. زمانی که کودکان چیزی می‌خواهند که برایتان ممکن نیست آن را برایشان فراهم کنید، با به کار بردن منطق و توضیح اینکه چرا ممکن نیست، دردی را دوا نمی‌کنید. و در این شرایط بچه‌ها معمولا فقط اصرار بیشتری می‌کنند. در پست بعدی، راهکاری را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

١. يک چيز را بگو كه امروز باعث شد بخندي یا #لبخند بزني ٢. يک چيز را بگو كه باعث شد امروز #گريه كني ٣. يه چيز را بگو كه امروز ياد گرفتي يا فهميدي جواب شماره يك كمک مي كند کودک #دعا كردن را ياد بگيرد و با هم #خدا را شكر مي كنيد. جواب شماره ٢ به کودک ما ياد مي دهد بدي ها و ناراحتي ها بالاخره تمام می شوند و آرامش باز بر می گردد. پس نگران نباش و اميدوار باش. جواب شماره ٣ باعث مي شود کودک تمام عمر به دنبال ياد گرفتن و فهميدن باشد و به اين كه چيزي مي داند افتخار كند. همه اين ارتباط باعث مي شود که کودک ما عادت كند با ما صحبت کند و مشكلاتی که در سنین بالاتر دارد با ما در ميان بگذارد‌. این رفتار موجب می شود که ما هم بيشتر كودكمان را بشناسيم و اگر در طول روز سوء تفاهمي میانمان پيش آمده و يا اشتباهي در ارتباط با کودک خود انجام داده ایم متوجه شویم و به طور كلي، با فرزندمان لحظات خوبي را قبل از خواب بگذرانيم.

. #مرگ نزدیکان و خویشاوندان یکی از چالش‌هایی ست که خانواده‌ها در مواجهه با آن سردرگم می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی با بچه‌ها داشته باشند، اصلا به آنها بگویند کسی فوت شده؟ بچه‌ها را به مراسم تشییع و ختم ببرند؟ چه توضیحی درباره فرد فوت شده بدهند؟ اصلا مفهوم مرگ را چگونه برای بچه‌ها ترسیم کنند؟ ماه پیش مادربزرگ پدری شیما فوت کردن. از اون موقع گرفتاری ما شروع شد! نمی دونستیم اینکه بهش بگیم مادربزرگش مرده کار خوبیه یا نه. شیما فقط سه سال و نیمشه و مرگ چیز خوشایندی نیست. نهایتا کسی راهکاری بهم یاد داد که بشه جوابش و داد. شیما اومد پیشم : #مامان‌_بزرگ دیگه اینجا نمیاد؟ آمادگیش و داشتم. خیلی واقعی بهش گفتم: نه. خیلی ناراحت کننده س ولی اون دیگه اینجا نمیاد. -چرا؟ -خب چون دیگه زنده نیست. -یعنی الان کجاست؟ -یه جور #سفر. ولی سفری که دیگه نمیشه ازش برگشت. -خب، چرا نمیاد به ما سر بزنه؟ (اگر برای یه سوال، جواب قابل لمسی ندارین اونو با یه سوال دیگه غافلگیر کنید) -تو دلت براش تنگ شده؟ -آره دلم تنگ میشه. -منم دلم تنگ شده براش. دوس داری براش یه مراسم بگیریم که بفهمه بیادشیم؟ -از کجا بفهمه؟ (وقتی ذهن کودک سمت امور ذهنی و انتزاعی ای میره که توضیحش الان براش قابل فهم نیست، باید خیلی ملایم ذهنش و منحرف کنیم و به سمت امور ملموس ببریم.) -حس میکنه، همه کسایی که مامان بزرگ و دوس دارن و میتونیم جمع کنیم یه جا، یه عکس خوب از مادربزرگ داریم؟ -آره یه عکس بزرگ داریم که خندیده اونجا -خب خوبه، بیا فک کنیم چه کسایی هستن که دلشون برای #مادربزرگ تنگ شده، بعدشم ببینیم باید چه کارایی انجام بدیم. ( از این راه کودک رو هم در این پروسه درگیر کنید تا هم به #مهارت هاش کمک کرده باشین و هم موضوع مرگ کمی براش ملموس تر بشه )

. پارسای ۳ ساله م و پدرش عصر امروز رفتن باهم #بادبادک هوا کنن! گفتگوی جالبی بینشون اتفاق افتاد که بعدا پدرش برام تعریف کرد. اونجا وقتی بادبادک و می فرستن هوا و همینطور که داشتن اون و توی آسمون دنبال می کردن، پارسا می پرسه : بابا چرا آسمون آبیه؟ پدرش میگه: خب، اگه آبی نبود چه رنگی می شد مثلا؟ - نمیدونم... مثله رنگ زمین - زمین چه رنگیه؟ - سبز - مم...الان زمین زیر پات سبزه؟ - نه! سیاهه! - البته این طوسیه... خب پس هرجای زمین یه رنگه - خب هر جای آسمونم یه رنگ باشه! مثل #رنگین_کمان! - خب... فک کنم اونوقت آدم سرش درد بگیره که همش بالا سرش رنگی رنگی باشه! - نه اصلا اینجوری نیس! - باشه یه بار امتحان میکنیم - چه جوری؟ - من یه نقاشی با آسمون #آبی میکشم توام یکی رنگین کمانیش و بکش! بعد روش نظر میدیم که ببینیم کدوم حالمون و بهتر میکنه؛ هوم؟ نظرت چیه؟ - موافقم... کی این کار و میکنیم؟ - وقتی برسیم خونه زمانش و باهم معلوم می کنیم ☺ برام جالب بود که پدر پارسا تونسته بود بحث و هدایت کنه و به اینجا برسونه. همیشه لازم نیست شما برای سوالای بچه ها یه جواب علمی و اثبات شده داشته باشین، خیلی وقتا اونا متوجهش نمیشن و یا حتی اصلا خودتون نمیدونین جوابش چیه. میشه طوری با بچه ها گفتگو رو ادامه داد که تجربه گری رو هم در اونها نکشه و ذهنشون جستجوگریش و ادامه بده و درعین حال، از اینکه بحث مهمی با شما داشته کلی ذوق کنه.

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

بچه ها با زیرکی تفاوت سبک تربیتی والدینشان با هم را احساس می کنند. شاید یکی از #والدین برای کنترل بی ادبی فرزندش سریع تر واکنش نشان دهد و دیگری به ریخته شدن آب میوه روی مبل #همسایه، با راحتی بیشتری برخورد کند. محققان می گویند کودکانی که والدین آن ها سبک فرزندپروری متفاوتی دارند، بیشتر در معرض مشکلات رفتاری قرار می گیرند. از طرفی اینکه دو نفر دقیقا مانند هم فکر و رفتار کنند توقع غیرواقع بینانه ای است. اما کلید ماجرا این است که از وارد شدن به #جنگ_قدرت با همسرتان اجتناب کنید و به یک #اصول_تربیتی مشترک دست یابید. 1. با همسرتان درباره نظام تربیتی که هر یک با آن بزرگ شده اید صحبت کنید. الگوهای #فرزندپروری معمولا تکرار می شوند. 2. از همسرتان بپرسید چرا این روش را انتخاب کرده. بدون قطع کردن حرفش به او گوش دهید و سپس فکر کنید که چرا شما با او مخالفید و روش هر کدامتان چه نتایجی در بر دارد. 3. از همسرتان بپرسید چه تردیدهایی درباره سبک تربیتی شما دارد. 4. تمام گزینه های روی میز را با هم بررسی کنید و پیامدهای هر رفتاری را یادداشت کنید. اصولی که سر آن ها توافق دارید را با هم اجرا کنید. 5. با شروع #استراتژی جدید اشتراکی ، میزان قابل ملاحظه ای از مشاجرات کم خواهند شد و در محیط آرام و به دور از نزاع به راهکارهای بهتری خواهید رسید. 6. توافق کنید که بچه ها روی #اتحاد شما را ببینند. اگر بچه ها ببینند که شما با هم کار می کنید کمتر می خواهند تا شما را به مقابله وادارند. هرگز در مقابل بچه ها با هم به بد زبانی صحبت نکنید. 7. وقتی بچه می خواهد از تقابل نظر شما پوئن بگیرد: - بابا اجازه می دی من بعد از تمیز کردن میز تلویزیون ببینم؟ - خب باید ببینی نظر مامانت در این زمینه چیه! و حواستان باشد همیشه لازم نیست همان لحظه از شما بله یا نه را بگیرد.