آدم را به حرف می آورده... بابا گل نرجس را به او سپرده و گفته پسرم تو را به کسی می سپارم که مادرموسی فرزندش را به او سپرده....‌ نرجس قلبش تاپ تاپ کرده‌ لابد اشک تا پشت چشم هاش آمده‌ لابد باورش نشده که چطور می شود این پدر را و این پسر را دوست نداشت و دشمنشان شد.. ‌ چطور می شود بخاطر این ها آسمان و زمین را بهم نزد... دریا ها و دشت ها را مثل او طی نکرد... ‌ سرش را انداخته پایین...‌ لابد خیال پردازی کرده که حالا آسمان گهواره ات پسرم... آن ابر تپل نرم بالش زیر سرت...‌ لابد برایش لالایی ها خوانده و منتظر وعدهٔ بعدی شیرش شده...‌ ‌ تولدتان مبارک آقا‌ مبارک نرجس... ‌ و مبارک ما مادر ها که می دانیم توی دل نرجس وقتی بویتان کشیده چه خبرها که نشده...‌ بویتان را به کوی ما مادرها بفرستید ...‌ ‌ ‌ ‌ #نیمه_شعبان_۱۳۹۹ #جعبک

اگر گفتین قراره تو جعبک به زودی چی شارژ شه ؟ تازه فقط این نیست که... یه سری محصول جدید تو راهه... 🎉🤩 خیلی سوسکی اومدم یکم دلتون رو آب کنم برم 🏃‍♀️ شما طرفدار کدوم سری از چسبونک های جعبک هستین ؟ نقطه ای ؟ یا موضوعی ؟ بهار ؟ یا حیوانات ؟ تو کامنت بهمون درگوشی بگین 🤭 . قیمت بسته‌ی موضوعی حیوانات: ۹۰ تومان #استیکر_آموزشی #استیکر_کودک #استیکر_حیوانات #استیکر #استیکر_نقطه_ای #دات_استیکر #بازی_با_کودک #بازی_آموزشی #بازی_در_خانه #بازی_بگیر_و_بشون #جعبک #جعبک_کاردستی #مادر_و_كودك #افزایش_مهارت_کودک #افزایش_خلاقیت_کودک #دستورزی_کودک

‌ ‌ ‌ ‌ روز ششم بهار🌿‌ ‌ 💓خدایا ممنونتم به خاطر زبری چوب ها و تنه‌ی درختا، نرمی گلبرگ ها، سفتی سنگ ها... خدایا ممنونتم بابت حس لامسه‌ی دست‌ها و پاهام...که می تونه همه‌ی این ها رو حس کنه..‌ ‌ 💭پاپا توی جنگل عجیب غریب ها زندگی می کرد.‌ هرجا قدم میزد زیر پایش یک جور میشد.‌ رد پای کاموایی، رد پای پولکی، رد پای صدفی، ردپای دکمه ای و ردپاهای عجیب و غریب دیگر! داداش کوچولویش پا می‌گذاشت روی ردپای پاپا و حدس می زد ردپایش از چیست!‌ چی؟! تو هم ردپای جادویی داری؟!‌ چشم هایت را ببند و رویشان راه برو!‌ شگفت انگیز است نه؟‌ ‌ 👯چه شکلی بازی کنیم؟ پاها روی مقوا‌‌ دورشو با ماژیک خط ‌ نی و کاموا و نخود و لوبیا و پلاستیک و دربطری جمع‌ روی مقواها چسب‌..‌ (همین جوری تا پایان دوست دارم بدون فعل برم جلو🙃)‌ حالا چشما بسته‌ کی میتونه حدس بزنه زیر پاش چی چیه؟‌‌ ‌ 👼برای چندساله ها؟ برای زیر دو سال چسبوندنش با مامان راه رفتنش با نی نی برای بالای دو سال هم که از کشیدن و چسبوندن تا راه رفتن و حدس زدن با بچه ها‌ ‌ ‌ #بازی_با_کودک‌ #ایده_بازی #مونته_سوری‌ #جعبک_جان #نوروز_جعبک #بچه_های_جعبکی

🎾🪀🚀 برای شما هم سواله که چرا بچه ها جعبک رو دوست دارن ؟ تو این پست جواب دادیم 🤭 بهمون بگین شما تا حالا از جعبک استفاده کردین ؟ کدوم محصول و تجربه تون چطوربوده ؟‌ #جعبک_چیه

‌ بین ما بچه‌ها او مهربان ترین بود اما بچه نبود. بزرگ‌ترها همه احترامش می کردند. می دویدند سمتش و سخت در آغوشش می گرفتند و می بوسیدندش. او می خندید. همیشه می خندید. انگار خدای لبخند باشد. خدای شادی. بین ما بچه‌ها معروف بود. می نشستیم دور هم و می‌گفتیم:«چه کسی می تواند ادای خندیدن او را در بیاورد؟ ادای خندیدن پیامبر را؟» هر کدام بلندتر و زیباترمی‌خندید، برنده بود. حفظ بودیم صورتش را. خط‌های صورتش را. وقتی پیش از همه سلام می کرد و آن لبخند شیرینش را مثل عسل به کام هرکسی می گذاشت. بزرگ‌‌ترها آقا و سرور صدایش می زدند؛ ولی بین ما بچه ها معروف بود به مهربان ترین هم‌بازی دنیا. صبر می کردیم وقت اذان از کوچه‌ی ما رد شود و برود سمت مسجد تا ما گیرش بیاوریم و بگوییم: آقا! آقای محمد! با ما بازی می کنید؟ لبخند می زد؛ چه لبخندی! عبایش را آویزان می کرد به چینه‌ی دیوار و بعد می ایستاد و چشمانش را ریز می کرد و تک تکمان را در سکوت و البته با لبخند زیرنظر می گرفت و ما از هیجان اتفاق بعدش خنده‌مان می گرفت و یک دفعه، می دوید سمتان و ما جیغ زنان فرار می کردیم و او دنبالمان.‌ او برای همه پیام آور لبخند و شادی بود و ما بچه‌ها این را خوب می فهمیدیم. حتی بیشتر از بزرگ‌ترهایمان. این شاید یک راز بود بین ما و او. شادی و شکرگزاری، لبخند و سپاسگزاری یک راز بود بین ما و او و این دنیا. رازی که بزرگ‌تر هایمان خیلی وقت بود یادشان رفته بود. او هر روز از کوچه‌ی ما رد می شد و ما به عشق بازی با او سر از پا نمی شناختیم. آقای لبخند بود آقای محمد! بین ما بچه‌ها به این اسم معروف بود.‌ #جعبک #بازی #بازی_با_کودک #خلاقیت #اسباب_بازی #کودک #مهربانی