مادران و نوزادان سالم که از نظر پزشکی مانعی ندارند، باید بعد از #زایمان تا هنگام ترک #بیمارستان پیش هم بمانند. مادر بهترین #پرستار برای نوزاد است و کارکنان بیمارستان و پزشکان فقط کار مداوا و راهنمایی را به عهده دارند. ماندن نوزاد کنار مادر باعث می‌شود که ارتباط این زوج در امر #تغذیه، زودتر به هماهنگی برسد. مادر با شنیدن و مشاهده اولین نشانه‌های #گرسنگی در نوزاد، به این تقاضا جواب می‌دهد. اين امر در نوزاد اعتماد به وجود می‌آورد و او را تشویق می‌کند تا از علایم و محرک های فرعی به خوبی استفاده کند. مادر نیز با نشانه‌ها و درخواست های نوزاد بهتر آشنا می‌شود و از این که می‌تواند از نوزاد مراقبت نماید، در خود احساس رضایت و اعتماد به نفس می‌کند. چند روز پس از شروع تغذیه، #تفاهم و هماهنگی خوبی بین مادر و نوزاد به وجود می‌آید. #گریه کردن نوزاد یکی از رفتارهای تقویت پیوند است. در گریه نوزاد آهنگی وجود دارد که در شنونده، به ویژه مادر، احساس ویژه‌ای تولید می‌کند. با شنیدن صدای گریه نوزاد، #هورمون مولد #شیر ترشح می‌شود و #خون در #سینه مادر سریعتر جریان می‌یابد. همزمان با این واکنشها، یک میل درونی و انگیزه بیولوژیکی به مادر دستور می‌دهد که نوزاد را بردارد و در بغل خود بگیرد و او را شیر بدهد. بعد از یک یا دو روز، مادر می‌تواند حتی با مشاهده بعضی از رفتارهای نوزاد، پیش از آن که صدای گریه او بلند شود به گرسنگی و نیاز او پی ببرد و آن را برطرف نماید. از این برخورد و عکس‌العمل سریع مادر، نوزاد می‌فهمد که برای رفع نیاز خود به گریه کردن احتیاجی ندارد. #تغذیه_و_شیردهی #تغذیه_کودک #شیردهی "منبع : چهل نکته شیر دادن به نوزاد - انتشارات صابرین" : https://www.bamano.life/post/19788

بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به کودکتان هنگام بازی توجه کنید، متوجه خواهید شد او اغلب بسیار جدی، با آنچه که انجام می‌دهد درگیر می‌شود. چه مشغول #آزمایش کردن یک #ماشین اسباب‌بازی و جلو و عقب بردن آن روی سطح میز باشد چه سرگرم کوبیدن چند #قاشق به یکدیگر و یا بازی با دکمه‌های دستگاه #تلویزیون. در این سن، کودک شبیه دانشمندی است که قبل از رسیدن به نتیجه باید به آزمایش بپردازد. ولی در هرصورت، برخلاف #دانشمند که می‌تواند از #تجربه دیگران بیاموزد، کودک یک‌ساله در هنگام آموختن به تجربیات شخصی خود نیاز دارد. به‌علاوه به علت اینکه هنوز #حافظه کودک در مقایسه با کودکان بزرگ‌تر ضعیف‌تر است، برای یادگیری باید کارها را بارها و بارها تکرار کند. کودک ممکن است یک اسباب‌بازی #پلاستیکی را در دست بگیرد و به میز بکوبد. از این کوبش صدای جالب توجهی ایجاد می‌شود. بنابراین کودک آن را تکرار می‌کند. او هر بار این کار را شدیدتر تکرار می‌کند و به تغییر ایجاد شده در صدا گوش فرا می‌دهد. بعد ممکن است اسباب‌بازی دیگری بردارد و به میز بکوبد و به اختلاف #صدا و احساسی که در او به‌ وجود می‌آید توجه کند. بعد از آزمایش با چند اسباب‌بازی، احتمالا یک #فنجان پلاستیکی را برمی‌دارد و چندین بار به میز می‌کوبد. سپس وسیله‌ای غیر از #اسباب‌_بازی را به میز می‌کوبد. شما ممکن است ضربات آرام را نادیده بگیرید ولی وقتی #ضربه شدیدی وارد می‌کند و صدای بلندی تولید می‌شود، جلوی او را بگیرید. از دیدگاه کودکتان هر بار که او ضربه‌ای می زند چیز جالب توجهی می آموزد. برای او مهم نیس که بقیه نسبت به صدای تولید شده و یا رفتارش چه تصوری دارند. جای شگفتی نیست که کودک یک‌ساله، آنچه را که به‌ نظر شما تکرار عمل قبلی است مکرراً انجام می‌دهد. از نظر او کارها هر بار متفاوت و جالب توجه هستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

درست همان‌طور که بعضی نوزادان بسیار #فعال یا بسیار #آرام هستند، کودکان یک‌ساله نیز بسیار فعال یا بسیار آرام هستند. چون کودکان یک‌ساله روی‌هم‌رفته فعال هستند، ممکن است فکر کنید نحوه رفتار کودکتان در سال گذشته، چه اهمیتی دارد. اهمیت مسئله در این است که رفتار روزانه یک کودک طبیعتاً بسیار فعال، با رفتار کودک طبيعتاً آرام، متفاوت است. حتی اگرچه هر دو کودک ممکن است برای مدت کوتاهی به یک ترتیب از اشیاء و اجسام بالا بروند، بدوند و یا حرکت کنند کودک فعال‌تر به گذراندن زمان بیشتری برای بازی‌ های #پرانرژی نیاز دارد. کودک آرام‌تر قادر خواهد بود به فعالیت‌هایی که نیاز به نشستن دارند بپردازد. درصورتی‌ که کودک یک‌ساله‌تان فعال باشد، متوجه خواهید شد اگر فرصت‌های زیادی برای #تحرک داشتن در اختیار او قرار دهید، زندگی روزانه را بهتر می‌توانید کنترل کنید. هرگاه سعی کنید یک کودک فعال را آرام و بی‌حرکت در یک جا نگه دارید، با او وارد کشمکش شده‌اید. این کودک در منزل و نیز بیرون از منزل برای دویدن و بالا رفتن از اشیاء به فضای کافی نیاز دارد. اگر وسیله‌ای برای بالا رفتن و صعود در اختیار او قرار ندهید، از مبلمان منزل استفاده خواهد کرد بهتر است موقعیت‌های ناخوشایند برای کودک فعال، مانند خریدهای طولانی‌ مدت یا صرف #شام در #رستوران را که برای آرام ماندن او به همکاریش نیاز دارید، به حداقل برسانید. هنگامی که کودک فعالتان را بیرون می‌برید، قبل از بردن او به محلی که باید ساکت و آرام بنشیند، دقت کنید که زمانی برای فعالیت و استفاده از #ماهیچه‌ هایش در اختیار او قرار دهید! اگر کودک نمی‌تواند در یک محل آرام بنشیند، به‌جای وادار کردن او به رفتاری مطابق میلتان، بهتر است او را از آن موقعیت دور کنید. تحرک و فعالیت کودک، #بدرفتاری نیست. همراه با بزرگ شدن کودکتان خواهید توانست در نشان دادن واکنش‌های متفاوت در موقعیت‌های مختلف به او کمک کنید، اما کودک یک‌ساله برای نشان دادن آن نوع #خودکنترلی مورد انتظار شما، بسیار #بی‌_تجربه و خام است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

همانطور که شاهد شکوفا شدن و تبدیل کودک یک‌ساله‌تان به یک کودک مستقل هستید، مشاهده خواهید کرد احساسات او به صورت پاندولی از مقاومت سرسختانه در یک لحظه به خزیدن مشتاقانه به آغوش والدین در لحظه دیگر در نوسان است. کوچولوی کاشف و شجاع شما بدون ترس تاتی‌تاتی می‌کند. اما یک صدای بلند او را می‌ترساند و چنان پای شما را در بر می‌گیرد که گویی دنیا زیر پای او در حال فرو ریختن است. در هنگام قدم زدن در خیابان، با #خنده شادمانه‌ای از شما دور می‌شود اما هنگامی که او را فرا می‌خوانید حاضر نیست به‌سوی شما برگردد و طوری رفتار می‌کند که گویی نمی‌تواند برگردد. او نیاز دارد شما به طرفش بروید و گریه کنان در جای خود می‌ایستد تا اين کار را انجام دهید. کودک یک‌ساله در لحظه‌ای، محکم به والدینش می‌چسبد و در لحظه دیگر، آن‌ها را رها می‌کند. هنگامی که می‌خواهید او را محکم در آغوش بگیرید او میل به #جدایی دارد، اما اگر قبل از آمادگی لازم شما او را رها کند، حتی محکم‌تر از قبل به شما می‌چسبد. برای پدر و مادر تفسیر آنچه کودک در این لحظات احساس می‌کند یا نیاز دارد، بسیار مشکل است. خود کودک هم این مسئله را نمی‌داند. اگر سیر رشد و #پیشرفت کودک پیوسته و یکنواخت باشد، والدین بیشتر می‌توانند به فرزندانشان برای رسیدن به #استقلال کمک کنند. کودکان در این مسیر، یک قدم به جلو برمی‌دارند و گاهی نیز جهش می‌کنند، ولی بعد دو قدم به عقب برمی‌گردند. کودکان با مهارت یافتن در یک زمینه از امور زندگیشان اغلب انگیزه فعالیت در زمينه دیگر را از دست می‌دهند. درست بعد از یادگیری یک مورد جدید و هیجان‌ انگیز، او ممکن است دوباره به #آغوش شما بخزد و دوباره به نوزاد تبدیل شود، گویی می‌خواهد برای آماده شدن برای #چالش بعدی از شما نیرو بگیرد. هنگامی که کودکان درباره دنیای اطرافشان مطالبی می آموزند غالبا دچار واهمه می‌شوند. ترس آن‌ها، به‌نظر والدین که می‌دانند کودکشان در معرض خطر قرار ندارد، ممکن است منطقی نباشد. در هر صورت دانستن آنچه کودک یک #تهدید تلقی می‌کند، مشکل است. چون تجربه او از جهان بسیار محدود است. یک صدای بلند، #گوش‌ های کودک را آزار می‌دهد آیا این صدای بلند چیز بدی نیست؟ یک #دلقک با یک فرد عادی متفاوت است. پس او چه کاری ممکن است انجام دهد؟ کودک در هنگام ترس برای حمایت و حفاظت به دامان والدینش پناه می‌برد و پدر و مادر باید به او اطمینان دهند می‌تواند روی آن‌ها حساب کند. به کار بردن کلمه «نترس» کمکی به کودک نمی‌کند، چون او قادر به کنترل احساساتش نیست. در چنین مواقعی، والدین باید آرام بمانند و به کودک اجازه دهند با تجربه جدید خو بگیرد و به‌تدریج احساس راحتی و #امنیت کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا کودک #شجاعت کافی برای رها کردن شما پیدا کند و شاید لازم باشد از قرار دادن کودک در موقعیت‌هایی که هنوز برخورد با آن‌ها برای کودک زود است، اجتناب شود. به مرور زمان و با افزايش سن کودک، او می‌تواند بیاموزد که آژیر بلند برای این است که مردم از نزدیک شدن ماشین #آتش‌_نشانی باخبر شوند و دلقک‌ها افرادی عادی هستند با #آرايش صورت یا صورتک‌های مختلف. اما کودک یک‌ساله این توضیحات را نمی‌فهمد. او فقط به احساس ایمنی نیاز دارد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318