🏴 🚌 در اتوبوس، با کودکان چه کنیم؟ ‌ اگر از راه زمینی عازم کشور عراق هستید، مسیری را از شهر خود تا نجف با اتوبوس یا ماشین شخصی خود طی خوهید کرد. ‌ 📝 می توانیم بازی ها یا فعالیت هایی را برای این زمان در نظر بگیریم: ‌ ‌ ‌ 👊 ۱. بازی های بدون ابزار: ‌ گل یا پوچ، پانتومیم، بیست سوالی، معما بازی، پیدا کردن اشیا مختلف در جاده، تعریف کردن قصه، شعر خوانی، گوش کردن به قصه های صوتی. ‌ ‌ ‌ 🎨 ۲. بازی با ابزار: ‌ 🖍 چسباندن كاغذهاى كوچك به وسيله چسب كاغذى روى شيشه ماشين یا اتوبوس و کشیدن نقاشی. ‌ ‌ خميربازی. ‌ ‌ 📞ساخت کاردستی ساده بدون نیاز به قیچی: مثلا دو ليوان هاى كاغذى را به وسيله نخ كاموا به هم وصل می کنیم و تلفن بازی می کنیم. ‌ ‌ 🗒درست كردن اوريگامى هاى ساده و بازى با كاغذ. ‌ 💡اگر با اتوبوس سفر می کنید، می توانید مسئولیت پخش برخی خوراکی ها مثل میوه و کیک بین زائران را به کودکان بسپارید. ‌‌‌‌ ✅یادمان نرود کودک برای مدت زیادی نمیتواند روی صندلی بنشیند. همراه او کمی در اتوبوس قدم بزنید. و در توقف های بین راه، حتما اجازه دهید راه برود و بدود. ‌ ‌‌‌‌ ⏳#روز_شمار اربعین 👈🏻 ۱۷ روز مانده ‌ #سرباز_حسینم #پیاده_روی_اربعین

🤝 دوباره دور هم جمع شدیم برای مرور خاطرات سال گذشته، آشنایی با دوستان جدید و قول و قرارهای چمرانی در یک تابستانه ی چمرانی... ‌ #پیش_دبستانی_ها #شش_ساله_ها #دوستی #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

🐟 وقتی یه لیست هدف آموزشی دارین و میخواین بچه ها به اون اهداف برسن، باید برای هر کدوم طرح و برنامه داشته باشین. ‌ فعالیت های دست ورزی یکی از برنامه های ادبستان دخترانه است که برای هرپایه متناسب با سن و موضوعات درسی شون متفاوته. برای ترغیب بچه ها، هر فعالیت یه داستانی داره. ‌ دخترهای کلاس دومی این بار به اقیانوس ها سفر کردن و تصمیم گرفتند باهم یه ستاره دریایی از نوع گلی درست کنند. ‌ به نظر شما این روش ها چقدر جواب میده؟ اهداف آموزشی رو غیر مستقیم به بچه ها بگیم یا مستقیم؟ ‌ #مدرسه #طرح_درس_دبستان #دبستان_دخترانه #آموزش_مستقیم #آموزش_غیر_مستقیم #ادبستان_دخترانه

🇮🇷 📻 #رادیو_انقلاب ثبت می کنیم خاطرات خوب مان را برای انتقال به نسل های آینده... 🎙خبرنگار چمرانی ‌ 📲 شما هم می توانید خبرنگار انقلاب شوید و فایل صوتی مصاحبه ی تان را به آیدی @hamyarche در بله یا ایتا ارسال کنید. #من_یار_انقلابم #پویش_مردمی_کودک_و_انقلاب #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت دوم . جنگ تمام شد. مملکت داشت نفس راحتی می کشید. در بین نفس های بریده بریده ی مردم، ما دختران دهه شصتی به سن مدرسه رفتن رسیدیم. خانواده هایمان که با کلی زحمت ما را تا آن‌سن بزرگ کرده و به سرانجام رسانده بودند ماندند در چند راهیِ انتخاب مدرسه های جورواجور. مدرسه های دولتی کماکان مورد توجه بود، مدارس شاهد خیلی سر زبانها افتاده بود و کم کم زمزمه های تاسیس غیر انتفاعی ها، نمونه دولتی ها و فرزانگان هم در جامعه پیچیده بود. . من خودم دوران ابتدایی را در مدرسه شاهد گذراندم. مدرسه ای که در هر کلاس فقط چند نفر بودیم که پدر داشتیم. اینقدر تعداد بچه های شهدا زیاد بود که آدم از پدر داشتن خودش همیشه خجالت زده بود. غم های دوستانمان، زندگی متفاوتشان و خاطراتی که در عالم بچگی می شنیدیم باعث شده بود خیلی هم بچه نمانیم. هنوز هم قیافه آن بچه ها و خاطراتشان به وضوح در ذهنم مانده. ما در مدرسه قانون هایی داشتیم که لازم الاجرا بود. به طور مثال بالشت های کوچکی همراه خودمان به مدرسه برده بودیم و باید بعد از ساعت ناهار بالش را روی نیمکت گذاشته و می خوابیدیم. هرچقدر الان دنبال فرصتهای چند دقیقه ای برای خواب هستیم در کودکی از هر فرصتی که منجر به خواب میشد بیزار بودیم و در نتیجه باعث ناراحتی معلممان میشدیم. نمونه دیگری از این قانونها این بود که باید مقنعه هایمان را در می آوردیم و حتما هم تل سفید رنگی روی موهایمان میزدیم. غیر از دیدن ناخنها، چک کردن سر و وضع ظاهری هر روز تلها هم چک میشدند و اگر یادمان رفته بود توبیخ میشدیم. در حیاط مدرسه نباید خیلی می دویدیم یا کارهای عجیب و غریب می کردیم. یک بار نمیدانم چه اتفاقی افتاده بود که گفتند مدیر مدرسه حیاط رفتن را ممنوع کردند. معلمها از هر کلاس چند نماینده انتخاب کردند و در یک مدل کمی نمایشی ما را به دفتر مدیر بردند که از ایشان عذرخواهی کنیم. این افتخار را داشتم که یکی از نمایندگان باشم.من خودم قیافه مدیر را تا قبل از آن خیلی ندیده بودم و دفترش در عالم بچگی به نظرم خیلی با ابهت آمد. خلاصه با جملاتی که یادمان داده بودند عذرخواهی کردیم و ایشان بچه ها را بخشیدند. . ادامه مطلب در کامنت اول 👇

دوست های عروسکیِ گل پونه اینجان!!!؟😳 . تو این فیلم دوست های گل پونه به خونه ی دخترها ی ۴ ساله سفر کردن اما مشکلشون اینه که نه چشم دارن، نه دهن،نه مو... پس بچه ها باید اون هارو درست کنند😊 . درست کردن عروسک انگشتی یا دستی علاوه بر این که میتونه یه دست ورزی خوب برای بچه ها باشه، اجرای نمایش و گفت و گو با اونها به رشد مهارت های اجتماعی و هیجانی کمک میکنه و باعث میشه بچه ها رابطه ی صمیمی تری باهمدیگه و با خاله شون برقرار کنند😇 . پ.ن: خانم فاطمه مزارعی با کارشناسی علوم تربیتی، سه سال تجربه ی کار در حسینیه کودک شهید چمران رو دارند. سابقه ی شرکت در یک دوره ی تربیت مربی در پیش دبستان و دبستان رو دارند، ایشون در حال حاضر مربی حسینیه کودک شهید چمران، مهد تعاملی و در بخش راهچه(مشاوره ی چمرانی) مشغول به فعالیت هستند. . #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مهدتعاملی #مهد_مجازی #مهدکودک #معلم_های_چمرانی #بازی_نمایشی #عروسک_نمدی