در مورد #تکالیف بایستی کودک را آزاد بگذارند و اجازه دهند تا آزمون و خطا کند. کودک می‌تواند در اين سنین به سمت انتخاب درست پیش برود یا نرود. اگر والدین فشار درسی و آموزشی به کودک بیاورند باعث عدم ایجاد #علاقه و #تمرکز در کودک می‌شود. #آموزش در همه سنین باید با #آرامش خاطر و میل کودک و نیز با تجربه و عمل همراه باشد. یک علت بی‌علاقگی کودک به #تکلیف این است که آن تکلیف جذاب نیست و لذا کودک حق دارد که تکلیف را انجام ندهد. بخشی از آن نیز برمی‌گردد به اينکه تکلیف فراتر از توان کودک است و کودک توانایی انجام آن را ندارد یا ممکن است به این علت باشد که کودک هنوز به سنی نرسیده که بتواند شیطنت‌ها و فعالیت‌ها و #انرژی زیادش را کنترل کند و بنشیند و تکلیف انجام بدهد. بنابراین تا وقتی این فهم در کودک فعال نشود و محبت معلم در دل او جای نگیرد و احساس نیاز به یادگیری در او ایجاد نشود، از انجام آن به نوعی طفره می‌رود. انجام تکالیف مسأله‌ای است که نیاز به بررسی موردی دارد ولی در بیشتر موارد نباید کودک را تحت فشار قرار داد و باید فرصت بدهیم اين فهم در کودک ایجاد شود که انجام تکلیف برای من مفید است. البته #معلم هم در ایجاد این فهم نقش مهمی دارد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

. در این سن اصلا نباید درباره این مباحث به کودک اطلاعات داد و تا جایی که ممکن است باید حواس او را پرت کرد. نهایتا می توان گفت آن ها الان حالشان خوب است و خوشحال هستند و به موضوعات دیگر پرداخت، مثلا می خواهی یک نقاشی بکشیم؟ می خواهی یک #کتاب بخریم؟ می دانی #امام_حسین (ع) چند تا بچه داشتند؟ می دانی وقتی امام حسین (ع) کودک بود با #امام_حسن (ع) به #مسجد می رفتند و #بازی می کردند؟ لذا می توان به این شکل موضوع را عوض کرد و به جایی برد که خودمان می خواهیم. باز کردن وقایع روز #عاشورا و نحوه #شهادت امام حسین (ع) و یارانشان در این سنین برای کودک بسیار آسیب زا بوده و خارج از درک اوست. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنچه ما درباره #تربیت_دینی فکر می‌کنیم لزوما چیزی نیست که باید به کودک در این سن آموزش داد. آموزش احکام، توحید، عبادت و شریعت مربوط به این سن نیست. مقدمه آموزش معارف و فهم آن، رابطه عاطفی خوب با پدر و مادر و مشاهده رفتارهای دینی است. در محیط طیّب بودن و در معرض دیدنی‌ها و شنیدنی‌های طیّب بودن؛ اینها همگی مقدمه #خداشناسی و #توحید هستند. اگر #آموزش را زودتر از موعد شروع کنیم، مانع از شکل‌گیری تفکر و احساس نیاز در کودک می‌شویم. نکته دوم اينکه باز نشدن مفاهیم انتزاعی به این معنا نیست که اصلا از خدا و #قرآن و... صحبتی نکنیم، اتفاقاً #حفظ_قرآن در این سنین در صورتی که همراه با میل و رغبت کودک باشد و کودک نسبت به آن کراهت نداشته باشد بسیار عالی است و سبب انس کودک با قرآن و کلمات طیّب می‌شود. ما درباره خدا و امام و... می‌توانيم با کودک صحبت کنیم ولی مسائل را متناسب با سطح درک و فهم کودک برایش توضیح می‌دهیم. مشاهده #نماز خواندن والدین در تربیت دینی کودک بسیار موّثر است و سبب انس او با نماز می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

به صورت موردی می شود این کار را کرد. ولی تکرار آن و یا تاکید بر آن درست نیست و ممکن است موجب تثبیت کودک در بعد #خیال گردد. توجه به فعال بودن #قوه_تخیل در این سنین ما را به این مهم می رساند که می توان #بازی هایی طراحی کرد و یا بر روش هایی ارتباطی تاکید نمود که با استفاده از خیال موجب تأدیب #نطق کودک شود. بایستی توجه شود که #تخیلات و #تصویرسازی های والدین در بخشی از دوره اول رشد برای کودک واقعی تصور می شود. از این رو لازم است به وسیله ساختن شخصیت های خیالی برای #تهدید یا ترساندن کودک از چیزی یا انجام ندادن کاری، تخیلات #اضطراب آمیز برای او ایجاد ننموده و زمینه بروز #ترس های اختلال زا را در او ایجاد نکنیم. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

درباره #کندن_پوست_لب به نظر می‌آید ناشی از #اضطراب باشد. در درجه اول باید علت #نگرانی و اضطراب را پیدا کرد. مادر دقت کند چه وقت این کار بیشتر است. در جمع یا خانه، در #مهد یا #مهمانی، پنهان یا در برابر دیگران و به این ترتیب منبع و منشا اضطراب را پیدا کند. می‌توان پوست لب را چرب کرد که نتواند آن را بکند. اگر این رفتار  خیلی شدید است، می‌توان ماده تلخی به لبش بزنند.

آنجایی که #دوقلوها معمولا زیاد از جانب دیگران #مقایسه می‌شوند و خودشان هم خود را با یکدیگر مقایسه می‌کنند، بهتر است در کلاس‌های جداگانه باشند. در این صورت هم رشد بهتری را تجربه می‌کنند و هم استعدادهایشان را کشف می‌کنند و هم از حس #تحقیر یا برتری يا احساساتی که محصول مقایسه است در امان می‌ماند.