📚 از وقتی یادم میام داریم از کمی سرانه مطالعه تو کشور گله و شکایت می کنیم. ولی فقط غر میزنیم و کاری نمی کنیم. خودمون که کتاب خون نشدیم ولی خوبه برای نسل های بعدی مون یک فکری کنیم. ‌ مثلا پسرهای کلاس اولی هر هفته به کتابخونه می روند و کتاب هایی که دوست دارند رو امانت می گیرند. ساعتی هم در کلاس، زمان کتاب خوانی و قصه گویی دارند. اما نه کتابخونی خشک و خالی. معلم کلاس اولی ها، وقتی قصه تعریف می کند، هم خودش نقاشی قصه رو می کشه هم از بچه ها می خواد که روی میزهاشون نقاشی بکشند. حتی گاهی هم پایان قصه از روی نقاشی بچه ها مشخص می شود. گاهی هم، باهمکاری هم نمایش قصه رو بازی می کنند. این کارها، کمک می کنه کتاب و کتابخوانی برای بچه هایی که قراره آینده ی ایران رو بسازند، موضوع بشه و بهش علاقه مند بشن. ‌ به نظر شما چه کارهای دیگه ای میشه کرد برای کتاب خون کردن بچه ها؟ ‌ #کلاس_اولی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #کتاب #کتابخوانی #فرهنگ #چمرانی_ها ‌#مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

📖 برادرلی چاکرز، پشت میزش، ته کلاس...ردیف آخر...صندلی آخر نشست.‌هیچ کس در صندلی کناری یا جلویی او ننشسته بود.برادلی جزیره بود. اگر میشد میرفت و تو کمدِ کلاس جا خوش میکرد. در آن صورت دیگر ناچار نبود صدای خانم ایبل را بشنود. گمان نمیکرد خانم ایبل کَکَش هم بگزد.شاید او هم دلش میخواست برادلی جلوی دیدش نباشد، بقیه ی کلاس هم همینطور. برادلی در کلُ فکر می کرد اگر تو کُمد می نشست، همه را خوشحال تر می کرد، اما افسوس که صندلی اش در کمد جا نمیشد.... برادلی همچین پسری بود.پسری که به معلم کار نداشت. به هم کلاسیهایش هم همینطور. تمام زنگ جغرافیا مشغول قیچی کردن نقشه اش بود، تکلیف نمی نوشت و به دروغ در خانه گفته بود جزء شاگردهای ممتاز کلاس است... ‌ پدری سختگیر دارد که تهدیدش میکند اگر خوب درس نخواند او را به مدرسه شبانه روزی نظامی میفرستد و مادری دارد که میداند برادلی در مورد خودش در مدرسه، راست نمیگوید ولی نمیداند دقیقا اوضاع او چطور است چون پسرش هر بار به بهانه ای نمیگذارد او را به مدرسه برود و نامه ها را به دستش نمیرساند... ‌ ولی این بار خانم ایبل، معلم برادلی، دست به کار شده و به خانه شان زنگ میزند و مادرش را رسما به مدرسه دعوت میکند. بهانه های برادلی فایده ندارد و بالاخره ملاقات صورت میگیرد... ‌ ادامه دارد... ‌ پ.ن: هیچ وقت در زمان تحصیلتان برادلی بودید یا یک برادلی را از نزدیک دیدید؟ ‌ #مدرسه_آرزوها #مدرسه #دانش_آموز #مدرسه_خوب #مدرسه_بد

🏴 🏴 هر قصه ای روزی تمام می شود، جز قصه ی امام حسین ع ... ‌ #سرباز_حسینم #محرم #نمایشگاه_عطر_سیب #کودک #هیئت_کودک #نمایشگاه_عطر_سیب

🌈 گاهی آنقدر در روزمرگی‌هایمان گم می شویم که یادمان می رود فرزندمان به ما نیاز دارد. نیاز نه از این جهت که برایش غذا درست کنیم، لباس بخریم و ... نیاز دارد با او وقت بگذرانیم، بازی و فعالیت کنیم و با هم صحبت کنیم. ‌ اردوی مادر و کودک بود‌. قرار بود یک خانه به کمک هم بسازیم. یک خانه کارتونی. برای شروع گروه بندی شدیم و هر گروه متشکل از دو یا سه مادر و فرزندانشان، مسئولیت ساخت بخشی از خانه را به عهده گرفتد: آشپزخانه، پذیرایی و اتاق خواب ابتدا نقشه آن بخش را کشیدند. سپس هر گروه ، وسایل لازم را گرفت و کارش را شروع کرد. در نهایت بخش های مختلف به هم وصل شدند و یک خانه ی کامل (البته بدون سقف) را ساختند. ‌ مربی: صادق رضوی ‌ #کلاس_سومی_ها #مادر #کودک #مادر_و_کودک #مادر_پسری #مادر_فرزندی #تربیت #اردو #اردو_مادر_و_کودک #چمرانی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

✅ بدترین انتخاب، انتخاب نکردن است ‌ وقتی بچه بودم کلی آرزو داشتم. خلبان بشم. فضانورد بشم. رزمنده بشم. وقتی وارد مدرسه شدم، یواش یواش یاد گرفتم آرزو نکنم، دوست نداشته باشم، انتخاب نکنم. زمانی که به دانشگاه رفتم، یواش یواش همه رفتن کنار و دیگه کسی برام نبود انتخاب کنه. ‌ خواستم رشته ام را تغییر بدهم، ولی خیلی دیر شده بود، خواستم دوستانم را تغییر بدهم، خیلی آسیب دیده بودم، حتی خواستم جامعه ام را تغییر بدهم، خیلی احساس ناتوانی کردم. با خودم گفتم ای کاش همیشه خودم انتخاب می کردم تا بتوانم پای انتخاب هایم بایستم. ‌ همین انتخابها در جامعه و کشور ما فرصت غنیمتیست برای اینکه به بچه هایمان انتخاب کردن را بیاموزیم تا افسوس انتخاب نکردنهاش را در آینده نخورد. ‌ اَسْئَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتِنىِ اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً ‌ و از تو امان خواهم در آن روزى كه بگزد شخص ستمكار هر دو دست خود را و گويد اى كاش گرفته بودم با پيامبر راهى. ‌ #انتخابات #انتخابات_مجلس #آینده_کودکان #ایران #ایرانی #چمرانی_ها

🌼 کلی از خاطرات بچگی های ما در پارک گذشته. پارکهای محدودی که زمان ما وجود داشت و امکانات محدودتر داخل پارکها چقدر برای ما جذاب و دوست داشتنی بودند. الان پارکها زیاد شده و امکانات داخلش زیادتر. ولی استفاده بچه ها از طبیعت هر روز محدود و محدودتر میشه. به بهانه گرمای تابستان، آلودگی پاییز، سرما و برف زمستان و بارندگی بهار و البته خستگی، بی حوصلگی و اشتغال ما بزرگترها چقدر خوبه که بتونیم برنامه هفتگی پارک رفتن با بچه ها داشته باشیم. شاید لذت بردن ما کمتر از خود بچه ها نباشه، اگر بچه بشیم و فاصلمون رو با اونها کمتر کنیم. ‌ پ ن: با مادرهای بچه های ۵ ساله حسینیه کودک رفتیم پارک آزادگان. دویدیم، روی چمنها قل خوردیم، تاب و سرسره سوار شدیم، کاردستی درست کردیم و چندین کار جذاب دیگه. خیلی خوش گذشت. امتحان کنین. ‌ #پنج_ساله_ها #اردو #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران