مگه میشه ازش غافل شد؟🤯 . همه ذوق عید به عیدی گرفتنه، حالا چرا؟؟؟ و چه جوری؟؟؟ فیلم رو ببینید🤗⬆️ . یکی از چیزهایی که حسابی عید های بزرگ و عزیز مثل غدیر رو برای بچه ها ماندگار میکنه، هدیه و عیدی دادنه😇 . ✅عیدیِ عید غدیر یه فرصت فوق العاده ست که خوبه در حد توانتون انجام بدید 🙃 . ⭕این از دومین پیشنهاد ما برای غدیر، منتظر باشید که تو پست بعدی یه پیشنهاد دیگه برای شما و بچه ها داریم😉 پس پست رو سیو کنید و بقیه هم به این پویش دعوت کنید❗❗❗ . 🌸شما برای عید غدیر تاحالا چیکار کردید؟؟؟ برامون بنویسید 👇🏻😊 #پویش_غدیر#اطعام_غدیر #عید_غدیر#عیدی_غدیر #خاطره_خوب#چمرانی_ها #غدیر#هدیه#عیدی

⚑ مادر هر کاری می کند، بچه ها یاد می گیرند.... یاد بگیریم از مادرمان، تربیت فرزند را آنجا که پسرش را اینگونه صدا می زند... سلام برتو اى نور دیده ام و میوه دلم... #تسلیت

. با دستانى كوچك براى سربلندى ايران خواهيم ايستاد... . #١٣_آبان_روز_دانش_آموز_ #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

#سازنده_ى_قهرمان . اينجا كلاس سوم ادبستان شهيد چمران است ... هر مهارتى با طراحى خاص به بچه ها آموزش داده مى شود ... . اين بار هر مهارت اجزاى يك پازل است به نام#سازنده_ى_قهرمان . #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

☀ از آسمان ها روی زمین آمدیم، جایمان شد آغوش مادرهایمان... بزرگ شدیم کم کم راه افتادیم، دویدن یاد گرفتیم و پریدن. پنج ساله شدیم وارد حسینیه کودک شهید چمران شدیم و باز هم بازی کردیم... پیش دبستانی رفتیم.... یک سال دیگر هم گذشت شدیم کلاس اولی، دیگر فقط بازی نمی کردیم کارهای مهم دیگری هم بود که باید انجام میدادیم کتابهای زیادی را باید میخواندیم حتی کتابهای زیادی را هم باید می نوشتیم. بزرگ‌تر شدیم... و شدیم همین جمع هشت نفره بچه های کلاس دوم، بزرگ‌ترین بچه های ادبستان دخترانه حمزه دوران... چمیار شدیم گاهی به آشپزخانه رفتیم، گاهی خدمات و کتابخانه... بعضی از روزها هم باید با بچه های کوچکتر بازی می کردیم. یک شب که همه خوابیدیم خواب دیدیم بزرگ‌تر شده ایم ولی هنوز در چمران درس میخوانیم، کارهایمان هم بزرگ‌تر شده بود، یک روز در هفته مسئول پختن ناهار کل مدرسه بودیم، خرید مواد غذایی هم با خودمان بود. یک چرخ خیاطی بزرگ در کلاس داشتیم و برای بچه هایی که از ما کوچکتر بودند خیاطی می کردیم و لباس می دوختیم، کتابخانه بزرگی در کلاسمان بود که گاهی وقتها بعد از ظهر ها که همه رفته بودند در مدرسه می ماندیم و کتاب می خواندیم. شده بودیم معلم کوچکتر بچه های محله، بعضی از روزها را به پارک می رفتیم و به بچه ها درس می دادیم. کارهای هنری مان روز به روز بهتر می شد، کلاس ما شده بود شبیه کلاس هنرمندان انقدر که از سفال و مجسمه و نقاشی و کلاژهای مختلف در شده بود... باز هم بزرگ‌تر شدیم انقدر که در آغوش همه ما بچه هایمان بود..... تصمیم گرفتیم مدرسه ای بسازیم مثل ادبستان حمزه دوران تا بچه هایمان آنجا به اندازه ما کودکی کنند و به وقت بزرگ شدن آنقدر بزرگ شوند که از پس هر کاری بر بیایند... ‌ پ.ن: بخشی از نمایش نامه ی کلاس دومی ها در #جشن_تکلیف و بندگی شان #کلاس_دومی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #نماز

🇮🇷 این روزها چیزی که زیاد است حرف است...می خواهیم با حرف کودک را مودب کنیم، می خواهیم با حرف او را دانشمند کنیم. با حرف زدن به جانشان غر می زنیم. تشویق و تنبیه مان هم فقط شده حرف. اما کی می خواهیم عمل کنیم؟ ‌ کی می خواهیم الگوی عملی باشیم برای آنها. در مسائل کلان تر هم، همین شده ایم. حرف و حرف و حرف. گله و شکایت و از وضعیت جامعه و ایران، اما پای عمل که می رسد، نیستیم. برای رشد هرکسی و هرچیزی، حرف کافی نیست. ‌ این هم نمونه ای کامل شده از پروژه ی ساخت موشک در نیروی هوایی ارتش شهید چمران. پروژه ای که به حرف ختم نشد، پای کار آمدند. ‌ به امید ساخت ایران به دستان این سربازان کوچک و پر امید. ‌ #باغ_آرزوها_را_برای_فرزندانمان_بسازیم #دهه_فجر #انقلاب #انقلاب_اسلامی #والعاقبه_للمتقین #اندکی_صبر_سحر_نزدیک_است #ایران #هویت_ملی #من_یار_انقلابم #امید #غرور_ملی #چمرانی_ها