دوران پیش دبستانی دوران پرسش‌های بی‌وقفه است. اگرچه توانایی‌های کلامی بچه‌های سه تا پنج ساله متفاوت است امّا اغلب آنان تا سه سالگی به خوبی می‌توانند منظور خود را بیان کنند. همان‌طور که گفتیم کلمه مورد علاقه #کودکان_نوپا «نه» می‌باشد که البته در دوره #پیش‌_دبستانی تبدیل به کلمه محبوب «چرا» می‌شود. به خاطر بسپارید؛ آنان با این چراها و پرسش‌ها فقط در پی به‌دست آوردن پاسخی برای سوالشان نیستند بلکه والدین را نیز به #چالش کشانده، با آنان بحث می‌کنند و کلنجار می‌روند ولی باید آگاه باشید که هنوز زمان #استدلال و #منطق فرا نرسیده است. آنان نمی‌توانند صحبت‌های منطقی يا جزئیات توضیح‌های شما را درک کنند. برای کودک سه تا پنج سال «چرا» مدل جدیدتر و پیشرفته تر «نه» است و اغلب وقتی تمایل به انجام کاری ندارد، چراها شروع می‌شوند. از یاد نبرید؛ در پاسخ به این چراها هر چند مفصل و کامل توضیح بدهید در آخر چرای دیگری خواهید شنید. #مادر_کافی

بهتر است به بچه هایتان بگویید که چه انتظاری از آن ها دارید و چه رفتاری را می پسندید. برای این منظور، با آنان راجع به خواسته هایتان صحبت کنید اما از ارائه توضیح اضافه، #استدلال و پیچیده کردن موضوع پرهیز نموده و فقط نکته اصلی را به ساده ترین شکل ممکن بیان نمایید. به خاطر بسپارید؛ توضيح های خود را متناسب با سن فرزندانتان بیان کرده و از آن ها سوال کنید، آیا متوجه شده اند که چرا چنين انتظاری از آنان داريد يا خير، تا اینکه به تدریج #نظم مورد نظر شما را بیذیرند. #مادر_کافی

وقت اختصاصی برای همه اعضای خانواده - حتی خود شما - از اهميت فراوانی برخوردار است. علاوه بر آن آگاه باشید که #قصه گفتن و در #آغوش کشیدن کودک، روش های مناسبی برای آرام کردن او به شمار می آیند. به دلیل آنکه #توجه، ترکیبی از تأیید کلامی و غیر کلامی است، اعضای خانواده باید از طریق گفتار و رفتار به یکدیگر اطمینان خاطر بدهند که برای همدیگر مهم و دوست داشتنی هستند و این قانون فقط شامل حال کودکان نمی شود بلکه در مورد شما و همسرتان نیز صادق است. #مادر_کافی

. کودکان باید به طور کامل با #حد_و_حدود و #خط_قرمز ها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام یک غیر قابل قبول هستند. با حد و حدود برای فرزندتان مشخص می کنید، از وی چه انتظاری دارید و تعیین محدوده #آزادی_عمل او تا کجاست. #مادر_کافی

یکی از ویژگی‌های کودکان شش تا هجده‌ ماهه این است که بیش از حد به اعضای خانواده - به ویژه مادر - #وابسته هستند، یعنی اگر مادر بخواهد اتاق را ترک کند یا حتی به سمت در برود به‌طور معمول با اعتراض یا نارضایتی #شیرخوار مواجه خواهد شد و اگر موفق به دیدنتان نشود #گریه را سر می‌دهد. میزان وابستگی کودکان شش تا هجده‌ماهه و مدت زمان این دوره در بچه‌های مختلف متفاوت است اما به‌طور معمول در نه‌ماهگی شدت آن به اوج می‌رسد سپس به تدریج کاهش می‌یابد تا اينکه دوباره در هجده‌ماهگی بروز نماید. این ویژگی را #اضطراب_جدایی می‌نامند و دلیل آن این است که کودک به اندازه کافی بزرگ شده است که توانایی #یادآوری و #مقایسه را داشته باشد. بنابراین به‌طور کامل درک می‌کند که شما چه زمانی در حال دور شدن از وی هستید و او این دوری را دوست ندارد چرا که از دفعه قبل که تنها مانده است #خاطره خوشی ندارد. گاهی اضطراب جدایی حتی امکان انجام امور خصوصیتان - مانند دستشویی رفتن - را از شما سلب می‌کند و در این زمان احساس می‌کنید #صبر و تحمل شما نیز همانند مثانه‌تان در آستانه سر ریز شدن است. در ضمن اگر در اين دوران تصمیم داشته باشید کار بیرون از منزل را از سر بگیرید؛ متوجه مشکلات ناشی از اضطراب جدایی خواهید شد. #مادر_کافی

. وقتی مقرراتی را برای کودکتان تعیین می کنید، نباید آن را به سادگی تغییر دهید. اغلب والدین برای برقراری #آرامش در خانه و با پایان دادن به گریه فرزندشان، #قوانین را نقض می کنند اما اگر قاعده ای را تعیین کردید، هیچ کس - #پرستار بچه، همسرتان و حتی خود شما - نباید آن را نقض کند و همگی باید آن را محترم بشمارید. قانون وقتی قانون است که همه آن را رعایت کنند و در برابر آن مطيع باشند. اگر در جامعه امروزین ما #رعایت_قانون نهادینه نشده به این علت است که والدين قواعد مناسبی تعیین نکرده اند و آن ها را زیر پا گذاشته اند. #مادر_کافی