. #بازى_رياضى_ابزار_ساده . #دخترهاى_كلاس_دومى

📣 🐞نَم نَمَک، نَمَک میاد صدای کفشدوزک میاد نَم نَمَک، شهر نَمَک با چیک چیکه صدای آب، آبی میشه... ‌ 🔔نوبتی هم باشه نوبته کارگاه نمک رنگیه ‌ 👩‍👧‍👦کارگاه مادر و کودک 💡ویژه کودکان ۲ تا ۴ ساله ‌‌‌ 📆 شنبه ۱۲ مرداد ⏰ ساعت ۱۰ _ ۱۱:۱۵ ‌ 💳 هزینه کارگاه: ۳۵ هزار تومان ‌‌‌ 📲 برای ثبت نام، نام کودک و تاریخ تولد فرزندتان را به شماره زیر پیامک کنید. 👇 ‌‌‌ 💬۰۹۹۱۲۰۴۴۹۲۹ ‌‌‌ 📍آدرس: میدان خراسان، ابتدای خیابان خراسان، رو به روی مسجد نور، پ ۱۱. دبستان دخترانه حمزه دوران. ‌‌‌ ✅ همراه با فروش حضوری محصولات هاچین و غاچ #کاچی #کارگاه_های_چمرانی #کارگاه_مادر_و_کودک

🎬 کلاس دومی ها یک پروژه ی جدید را شروع کردند آن هم نمایش بازی است. ‌اول نقش ها را بین خودشان تقسیم کردند و شروع به تمرین نمایش کردند. ‌خواندن و نوشتن دیالوگ ها، کمک زیادی به تقویت درس فارسی می کند. ‌ بخشی از تمرین های اولیه نمایش کارگاهان و مجرمان ‌ #نمایش #تئاتر_برای_کودکان #فارسی #کلاس_دومی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

🧱 معمولا هفت سال دوم برای والدین، جذاب تر است. زیرا بچه ها راحت تر قوانین شان را می پذیرند. اما به این شرط که هفت سال با این روش پیش نرفته باشند. در این سن بچّه‌ها بسیار چارچوب‌پذیرند. این سن، سنّ قالب و چارچوب است. ‌ حدود یک سال تحصیلی است که بازی هفت‌سنگ را انجام می‌دهیم. از سال تحصیلی قبل تا الآن. امّا اخیراً تغییری در نحوه‌ی بازی‌کردنمان ایجاد شده. دقیقاً از کِی؟ از وقتی یکی از عموها روشی را به ما نشان داد. آن عمو گفت: ما وقتی هفت‌سنگ بازی می‌کردیم، دستمان یا توپ را زیر پیراهنمان می‌گرفتیم. این کار باعث می‌شد بازی‌کنان حریف دچار اشتباه شوند و تشخیص ندهند توپ دست چه‌کسی است. وقتی گیج شدند، در موقعیتی مناسب کار را تمام می‌کردیم. از وقتی آن عمو این قلق را یاد داد، بیش‌تر تیم‌ها در دستی که پشت هفت سنگ می‌ایستند، آن را اجرا می‌کنند. جالب است! این ویژگی بارز و اصلیِ این سن است. اگر شما روش نشان دهید، فرزندانمان عیناً آن را اجرا می‌کنند. ‌ یکی از روش‌های امرکردن و فرمان‌دادن همین است، که به‌جای دستوردادن، یا عتاب راه و روش انجام آن کار را بیان کنید؛ مثلاً من سفره را این‌گونه جمع می‌کنم؛ من... . کافی است شما هم تمرین کنید؛ امروز چه جملات دستوری به فرزندتان گفتید؟ چگونه می توان مدل گفتن را تغییر داد؟ ‌ مربی: علی حاجی اکبری ‌ #کلاس_چهارمی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #آداب_دانی #قانون_پذیری #هفت_سال_دوم #مدرسه #ادبستان #قانون #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

💡 آیا چمران شعبه ی دیگری دارد؟ 👇 مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال لاهوری مدرسه‌ی صحرایی، مدرسه‌ای بدون در و دیوار و سقف و پنجره است، که در هم‌سایگی امام‌زاده سه‌برادران جای گرفته. دانش‌آموزان این مدرسه، کودکان مهاجران پاکستانی هستند‌. هر هفته یکی‌دو روز این مدرسه فعّال می‌شود. مربّی‌ها می‌روند دنبال بچّه‌ها. آن‌ها را جمع و کارشان را آغاز می‌کنند. از بسترهای زندگی روزمرّه‌ی آن‌ها استفاده می‌کنند، تا خواندن، نوشتن و دانش‌ها و مهارت‌های گوناگون را به آن‌ها بیاموزند‌‌. دو نفر از بچه های پاکستانی مسئول ثبت نام شدند. بعد از ثبت‌نام، بچّه‌ها دو گروه شدند.‌ گروه اوّل یعنی بچّه‌های بزرگ‌تر درگیر پروژه‌ی درست‌کردن شربت شدند. آن‌ها برای درست‌کردن شربت به وسایلی نیاز داشتند‌. امّا در مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال، وسایل را به‌آسانی دراختیار بچّه‌ها نمی‌گذاریم. آن‌ها برای به‌دست آوردن نیازهایشان باید مسیری را طی کنند. پیش از بیان مسیر رسیدن به وسایل، نکته‌ی مهم، ارتباط ادبستان حمزه‌ی دوران و مدرسه‌ی صحرایی است. دانش‌آموزان ادبستان( حسین صبری، علی حیدری و محمّد قطبی ) به‌عنوان مربّی( عمو ) در مدرسه‌ی صحرایی استخدام شدند‌. این مربّی‌ها، کلمات کلیدی و مهم را روی کاغذهای بلیت‌مانندی نوشتند، تا دانش‌آموزانِ مدرسه‌ی صحرایی ازروی نوشته‌های آن‌ها مشق کنند.‌ مسیر به‌دست‌آوردن وسایل همین است، که هرکس نام وسیله‌ای را که می‌خواهد روی بلیت سفیدی بنویسد و به مربّی‌های کوچک تحویل دهد. دانش‌آموزان مدرسه‌ی صحرایی در تلاش برای به‌دست‌آوردن موادّ شربت آموزش می‌بینند؛ مثلاً یاد می‌گیرند چه‌طور باید بنویسند شکر؛ چه‌طور باید بنویسند خاک‌شیر؛ چه‌طور باید بنویسند شربت. اگر شکل کلّی کلمه‌ها را یاد بگیرند، در مرحله‌ی بعد می‌آموزند که این کلّیت‌ها را به اجزایشان( حروف و نشانه‌های فارسی ) بشکنند. ‌ امّا تفاوت اصلی و مهمّ مدرسه‌ی صحرایی با مدرسه‌های دیگر: در مدرسه‌ی صحرایی فقط درس مهم نیست. مسئولیت‌پذیری هم مهم است. بچّه‌هایی که مسئولیت درست‌کردن شربت را به‌عهده گرفتند، پس از به‌دست‌آوردن وسایل، کارشان را شروع کردند. ‌ #یک_مدرسه_چمرانی #شعبه_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران #چمرانی_ها

. همه ما از اول دبستان و حتی مهد و پیش دبستانی لباس فرم داشتیم. حتی پسرها هم از این قاعده مستثنا نبودند. لباس هاى فرم هم معمولا رنگهای روشن نبود. یه مقنعه هم داشتیم که همیشه خدا باهاش مشکل داشتیم. وقتی بزرگ شدیم دوست داشتیم رنگی باشیم، جلب توجه کنیم و خیلی چیزهای دیگه... در چمران علاقه داشتیم و داریم بچه ها متفاوت باشن و رنگی رنگی. چون این سن مناسبه رنگها و تفاوتهاست. یک نمونه لباس مناسب برای دخترهای ادبستان بهشون هدیه دادیم. قرار نیست همیشه تنشون باشه. فقط برامون مهمه که اگر چیز دیگه ای هم می پوشن کوتاه و تنگ نباشه. امروز دخترها کلی خوشحال شدن از گرفتن هدیه های رنگیشون😍😊 مخصوصا از اسمی که عمو اعلایی زمان هدیه دادن، براشون گذاشتن: "پروانه های رنگی" . #پروانه_هاى_رنگى_دخترهاى_چمرانى #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران