هنگام مشاهده این علائم کودکتان برای برداشتن اولین قدم‌ها -برای آموختن کنترل خود و استفاده از #توالت - آمادگی پیدا می‌کند: کودک با تظاهر به قیافه‌های مختلف، اشارات، حرکات و یا #کلمات شما را با خبر می‌کند که میل دارد پوشک او عوض شود. شما می‌توانید با لذت‌بخش کردن زمان تعویض پوشک، با گفتن جملاتی مانند «حالا راحت‌تر نیستی؟» در هنگامی که تمیز و خشک است، او را در رسیدن به این مرحله کمک کنید. بیشتر کودکان کمتر از هجده‌ماهه دفع ادرار یا مدفوع را احساس يا به آن توجه نمی‌کنند، بنابراین انتظار نداشته باشید این رفتار را در کودک یک‌ساله مشاهده کنید. از آلودگی پوشک کودکتان شکایت نکنید و ابرو درهم نکشید. چون کودک فکر می‌کند شما او را تأیید نمی‌کنید و دلیل اين عدم تأیید را درک نمی‌کند. در هرصورت شما می‌توانید هنگامی که کودک نیاز خود را به تعویض پوشک اعلام می‌کند او را تحسین کنید، چون با این نوع توجه کردن، به او #پاداش داده‌اید. کودکتان بسیاری از رفتارهای بزرگسالان مانند تمایل به #مسواک زدن، استفاده از #چنگال یا #جارو_کردن #آشپزخانه را تقلید می‌کند و شاید میل نداشته باشد در این کارها به او کمک کنید. این کارها نمونه‌هایی از #کوشش_درونی او برای ماهر و کارآمد شدن است. اگر او را برای تلاش‌هایش تشویق کنید، حتی اگر در ابتدا دردسر بیشتری برای شما ایجاد کند، عزت نفس او را در انجام دادن کارهای شخصی، دوچندان کرده‌اید. این #عزت_نفس و اتکای به خود، برای آموزش استفاده از توالت، محرکی بسیار قوی خواهد بود. کودکتان قادر است دستورات ساده را درک کند و انجام دهد و کلمات کافی در اختیار دارد تا به شما بگوید باید به توالت برود. استفاده از کلماتی را که به کار بردن آن‌ها برای شما راحت است و او می‌تواند به راحتی آن‌ها را تلفظ کنده به او بیاموزید: «پی‌پی، پوپ، جیش» کلمات شناخته شده برای این مورد هستند. کودک می‌تواند به مدت سه تا پنج دقیقه درحالی‌ که با او صحبت می‌کنید يا برای او #کتاب می‌خوانید، روی یک #صندلی کوچک آرام و بی‌حرکت بنشیند. بسیاری از کودکان نمی‌توانند این مدت طولانی را #بی‌_حرکت بنشینند مگر آنکه ماه‌ها به‌ خوبی راه رفته و دویده باشند. هرگز کودک را وادار به نشستن روی #لگن یا توالت نکنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

هنگامی که کودک یک ‌ساله فردی را #گاز می‌گیرد، همه کسانی که در اطراف او حضور دارند #عصبانی و برآشفته می‌شوند. چندین دلیل خوب برای این نوع واکنش وجود دارد. #گاز_گرفتن دردآور است و حتی یک طفل کوچک می‌تواند با دندان‌هایش چنان فشاری وارد اورد که پوست قربانی را خراش داده یا پاره کند. اغلب گاز گرفتن، بدون دلیل مشخصی اتفاق میفتد، بنابراین قربانی و اطرافیان از این عمل غافلگیر می‌شوند. در نظر عده زیادی از والدین گاز گرفتن عمدتاً گزنده‌تر از #کتک_زدن و #هل_دادن است که به‌عنوان بخشی از بازی عادی کودک تلقی می‌شود. هنگامی که کودک گاز می‌گیرد، معمولاً او به وسیله احساسات تجاوزگرانه تحریک نشده است. چون گاهی کودکان دو یا سه‌ساله برای نشان دادن عصبانیت خود به این روش متوسل می شوند، بیشترین توصیه و نصیحتی که درباره کنترل گاز گرفتن کودک خواهید شنید فقط این است، کودکی که گاز می گیرد باید بیاموزد در هنگام عصانیت، به دیگران آزار نرساند. کودک یک‌ساله هنوز در مرحله‌ای است که برای کشف دنیای اطرافش به استفاده از دهانش نیاز دارد. احتمال دارد #اسباب_بازی‌ ها، بطریشیر و هر شیء دیگری را که او به آن دست می‌زند، به دهانش ببرد. از آنجا که او هر چیز را به‌واسطه دهانش تجربه می‌کند، اغلب کودک دیگر و یا حتی والدینش را گاز می‌گیرد تا بداند زیر دندان چگونه حس می‌شوند. اين تمایل به تجربه است که موجب این تغییر ناگهانی می‌گردد. مخصوصاً اگر پدر یا مادر با پايین گذاشتن او از آغوششان و گفتن «گاز گرفتن ممنوع» به‌سرعت و با قاطعیت واکنش نشان دهند. اما کودکی که دارای تمرکز دهانی قوی‌تری است ممکن است در واکنش به #غرایز_فطری درونی به گاز گرفتن ادامه دهد. برای اينکه کودک کار اشتباهش را تشخیص دهد توصیه می‌شود والدین واکنش‌های محکم و مصرانه‌ای به‌طور مکرر نشان دهند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بسیاری از مواقع همه چیز را کنترل کرده اید، اما باز هم کودک بی قرار است. بسیاری از چیزهایی که موجب به خواب رفتن کودکتان می شود می‌تواند موجب #آرامش او نیز بشود. برای سرگرمی این کودکان غرغرو هواکش حمام را به کار بیندازید. #رادیو با پارازیت‌ هایش را روشن کنید یا #جارو_برقی و #ماشین_لباسشویی و #ظرفشویی را به کار بیندازید. هنگام کار کردن ماشین لباسشویی شما با یک تیر دو نشان می‌زنید؛ چنانچه شرشر آب لباسشویی او را آرام نکند، نشاندن او روی #صندلی مخصوصش و قرار دادن آن روی دستگاه در حال خشک کردن لباس ها، این کار را خواهد کرد و البته یکی از کارهای روزانه شما نیز انجام خواهد شد. آغوش شما و شنیدن صدای ضربان قلبتان می تواند کودک را آرام کند. همچنین شنیدن صدای پدر در آرامش برخی کودکان موثر است. ممکن است هوای تازه و یک گردش کوتاه، بی فراری کودک را متوقف کند. قرار دادن نوزاد در گهواره و تاب دادن او در ننو هم می تواند موثر واقع شود. همچنین قنداق کردن کودک ممکن است باعث آرامش بعضی از نوزادان شود به شرطی که خیلی سفت و محکم نباشد و از پارچه های نخی و خنک استفاده کنید مراجعه به متخصص ماساژ درمانی ( #کایروپراتیک) و #معاینه و ماساژ بعضی از کودکان، به ویژه آنهایی که تولد دشواری داشته اند را آرام تر می کند و موجب اشک ریختن کمتر آنها می‌ شود. از اينکه کودک را به دست فرد دیگری بسپارید نترسید. کودکتان #خستگی و استیصال شما را درک خواهد کرد؛ یک فرد تازه‌ نفس ممکن است مشکل را حل کند. در صورتی که به شخص دیگری دسترسی ندارید و به آخر خط رسیده‌اید، کودک را در جای امنی قرار دهید و مدت کوتاهی استراحت کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کلید های مراقبت از نوزاد - انتشارات صابرین": https://www.bamano.life/post/19795

یک روش سالم و متعادل برای نظم‌بخشی به کودکتان می‌تواند شامل سه بخش باشد: انتظارات واقع‌بینانه، اصلاح و تعدیل محیط و تعیین محدودیت‌ها. #انتظارات_واقع_بینانه - برای تربیت مناسب یک کودک، باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. از کودک یک‌ساله چه انتظاری می‌توانید داشته باشید؟ می‌دانید که ممکن است با اقتدار و اعتبار شما تقابل‌های زیادی صورت گیرد! هنگامی که والدین چگونه رفتار کردن با کودک یک‌ساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون‌طلبی‌های کودک، یکدیگر را #حمایت کرده و در موارد عدم موافقت با یکدیگر به صحبت و تبادل نظر بپردازند و را‌حل‌هایی برای #مشکلات پیدا کنند. #اصلاح_و_تعدیل_محیط - کودک یک‌ساله باید در محیط قرار بگیرد تا به‌ آسانی بتواند رفتار درستی از خود نشان دهد، به این معنا که محیط خانه باید طوری آراسته شود تا ضمن اينکه کودک در اطراف گشت می‌زند و اکتشاف می‌کند هم #ایمنی او و هم ایمنی لوازم و اموال شما حفظ شود. در داخل و بیرون منزل باید فضاها و فرصت‌ها به گونه‌ای ایجاد شوند که کودک بتواند با دویدن و بالا رفتن از اشیای موجود #انرژی خود را به مصرف برساند. اگر کودک مجبور شود برای مدت طولانی، آرام در یک گوشه بنشیند یا از دست زدن به اشیائی که به‌نظرش جالب هستند منع شود، به‌سختی قادر به نشان دادن رفتار درستی خواهد بود. یک کودک یک‌ساله همچنین به مقداری قدرت پیش‌بینی در طول روز، نیاز دارد به‌طوری که بتواند در زمان خواب روز، تغذیه، بیرون رفتن و به‌موقع به رختخواب رفتن همکاری کند. در نهایت کودک یک‌ساله همچنین نیاز به والدینی دارد که گاه گاهی از او دور شوند! علاقه شدید او به #مستقل بودن، گاه‌گاهی می‌تواند منزل را به یک #میدان_جنگ تبدیل کند و بد نیست والدین برای پیشگیری از ازدیاد فشار و کشمکش در خانه، از کودک دور شده و زمانی برای خود داشته باشند. #تعیین_محدودیت‌ها - باید محدودیت‌هایی برای رفتار کودک تنظیم کنید، یعنی شما در منزل باید دارای قوانینی باشید. قوانین ایجاد شده باید به اندازه‌ای دارای اهمیت باشند که مایل به اجرای مداوم آن‌ها باشید. چون به کارگیری و اجرای گاه‌به‌گاه و توأم با تردید، معمولاً نه تنها منجر به کاهش رفتار ناشایست نمی‌گردد، بلکه سوء رفتار بیشتری از طرف کودک را موجب می‌شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318