. چهل چراغ: چراغ سوم #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران . . ❓چه شد تصمیم گرفتیم مدرسه پسرانه تاسیس کنیم؟ . چند سالی از فعالیتمان در #حسینیه_کودک، می گذشت. بچه ها بعد از دوره فعالیتشان در کنار ما، برای پیش دبستانی و دبستان وارد مدارس دیگری می شدند. خیلی دلمان میخواست آینده ی بچه ها را که آن همه کنارشان خاطره داشتیم از نزدیک ببینیم. البته دورادور روند بچه ها را بررسی می کردیم ولی خب خیلی فایده نداشت. از طرفی تعدادی از خانواده ها هم اصرار داشتند مدرسه داشته باشیم و بچه ها را در این مدرسه ثبت نام کنند. با پیگیری و حسن نیت یکی از خانواده ها، با اینکه مجوزمان هنوز آماده نشده بود و در حال پیدا کردن فضای مناسب بودیم تصمیمان برای تاسیس مدرسه جدی تر شد. روند گرفتن مجوز را طی کردیم. مراحلی سخت، پیچیده و بعضا طاقت فرسا، به خصوص جلسه های عجیب گزینش. هنوز راجع به نماز جمعه، مدل هیات رفتن، مدل پوششمان که با جلسه آمدنمان متفاوت است یا نه سوال می پرسیدند. و من تمام مدت گزینش، داشتم به این قضیه فکر می کردم چطور مدارسی کاملا غیر مذهبی و با مدلهای بسیار متفاوت با فرهنگمان داریم اگر همه مدیران این مراحل سفت و سخت را پشت سر می گذرانند. گزینشی که چند ماه طول میکشد و به قول خودشان تمام ابعاد شخصیتی فرد را زیر و رو می کردند.... بالاخره جواب گزینشمان آمد. باید اسمی برای مدرسه انتخاب می کردیم. مصر بودیم اسم شهیدچمران را انتخاب کنیم. قانونهای خاص و دست و پاگیری دراین باره وجود داشت. اسم شهیدخاص را اجازه نمیدادند انتخاب کنیم و در موارد خاص تر، اگر اجازه خانواده شهید را می گرفتیم بعد از طی مراحلی، شاید این اجازه صادر میشد. خلاصه یک سری قانون هایی وضع شدند که تمام تلاششان را بکنند تا آدم از خیرِ اسم شهدا، امامان و ... بگذرد و بعد به صحبتی از امام خمینی برخوردیم که در ماجرای پاوه به شهیدچمران لقب"#حمزه_دوران" را داده بودند. بالاخره ما از مرحله طاقت فرسای راضی کردن آدمها، برای اسم مدرسه مان نجات پیدا کردیم. اسم شناسنامه ایِ مدرسه مان شد حمزه دوران و اسمی که همه ما صدایش می کنیم همان " #شهید_چمران" . #ما_که_هستیم #تاریخچه_چمرانی_ها #تاریخچه_چمران

🌯 تغذیه همیشه یکی از مهم ترین دغدغه های مادراست... و خیلی ها هم از اینکه بچه شون بدغذاست و غذا نمی خوره، گله مندند. ما سعی کردیم از همان چهارسالگی که بچه ها وارد حسینیه کودک می شوند، با بازی و قصه، بچه ها رو با غذا خوردن دوست کنیم. مثل همین نقاشی کشیدن چهارساله های چمرانی با نون و کره برای صبحانه. شما برای تشویق بچه ها به غذا خوردن چه کار می کنید؟ ‌ #تغذیه #صبحانه #چهار_ساله_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

💧 شما مدرسه، خونه، ماشین و خلاصه هر جایی که بچه هاتون اونجا هستن رو چه طور تمیز می کنین؟ ۱- ما اجازه نمیدیم بچه هامون و شاگردامون دست از پا خطا کنن مبادا همه جا کثیف بشه. ۲- ما با خون دل اجازه میدیم بچه ها یه کارهایی بکنن ولی پشت سرشون راه میریم و همه جا رو تمیز می کنیم و البته داریم تمام اعضا و جوارحمون رو از دست میدیم از بس همه جا رو تمیز کردیم و مهمتر از همه ذهنمون به هم می ریزه از کثیفی. ‌ ۳- اجازه میدیم بچه ها فعالیت کنن و صبر می کنیم، بچه ها در نظافت هم مشارکت کنن. البته حرص میخوریم ولی به مرور بچه ها هم یاد می گیرن چه کار کنن. 🌼 بسی مسلم است که قرار نیست بچه ها مثل ما نظافت کنن و ایراد گرفتن از اونها باعث نمیشه به مقوله تمیزی علاقه مند بشن، چه بسا باعث بشه متنفر هم بشن.!! #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #نظافت #مسئولیت_پذیری

درس و آشپزی؟ مگه میشه⁉️🧐🤔 بله که میشه! هرچی از فواید این پروژه و ترکیبش با درس های مختلف ریاضی و علوم و فارسی بگیم، کم گفتیم🤗 . آشپزی یه بستر کاملا عملی برای بچه های دبستانی هست که درس هاشون رو به صورت غیر مستقیم تثبیت کنند (مثل اندازه گیری، کسرها، پیمانه و ترکیب مواد مختلف)، یا مثلا با نوشتن دستور پخت، فارسی و نگارش شون تقویت میشه، فقط کافیه این فرصت رو بهشون بدیم! 😊 . در این فیلم دخترهای کلاس دومی چمران سرکلاس آشپزی، پخت نان رو تجربه کردند، با مواد اولیه و کلیات نانوایی آشنا شدند😇 علاوه بر اینها، در حین آماده کردن خمیر حسابی دست ورزی شون تقویت شد و مدل جدیدی از تعامل، صبر، مهارت و کلی احساس خوب رو کنار هم تمرین کردند🤩 . ✅این پست رو ذخیره کنید و برای معلم ها و والدین بفرستید تا حتما با بچه ها تو خونه و مدرسه انجام بدن 😃 . #پروژه_آشپزی #آموزش_پروژه_محور #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #آشپزی#درس#علوم#ریاضی_دبستان

. محفل خانوادگی شهیدچمران یعنی جایی که پدر مادرها دور هم جمع میشوند. حدودا دو ماه یکبار جمعه صبح یا ظهر در یک فضای ترجیحا باز قرار میگذاريم. قراره در این محفلها پدرها باهم و مادرهای بچه ها باهم آشنا بشنوند. بچه ها در فضایی غیر از مدرسه کنار هم و کنار خاله ها و عموهاشون فعالیت و بازی کنند. مهمترین ویژگی این محفلها حضور پررنگه خانواده ها در طبیعته و البته بازی بچه ها مخصوصا با پدرهاشون. این گزینه آخر فرصتیه که کمتر نصیب بچه ها و البته پدرها بشه. هر چند تا خانواده میتونن باهم یه محفل خانوادگی ترتیب بدن. خیلی خوش میگذره حتما امتحان کنید. . #محفل_خانوادگى_شهيد_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

☀ از آسمان ها روی زمین آمدیم، جایمان شد آغوش مادرهایمان... بزرگ شدیم کم کم راه افتادیم، دویدن یاد گرفتیم و پریدن. پنج ساله شدیم وارد حسینیه کودک شهید چمران شدیم و باز هم بازی کردیم... پیش دبستانی رفتیم.... یک سال دیگر هم گذشت شدیم کلاس اولی، دیگر فقط بازی نمی کردیم کارهای مهم دیگری هم بود که باید انجام میدادیم کتابهای زیادی را باید میخواندیم حتی کتابهای زیادی را هم باید می نوشتیم. بزرگ‌تر شدیم... و شدیم همین جمع هشت نفره بچه های کلاس دوم، بزرگ‌ترین بچه های ادبستان دخترانه حمزه دوران... چمیار شدیم گاهی به آشپزخانه رفتیم، گاهی خدمات و کتابخانه... بعضی از روزها هم باید با بچه های کوچکتر بازی می کردیم. یک شب که همه خوابیدیم خواب دیدیم بزرگ‌تر شده ایم ولی هنوز در چمران درس میخوانیم، کارهایمان هم بزرگ‌تر شده بود، یک روز در هفته مسئول پختن ناهار کل مدرسه بودیم، خرید مواد غذایی هم با خودمان بود. یک چرخ خیاطی بزرگ در کلاس داشتیم و برای بچه هایی که از ما کوچکتر بودند خیاطی می کردیم و لباس می دوختیم، کتابخانه بزرگی در کلاسمان بود که گاهی وقتها بعد از ظهر ها که همه رفته بودند در مدرسه می ماندیم و کتاب می خواندیم. شده بودیم معلم کوچکتر بچه های محله، بعضی از روزها را به پارک می رفتیم و به بچه ها درس می دادیم. کارهای هنری مان روز به روز بهتر می شد، کلاس ما شده بود شبیه کلاس هنرمندان انقدر که از سفال و مجسمه و نقاشی و کلاژهای مختلف در شده بود... باز هم بزرگ‌تر شدیم انقدر که در آغوش همه ما بچه هایمان بود..... تصمیم گرفتیم مدرسه ای بسازیم مثل ادبستان حمزه دوران تا بچه هایمان آنجا به اندازه ما کودکی کنند و به وقت بزرگ شدن آنقدر بزرگ شوند که از پس هر کاری بر بیایند... ‌ پ.ن: بخشی از نمایش نامه ی کلاس دومی ها در #جشن_تکلیف و بندگی شان #کلاس_دومی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #نماز