سن به مدرسه رفتن کودک کاملا وابسته به #شهر، #محل_زندگی و #قومیت و نیز وابسته به رشد عقلی اوست. اگر در شهری غالبا کودکان #شش_سال تمام به #مدرسه می‌روند، پدر و مادری فرزندشان را هفت سال تمام به مدرسه بفرستند، ممکن است کودک آسیب ببیند. اگر در شهری که کودکان در پایان #هفت_سال به مدرسه می‌روند، پدر و مادر بخواهند کودک را زودتر به مدرسه بفرستند باز هم ممکن است کودک دچار مشکل شود. وقتی بچه‌ها در پایه خودشان کوچک و بزرگ می‌شوند. از دو جهت آسیب می بینند: ۱. سن بلوغ‌شان با هم متفاوت می‌شود. ۲. توانایی‌های شناختی، اجتماعی، عاطفی آنها با هم متفاوت می‌شود و این مسأله زمینه ساز آسیب‌ها و مشکلات عاطفی و روحی برای کودک است. ولی در کل چند ماه کوچک‌تر یا بزرگ‌تر باید به شرایط قرار گرفتن در کنار سایر دانش‌آموزان، شرایط #آموزش_و_پرورش و مدارس توجه کرد. معلمان دبستان اذعان می‌کنند که چند ماه تفاوت در زمان تولد بچه‌های کلاس، تفاوت زیادی را در گیرایی آنها ایجاد می‌کند و به عینه این را تجربه کرده‌اند. پس اولویت اول باز هم با درک و فهم کودک و رسیدن به بلوغ عقلی مربوط به مطالب درسی آن پایه است. برای این منظور والدین پیش از تصمیم گیری می‌توانند کتاب هایی در این زمینه مطالعه کنند و میزان رشد عقلی کودک را بسنجند. همچنین در صورتی که تصمیم بر رفتن کودک به مدرسه بود حتما مدرسه‌ای انتخاب شود که زمان حضور کودک در مدرسه برای سال اول زیاد نباشد و حضور او در مدرسه با شادی و نشاط همراه بوده و تکلیف و انتظارات کم باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

درباره #کندن_پوست_لب به نظر می‌آید ناشی از #اضطراب باشد. در درجه اول باید علت #نگرانی و اضطراب را پیدا کرد. مادر دقت کند چه وقت این کار بیشتر است. در جمع یا خانه، در #مهد یا #مهمانی، پنهان یا در برابر دیگران و به این ترتیب منبع و منشا اضطراب را پیدا کند. می‌توان پوست لب را چرب کرد که نتواند آن را بکند. اگر این رفتار  خیلی شدید است، می‌توان ماده تلخی به لبش بزنند.

در صورتی که این رفتن به کلاس همراه با میل و رغبت کودک باشد و نیز کلاس، همراه با #بازی و نشاط بوده و خالی از قوانین زیاد و امر و نهی های شدید باشد، بسیار خوب است و موجب انس کودک با #قرآن می شود . در هفت سال اول هیچ آموزشی نباید همراه با اکراه و بی میلی باشد ، زیرا این بی میلی در کودک تثبیت می شود. در این دوره کودک سید است و خودش تعیین می کند که چه چیز را دوست دارد یا ندارد و پدر و مادر او را #هدایت می کنند. همچنین لازم به توجه است که بهترین آموزگاران و معلمان والدین و همسالان هستند. همانگونه که کودک #زبان و حرف زدن را از والدین خود یاد می گیرد، قرآن را نیز از ایشان یاد خواهد گرفت. چنانچه #سوره های قرآن در خانه ای مدام ذکر شوند و خود والدین نیز به حفظ سوره ها اهتمام داشته باشند، علاوه بر اینکه کودک مشتاقانه آن را از خانواده اش می آموزد، رغبت و تمایل بیشتر نیز به کلاس حفظ نشان خواهد داد. در مرحله بعد بهترین معلمان، خواهرها و برادرهای بزرگ تر و یا همسالان هستند. سپردن مسئولیت یاد دادن و خواندن قرآن به فرزندان بزرگ تر علاوه بر اینکه حس بزرگتر بودن و مسئولیت داشتن نسبت به کودک کوچکتر را در فرزند بزرگ تر القا می کند، تمایل به یادگیری در کودک کوچک‌تر را نیز بیشتر خواهد نمود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آموزش استفاده مناسب از #موبایل و #تبلت برای کودکان زیر ۷ سال لازم نیست. زیرا کودک درکی از خوبی و بدی ندارد و مطلقا نباید موبایل یا تبلتِ شخصی داشته باشد. البته ممکن است پدر و مادر #گوشی خود را برای #بازی به فرزند بدهند. در این سنین والدین باید شرایط را طوری فراهم کنند که کودک نتواند هر #کارتون و فیلمی را ببیند و هر بازی‌ای را انجام دهد بلکه بایستی با #نظارت زیاد، بازي محدود و مناسبی را بارگذاری کنند. همچنین اجازه ندهند کودک مسیر بارگذاری بازی را یاد بگیرد و نیز برای بازی زمان تعیین کنند. این مطلب خیلی مهم است که کودک بداند هر زمان و بی‌ قید و شرط نمی‌تواند از گوشی استفاده کند. سپس به تدریج در سنین بالای ۷ سال باید با کودک صحبت کرد که همه بازی‌ها خوب نیستند. بعضی بازی‌ها تو را آزار می‌دهند. عکس‌های خوبی ندارند و چون من تو را دوست دارم قبل از #نصب بازی آن را به من نشان بده تا خوب و بد آن را به تو بگویم. در هفت سال دوم بچه‌ها می‌پذیرند که ساعت محدودی بازی کنند و البته هر قدر زمان بچه‌ها با کارهای خوب و مفید دیگر پر بشود کمتر سراغ گوشی و تبلت می‌روند. مهم این است بچه‌ها وقت را به #بطالت نگذرانند و گزینه‌های مختلفی برای بازی داشته باشند. بنابراین کودکانمان را به سمت بازی با دوستان، #مطالعات خوب و #یادگیری #مهارت‌ها سوق دهیم. از طرفی ممکن است اینکه کودکان دیگر دارای موبایل و تبلت هستند یا حق بازی با آنها را دارند برای کودک مسأله شود. برای حل این موضوع بهتر است این محدودیت را به #فرهنگ خانواده و باید و نبایدهای خانواده نسبت نداد. زیرا به خاطر میل طبیعی کودکانه به در اختیار داشتن آنها و بازی‌هایی که سایر کودکان انجام می دهند، ممکن است حس کودک به کل فرهنگ و الزامات خانواده دچار آسیب شود و با لجبازی کودک مواجه شویم. لازم به توجه است که محدود ساختن کودک باید با رعایت همان کارها توسط #والدین همراه باشد و اگر کودک را از بازی با موبایل منع می‌کنند. والدین خود نیز آن را انجام ندهند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

در مورد #بد_غذایی ابتدا باید کودک از لحاظ #فیزیولوژی بررسی شود که به خاطر عدم تعادل #هورمون ها نباشد. اگر نبود #طبع کودک‌ را شناسایی کنیم که به چه غذاهایی تمایل دارد، غذاهای #سرد، #گرم، غذاهای انگشتی یا مایع و از طریق غذاهایی که دوست دارد مواد غذایی مفید دیگر را هم در غذایش بگنجانیم. یکی از علت های بدغذایی کودکان، خوردن #تنقلات است که بایستی حذف شود. یکی دیگر از علت های روانشناختی بد غذایی، اصرار بی جای والدین است. برای اصلاح الگو باید مدتی بی خیال غذا خوردن کودک شد و اجازه داد کودک برخی مواقع #گرسنه بماند، سپس به تدریج با پخت غذای مورد علاقه کودک و بازی های مختلف مانند اینکه خانه بسازیم و برویم داخل آن غذا بخوریم و #عروسک ها را هم بیاوریم و با هم غذا بخوریم و یا اسم #حیوانات مختلف را بگوییم و کودک نشان دهد که آن ها چطور غذا می خورند، غذا خوردن را برای کودک لذت بخش کنیم. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

شروع به #تنهایی_خوابیدن کودکان در بازه سنی #تولد تا #هفت_سالگی، سن مشخصی ندارد. بسته به میزان #وابستگی کودکان و نیز دختر یا پسر بودنشان این مطلب متفاوت است. پدر ‌و مادر می توانند کودک را به این کار ترغیب کنند به اینگونه که اتاقش را جذاب کنند و یا مراسمی بگیرند و این #مستقل شدن را به بزرگ شدن او نسبت دهند. بهتر است این کار از حدود ۲-۳ سالگی به بعد اتفاق بیفتد و کودک برای خوابیدن در اتاق جدا ترغیب شود و در ابتدا پدر یا مادر در اتاقش بخوابند و بعد از اینکه کودک خوابید، آن جا را ترک کنند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ