کودک در اولین سالروز #جشن تولدش می‌تواند چند کلمه‌ای ادا کند. الفاظی نظیر: «دا»، «با» و «ما» برای نامیدن مهم‌ترین افراد و اشیاء زندگیش مورد استفاده قرار می‌گيرند. او به‌تدریج #کلمه یا بیشتر را بر زبان جاری می‌کند و چند جمله یا پرسش دو کلمه‌ای را نیز با هم ادا می‌کند. در همان زمان او به‌سرعت معنی کلمات شما را فرا می‌گیرد. کودک می‌آموزد به قسمت‌هایی از بدنش اشاره کند، دستورات ساده را انجام دهد، تصاویر یک کتاب را پیدا می‌کند، به پرسش‌های شما واکنش نشان دهد و حتی وقتی که نمی‌تواند کلمات را بر زبان براند، با #فریاد و #غرولند کردن، اشاره کردن و نشان دادن آنچه منظور اوست با شما و سایرین ارتباط برقرار می‌کند. در طول دومین سال از زندگی کودک می‌توانید کمک به‌مراتب بیشتری به رشد مهارت‌های زبانی کودک بنمایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین و پرستاران آن‌ها به‌طور مرتب و مستقیماً با آنان صحبت می‌کنند- در هنگام رسیدن به سنین #پیش_دبستانی از مهارت‌های زبانی بسیار قوی برخوردارند. در طول روز با کودکتان گفت‌وگو کنید. درباره کاری که انجام می‌دهید حرف بزنید. با استفاده از کلمات کاری را که او انجام می‌دهد تشریح کنید. «من دارم با #قاشق به‌هم می‌زنم. تو هم یک قاشق داری. تو داری با قاشق ضربه می‌زنی.» هنگامی که کودک با اصواتی نامفهوم و گنگ که هنوز به‌صورت کلمات قابل فهم درنیامده‌انده حرف می‌زند، گویی کامل حرف می‌زند، بهتر است واکنش نشان دهید. اجازه دهید دریابد تلاشش برای حرف زدن سودمند و باارزش است. درنتیجه او به تلاش بیشتر تحریک می شود. «قا» «اوه. تو یک قاشق می‌خوای؟ بیا این یکی رو بگیر. همین رو می‌خواستی؟» هنگامی که کودک از یک کلمه استفاده می‌کند کلمه‌ها را به جمله‌های کوتاه گسترش دهید. «بچه؟». «بله اون یه بچه است. بچه داره گریه می‌کنه.» کودکان یک‌ساله هنگامی که بتوانند چیزی را لمس يا مشاهده کنند بهتر می‌آموزند. با او درباره اشیائی که در معرض دید و یا برای #لمس کردن در دسترس قرار دارند صحبت کنید. می‌توانید به‌ اتفاق هم به تصاویر یک #کتاب نگاه کنید و درباره آنچه او می‌بیند، حتی اگر هنوز آمادگی شنیدن #قصه را ندارد، حرف بزنید. صداهای پس زمینه مثل صدای #رادیو و #تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و با شنیدن #موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید. اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

همه ما می‌دانيم #قشقرق ‏و #عصبانیت شدید چه نوع خلق و خویی است. قشقرق با عصبانیت و نومیدی و داد و فریاد زدن همراه است. گاهی این حالت با #کتک زدن، لگد زدن و ساير رفتارهای فیزیکی نیز نمود پیدا می‌کند. بیشتر کودکان دیر یا زود دچار قشقرق می‌شوند. بعضی از کودکان از دوازده‌ماهگی دچار اولین قشقرق می شوند و عده‌ای نیز پس از دومین سال تولدشان دچار این حالت می‌شوند. چندین دلیل برای شیوع این حالت در این گروه سنی وجود دارد. درصورت درک دلایل قشقرق قادر خواهید بود بهتر از عهده آن‌ها برآیید. اولین دلیل بروز قشقرق در کودک، خواستن چیزی است که قادر به داشتن آن نیست. او تا حالا نوزادی بوده که نیازهايش توسط والدینش برآورده می‌شده است و نمی‌داند که در حال حاضر برآورده کردن نیازهایش پیچیده‌تر و مشکل‌تر شده است و متوجه دلیل «نه» که گاهی ممکن است از والدینش بشنود، نمی‌شود. او هنوز خود را #پادشاه جهانش می‌بیند و هنگامی که مستخدمینش به او بی‌اعتنایی کرده و در مقابل او قد علم می‌کنند، #خشمگین می‌شود. او اين احساس عصبانیت و #خشم را درک نمی‌کند و هنوز کنترل آن‌ها را نیاموخته است بنابراین دچار قشقرق می‌شود. دلیل متعارف دیگر برای قشقرق کودک، نومید شدن و عدم توانایی و در برقراری ارتباط کلامی است. کودک یک‌ساله حتی اگر بتواند چند کلمه‌ای بر زبان بیاورد مطالب را بیش از آنچه قادر است با شما در میان بگذارد، درک می‌کند. گاهی میل دارد مطلبی را با شما در میان بگذارد ولی چگونگی آن را نمی‌داند. این عدم توانایی او را عصبانی می‌کند. هنگامی که فرزندتان توانست کلمات بیشتری را تلفظ کند میزان قشقرق‌های او کاهش می‌یابد. بعضی از کج‌خلقی‌ها قابل پیشگیری و اجتناب هستند، چون بسیاری از آن‌ها از #کشمکش‌ های درونی خود او ناشی می‌شوند. اگر کودک شما هر روز دچار این حالت می‌شود الگویی برای آن جست‌وجو کنید. دلایل قشرق می تواند #بی_خوابی یا #کم_خوابی، احساس #گرسنگی و ... باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به‌نظر برسد کودک یک‌ساله‌تان دارای ذهن بسیار متمرکزی است، آیا تاکنون توجه کرده‌اید که همراهی کردن با این صفت خلقی دارای مزایا و نیز مشکلاتی است؟ کودک بسیار متمرکز هنگامی که به کاری که از آن لذت می‌برد، مشغول است، بسیار ساده کنترل و مهار می‌شود. او می‌تواند تنها با یک یا دو #اسباب‌_بازی سرگرم شود و به #کشف و بررسی هر آنچه در اتاق وجود دارد، نیازی ندارد. همچنین اگر مصر و با #پشتکار باشد، احساس خواهید کرد در ضمن اينکه با خشنودی و رضامندی سرگرم است، می‌توانید بسیاری از کارهای شخصی‌تان را انجام دهید. هنگامی که می‌خواهید با او بازی کنید یا داستانی برایش بخوانید، او درگیر و علاقه‌مند باقی می‌ماند، حتی اگر عوامل مخل وجود داشته باشند. احتمالاً دریافته‌اید که منحرف کردن ذهن کودک کار ساده‌ای نیست. اگر بخواهد با #کامیون #قرمز کودک دیگری بازی کند، کامیون زردی را که در اختیار او قرار می‌دهید، قبول نخواهد کرد. اگر با خوشحالی مشغول #آب‌_بازی در حمام است، از شما به‌خاطر اینکه می‌خواهید او را از حمام بیرون بیاورید عصبانی می‌شود. برای والدین کودک بسیار متمرکز منصرف کردن فرزندشان از یک فعالیت و انجام کار دیگر بسیار سخت است؛ حتی اگر بازی دوم چیزی باشد که او دوست دارد و از آن لذت می‌برد. اگر به‌نظر می‌رسد نمی‌توانید ذهن کودکتان را منحرف کنید، سعی کنید از جنبه‌های مثبت این ویژگی لذت ببرید تا بتوانید با جنبه‌های منفی آن کنار ببایید. هنگامی که میل دارید توجه کودک را جلب کنید، مطمئن شوید روشتان بسیار ملایم و شفاف باشد. به طرف او بروید در چشمانش خیره شوید و به آرامی صحبت کنید. درصورت نگاه نکردن به چشمان او تصور کنید صدای شما را اصلاً نمی شنود. برای انجام کارها، او را به شنیدن غرولند عادت ندهید، چون به اين ترتیب یاد می‌گیرد، بیش از پیش شما را نادیده بگیرد. سعی کنید قبل از شروع کاری، او را از آنچه که بعداً پیش خواهد آمد آگاه کنید. مثلا می‌توانید بگویید «تا سه دقیقه دیگر می‌توانی در حمام باشی و بعد وقت بیرون آمدن است.» وقتی زمان موردنظر به پایان رسید، از او بخواهید خارج شود ولی اگر به بازی ادامه داد شیر آب را ببندید (راه آب وان را باز کنید) و او را بیرون بیاورید. ممکن است کودک دوباره به طرف حمام بدود ولی دیگر آب تمام شده است. این شیوه برای کمک به کودک برای توجه به محدودیت‌های درنظر گرفته‌شده بیش ازحد موثر خواهد بود. او سردرگم و پریشان نخواهد شد ولی خواهد آموخت هنگامی که صدای شما را می‌شنود که می‌گویید «من جدی می‌گویم»، به شما توجه کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به کودکتان هنگام بازی توجه کنید، متوجه خواهید شد او اغلب بسیار جدی، با آنچه که انجام می‌دهد درگیر می‌شود. چه مشغول #آزمایش کردن یک #ماشین اسباب‌بازی و جلو و عقب بردن آن روی سطح میز باشد چه سرگرم کوبیدن چند #قاشق به یکدیگر و یا بازی با دکمه‌های دستگاه #تلویزیون. در این سن، کودک شبیه دانشمندی است که قبل از رسیدن به نتیجه باید به آزمایش بپردازد. ولی در هرصورت، برخلاف #دانشمند که می‌تواند از #تجربه دیگران بیاموزد، کودک یک‌ساله در هنگام آموختن به تجربیات شخصی خود نیاز دارد. به‌علاوه به علت اینکه هنوز #حافظه کودک در مقایسه با کودکان بزرگ‌تر ضعیف‌تر است، برای یادگیری باید کارها را بارها و بارها تکرار کند. کودک ممکن است یک اسباب‌بازی #پلاستیکی را در دست بگیرد و به میز بکوبد. از این کوبش صدای جالب توجهی ایجاد می‌شود. بنابراین کودک آن را تکرار می‌کند. او هر بار این کار را شدیدتر تکرار می‌کند و به تغییر ایجاد شده در صدا گوش فرا می‌دهد. بعد ممکن است اسباب‌بازی دیگری بردارد و به میز بکوبد و به اختلاف #صدا و احساسی که در او به‌ وجود می‌آید توجه کند. بعد از آزمایش با چند اسباب‌بازی، احتمالا یک #فنجان پلاستیکی را برمی‌دارد و چندین بار به میز می‌کوبد. سپس وسیله‌ای غیر از #اسباب‌_بازی را به میز می‌کوبد. شما ممکن است ضربات آرام را نادیده بگیرید ولی وقتی #ضربه شدیدی وارد می‌کند و صدای بلندی تولید می‌شود، جلوی او را بگیرید. از دیدگاه کودکتان هر بار که او ضربه‌ای می زند چیز جالب توجهی می آموزد. برای او مهم نیس که بقیه نسبت به صدای تولید شده و یا رفتارش چه تصوری دارند. جای شگفتی نیست که کودک یک‌ساله، آنچه را که به‌ نظر شما تکرار عمل قبلی است مکرراً انجام می‌دهد. از نظر او کارها هر بار متفاوت و جالب توجه هستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

یکی از کارهایی که شما و کودکتان باید در آن مهارت پیدا کنید، آموختن خداحافظی با یکدیگر است. لازم است شما و کودکتان بیاموزید چگونه احساس #ناراحتی و #غم کنید. چگونه با احساس غمگین بودن کنار بیاید و سپس دوباره به یکدیگر ملحق شوید. بعضی والدین، به اين گمان که #جدایی ممکن است برای کودک یک‌ساله سخت باشد، جدا شدن و ترک کردن کودکشان را تا بزرگ‌تر شدن او کاملاً به تأخیر می‌اندازند. این انتخاب در شرایط بسیاری از والدین یک انتخاب #واقع‌_گرایانه نیست. اما درصورت ایجاد چنین تصمیمی باز هم لازم است چگونگی جدایی را به کودکتان #آموزش دهید. بعضی کودکان، چه در دوران نوزادی و چه در زمانی که در مهد کودک و #کودکستان به‌سر می‌برند برای آموختن خداحافظی به زمان و کمک نیاز دارند. اگر برای شناخت فردی که در غیاب شما از کودکتان #پرستاری و مراقبت می‌نماید، فرصت کافی به کودک بدهید، به او کمک می‌کنید هنگامی که حضور ندارید احساس #امنیت‌_خاطر کند. کودکان در چگونگی قبول #تجربه‌ های جدید و هماهنگ شدن با تغییر، با یکدیگر تفاوت دارند. یک کودک هجده‌ماهه ممکن است بعد از یک ساعت بازی با پرستار با او انس بگیرد و کودک دیگری در همین سن تا زمانی که چندین بار با پرستار ملاقات و بازی نکند، ممکن است تحت #فشار_روانی قرار بگیرد. این واکنش‌های متفاوت به معنای این نیست که یک کودک کمتر به والدینش وابسته و دلبسته است یا کودک دیگری از جدایی بیشتر می‌ترسد. #تطبیق_پذیری کودکان برای هماهنگی با محیط، با یکدیگر، کاملا متفاوت است. والدین عزیز حتما بایستی در ضمن برنامه‌ریزی برای جدا شدن از کودک دلبند خود به این تفاوت‌ها احترام بگذارند. هنگامی که ترک کودک لازم باشد اجتناب از تغییرات زیاد و هم‌زمان، به علت محدودیت توانایی او در به‌خاطر آوردن شما و محیط معمول زندگیش، منطقی است. مثلاً اگر #پرستار_کودک به منزل شما می‌آید، هنگامی که فرزند یک‌ساله‌تان آماده بازی است، از پرستار بخواهید وارد منزل شود و بعد از اينکه اين دو مدتی با یکدیگر به بازی پرداختند، می‌توانید برنامه‌های روزمره را به پرستار اطلاع دهید و به کودک هم توضیح دهید، در غیاب شما چه اتفافی خواهد افتاد. اطمینان حاصل کنید کودکتان برای احساس امنیت، پتوی آشنا یا #عروسک پشمالویش را در اختیار دارد. هنگام فرا رسیدن زمان ترک منزل، لوازم خود را جمع‌آوری و خداحافظی کنید، حتی اگر موجب گریه فرزندتان شود. چنانچه سعی کنید زمانی که او سرگرم بازی است بی‌سروصدا محل را ترک کنید، کودک نخواهد توانست درک کند شما منزل را ترک کرده‌اید، ممکن است تصور کند شما واقعا #ناپدید شده‌اید. به این دلیل سعی کنید همیشه در ضمن بیدار بودن طفل محل را ترک نمایید، مگر اینکه پرستار فردی باشد که کودک او را به‌ خوبی می‌شناسد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318